جلیل صفربیگی معتقد است، جشنواره شعر فجر تنها برای عده‌ی خاصی از شاعران است و برگزارکنندگان آن بیش‌تر به کمیت آثار توجه می‌کنند.
این شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره ارزیابی خود از جشنواره شعر فجر گفت: به نظر می رسد جشنواره شعر فجر دارای ملاک و معیار مشخص نیست و در طی دوره‌های مختلف بخش‌هایی به جشنواره اضافه و بخش‌هایی از آن حذف شده است که این خود آسیبی برای جشنواره بوده است. در کل جشنواره شعر فجر تنها برای عده‌ی خاصی از شاعران است و خروجی هم برای مردم نداشته است.
او همچنین اظهار کرد: متأسفانه در این شش دوره جشنواره شعر فجر صرفا برگزار شده و تنها عنوان کلی جشنواره به آن اطلاق شده است. جشنواره شعر فجر یک جشنواره کاملا دولتی است و حتا دبیر جشنواره هم فرد ناشناخته‌ای در حوزه ادبیات است، من تنها اسم آقای حمیدی را شنیده‌ام و شعری از ایشان نخوانده‌ام. وقتی یک آدم دولتی را برای جشنواره‌ای انتخاب می‌کنند که قرار است جشنواره‌ای برای شعر، هنر ملی ایرانیان، باشد، باعث می‌شود سمت و سوی جشنواره به سمت نگاه‌های سیاسی برود و همین اتفاق باعث می‌شود طیفی از شاعران که سلایق مختلفی دارند، از این جشنواره کنار بروند یا از آن حذف شوند.
صفربیگی با اشاره به ویژگی دیگر جشنواره شعر فجر گفت: از سوی دیگر، جشنواره شعر فجر، جشنواره‌ی سلیقه‌هاست. البته در بخش داوری‌ها سلیقه نقش مهمی دارد، اما باید این را پرسید که چه کسانی داوران را انتخاب می‌کنند و این‌که داوران در این شش دوره تا چه حد تغییر کرده‌اند، که اگر آن را بررسی کنیم، می‌بینیم داوران بیش از 30 نفر نبوده‌اند که این باعث می‌شود یک نوع یک‌سویه‌نگری در انتخاب داوری و نوع داوری‌ها به وجود آید.
این شاعر ادامه داد: اصولا چهره‌ها در حوزه شعر خیلی کم معرفی می‌شوند و این جریان‌های شعری هستند که باید از سوی جشنواره شناخته و معرفی شوند و در بخش شعر جوانان هم باید راهکارهایی اندیشیده شود تا چهره‌های جدیدی معرفی شوند، اما دوستان بیش‌تر به دنبال خط‌دهی‌های سیاسی در این حوزه هستند و از طرفی هم دوستان در جشنواره شعر فجر بیش‌تر به کمیت آثار اهمیت می‌دهند و این‌که دبیر جشنواره اعلام می‌کند که بیش از 2000 اثر در جشنواره شرکت کرده‌اند، واقعا باید پرسید این چه چیزی را به ادبیات ما اضافه می‌کند؟
او در ادامه اظهار کرد: وجه تمایز جشنواره شعر فجر نسبت به جشنواره‌های ادبی دیگر ضعیف‌تر بودن آن است، در جشنواره شعر فجر با توجه به امکانات و تبلیغاتی که برای آن می‌شود، در مقایسه با جشنواره‌های ادبی دیگر ضعف‌های اساسی دارد.
صفربیگی با اشاره به بخش بین‌الملل جشنواره شعر فجر گفت: در بخش بین‌الملل جشنواره باید پرسید که شاعران با چه معیارهایی انتخاب می‌شوند. این‌که آیا کتاب‌های خوبی منتشر کرده‌اند یا در ایران شناخته شده هستند و یا این‌که خدمات زیادی به زبان و ادبیات فارسی کرده‌اند. این موضوع است که باید مشخص شود.
او با ارائه پیشنهادی به جشنواره شعر فجر افزود: این جشنواره می‌تواند به شعر بومی و محلی توجه ویژه‌تر و بهتری داشته باشد، چرا که ما ظرفیت بالایی در شعر بومی خودمان مثل شعر گیلکی، کردی، ترکی،عربی و ... داریم و گویش‌ها و قالب‌های مختلف و متنوعی در آن‌ها وجود دارد که می‌تواند به جشنواره شعر فجر کمک کند. از طرفی هم استفاده از شاعران بومی‌سرا می‌تواند از آمدن شاعرانی از هندوستان یا ارمنستان مؤثرتر باشد.
صفربیگی در پایان صحبت‌های خود با اشاره به موضوع داوری‌ها در جشنواره شعر فجر گفت: به نظر من نمی‌توان به داوران ایراد و خرده گرفت. در این جشنواره اکثر شاعران خوب و حتا متوسط هم حضور ندارند و داوران مجبورند تا از میان آثار ضعیف بهترین را انتخاب کنند.
او افزود: در عین حال می‌توان داوران را از طیف‌های مختلف انتخاب و دامنه انتخاب آن‌ها را بیش‌تر کرد. از سوی دیگر، داورانی که انتخاب می‌شوند، باید در شعر صاحب جریان و سبک باشند؛ این در حالی است که بعضی از داوران خودشان از ضعیف‌ترین شاعران کشور هستند و طبعا ترکیب هیأت داوران باعث می‌شود تعداد زیادی از شاعران در جشنواره شرکت نکنند.
انتهای پیام