دانشمند ایرانی، با ابداع یک شیوه درمانی، موفق به بهبود زخمهای مزمن با چسبی از پوست اهدایی شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، درمان پیشگامانه دکتر «اردشیر بیات»، دانشمند بالینی دانشگاه منچستر، شامل الصاق یک چسب از پوست از پیش آماده شده اهدایی بر روی زخم بوده که به فرآیند ترمیم کمک می‌کند.
«جورج لیتل»، 66 ساله از انگلیس یکی از افرادی است که با این شیوه درمان شده است.
وی برای چندین سال به خیاطی مشغول بوده و سرپا ایستادن برای مدت‌های طولانی باعث مشکلاتی مانند ایجاد رگهای واریسی شده بود.
حدود 25 سال قبل وی تحت عمل جراحی برای برداشتن رگهای معیوب قرار گرفته و پس از پنج سال زخمهای ترمیم‌ناپذیر در پاهای وی پیدا شدند.
این زخمها در مکانهایی که جریان خون کمتر بوده شکل گرفته و «لیتل» به دلیل ایستادن بیش از حد، فشار زیادی را به دریچه‌های خون خود وارد کرده و موجب ایجاد این زخمها شده بود.
وی در یکی از مراجعات خود به بیمارستان با کارآزمایی بالینی درمان جدید دکتر بیات آشنا شد و سپس در بیمارستان «وایزنشو» بدون بیهوشی تحت عمل برای پیوند این پوست اهدایی از بدن یک مرده قرار گرفت.
وی در مورد این فرآیند می‌گوید: من بدون درد بر روی یک مبل نشسته و پزشکان زخم مرا با یک افشانه آب تمیز کردند. آنها سپس یک تکه چسب کوچک زخم را با یک پوست نازک بر روی زخم اعمال و آنرا پانسمان کردند.
پس از شش ماه این بیمار از حذف کامل زخم و عادی شدن شکل پوست خود خبر داد.
زخمهای به این شکل می‌توانند برای چند ماه تا چند سال باقی مانده و بسیار دردناک و گاهی دارای بوی بد و احتمال عفونی شدن باشند. این زخمها باعث اختلال در زندگی روزمره شده و می‌توانند به از دست دادن قوه حرکت، انزوای اجتماعی و کم‌خوابی منجر شوند.
این زخمها بیشتر در اثر مشکلات گردش خون شامل رگهای واریسی و دیابت ایجاد می‌شوند که درمان آن از پانسمان تا جراحی متفاوت است.
دکتر بیات در این شیوه نوآورانه از یک تکه پوست برای ترمیم زخم استفاده می‌کند؛ اگرچه بهترین شیوه این است که از پوست بخش دیگری از بدن فرد استفاده شود اما ممکن است زخم ناشی از این استخراج خوب نشده و مشکل تکرار شود. البته این کار نیز با مشکل رد سیستم ایمنی بدن مواجه می‌شود که دستاورد دکتر بیات در اینجا به کمک می‌آید.
این شیوه شامل حذف تمام مواد سلولی از پوست اهدایی است که تمام ترکیبات نشان‌دهنده خارجی بودن این اندام را از بین می‌برد. در زمان اعمال این پوست بر روی زخم، سلولهای شفادهنده بدن بیمار جذب آن شده و سلولهای پوست شروع به رشد می‌کنند.
تیم دکتر بیات در بیمارستان وایزنشو اولین کارآزمایی را با موفقیت بر روی 20 بیمار مبتلا به زخم مزمن ساق پا انجام داده و به نتیجه قابل توجه 90 درصد بهبود زخمها در شش ماه دست یافته‌اند.
درمان به این شیوه تنها یک ساعت بطول انجامیده و بیمار به بیهوشی یا بخیه نیاز نخواهد داشت. در این روش زخم پاکسازی شده و بافتهای مرده برداشته می‌شوند. سپس زخم اندازه‌گیری شده و تکه‌ای پوست اهدایی به اندازه آن بر روی زخم متصل می‌شود.
این بافت بدون بخیه و تنها با چسب در جای مورد نظر قرار گرفته و سپس با پانسمان در جای خود محکم می‌شود. پس از یک هفته این پوست با آغاز رشد سلولهای جدید بخشی از پوست بدن بیمار می‌شود.
به گفته دکتر بیات، این شیوه علاوه بر زخمهای پا می‌تواند برای درمان سوختگی‌های عمیق و زخم بستر نیز مورد استفاده قرار گیرد.
انتهای پیام