یک مشاور فعال در حوزه خانواده گفت: به طور معمول سکوت یکی از بهترین و مناسبترین واکنشها در برخورد با حالت عصبانیت شدید و خشم است.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خراسان و به نقل از روابط عمومی موسسه خدمات مشاورهای، جوانان و پژوهشهای اجتماعی آستان قدس رضوی محمدرضا صنمیار توانایی مهار خشم را یکی از مهمترین و سازندهترین مهارتهای زندگی انسان عنوان و اظهار کرد: خشم احساس و واکنشی طبیعی است که به صورت بدنی و هیجانی نسبت به شرایطی که فرد را دچار ناکامی میکند، ابراز میشود و در این شرایط چنانچه فرد نتواند برخورد مناسب از خود نشان دهد، مشکلات و عواقب جبرانناپذیر و سنگینی برای وی در بر خواهد داشت.
وی از انباشته شدن ناکامیها به عنوان علت عمده بروز خشم در افراد یاد و خاطرنشان کرد: علت اصلی بروز حالت عصبانیت و خشم در بزرگسالان، انباشته شدن ناراحتیها و ناکامیها در فرد طی یک بازه زمانی نسبتا طولانی است.
این مشاور حوزه خانواده و ازدواج سکوت را از بهترین واکنشها با حالت خشم عنوان کرد و گفت: با وجود اینکه سکوت طرف مقابل تا حد بسیار زیادی به فروکش کردن حالت خشم در فرد کمک میکند اما همیشه راه حل کافی و مناسبی نیست بلکه تهیه لیستی از عوامل تحریک کننده در فرد است که میتواند در نشان دادن رفتارها و واکنشهای مناسب هنگام بروز خشم موثر واقع شود.
صنمیار ادامه داد: در این صورت تهیه چنین لیستی میتواند به شناسایی عوامل محرک عصبانیت طرف مقابل از جمله همسر و والدین کمک کند تا در شرایط بروز خشم، بهترین و مناسبترین واکنش را در مواجهه با آن نشان دهیم.
وی با بیان اینکه در حالت خشم قدرت انسان افزایش یافته و قوه ادراک، توانایی تفکر و سنجیدن عواقب رفتار پرخاشگرانه به حداقل میرسد، گفت: در چنین شرایطی فرد در اوج عصبانیت و خشم میتواند برای اطرافیان خود به ویژه در خانواده ایجاد وحشت و اضطراب کند و باید دانست که در خانوادهای که ترس از خشم پا بگیرد، عشق و محبت از آن خانه میرود، بنابراین کسب مهارت کنترل خشم برای داشتن روابط پایدار و سازنده حائز اهمیت است.
این مشاور فعال در حوزه ازدواج و خانواده در ارتباط با راهکارهای ممانعت از بروز خشم در انسان گفت: رسیدن به خودآگاهی و شناخت مناسب از عوامل تحریک خشم در خود، اعلام ناراحتی و بیان احساسات در برابر عوامل ناراحت کننده و همچنین 30 ثانیه تحمل عصبانیت در اوج خشم از جمله مهمترین راهکارهای ممانعت از بروز خشم محسوب میشوند.
وی با اشاره به وجود برخی از علائم هشدار جسمانی در افراد هنگام رسیدن به حالت خشم و عصبانیت، گفت: حالات جسمانی همچون افزایش ضربان قلب و فشار خون، گشاد شدن مردمک چشم، منقبض شدن عضلات، تغییر رنگ چهره، بیحس شدن برخی از قسمتهای بدن، داغ شدن یا یخ کردن و همچنین تغییر در تنفس از جمله علائم هشدار در افراد هنگام بروز حالت عصبانیت است.
صنمیار شیوههای ابراز خشم را در افراد مختلف، متفاوت ارزیابی کرد و ادامه داد: فرو خوردن خشم، رفتار پرخاشگرانه و رفتار قاطعانه برخوردهای متفاوت در افراد است که نسبت به علل و موقعیتهای ایجاد کننده خشم همچون قطع شدن کار مورد علاقه، مورد ظلم واقع شدن، قرار گرفتن در معرض پرخاشگری، مسخره یا تحقیر شدن، مورد بیاعتنایی یا بیتوجهی قرار گرفتن، گول خوردن و یا آسیب دیدن از طرف دیگران به صورت عمدی یا غیرعمدی بروز داده میشود.
وی با اشاره به تفاوتهای زیاد علل ایجاد خشم در بین نوجوانان و بزرگسالان، تأکید کرد: علت عمده عصبانیت و خشم در بزرگسالان انباشته شدن ناکامیها و ناراحتیها در فرد است که بعد از مدتی به صورت خشم و عصبانیت فوران میکند اما در نوجوانان این حالت به سرعت و بدون ایجاد سابقه قبلی بروز کرده و بلافاصله فروکش میکند.
این مشاور حوزه خانواده در پایان گفت: فرد بزرگسال هرچه دیرتر به قله عصبانیت و بروز خشم برسد، دیرتر آرام میشود، این مدت زمان میتواند به عواقب ناراحت کننده و گاهی غیرقابل جبران منجر شود، بنابراین مسائلی مانند پشیمانی و ترس از عواقب بروز خشم، خود شرایط افزایش فشار روانی و عصبی فرد را پس از فروکش کردن خشم فراهم میکند.
انتهای پیام