120 کیلومتر که از اصفهان به سمت شرق حرکت کنی به شهری کویری می‌رسی که زواره نام دارد شهری که نام خود را از برادر رستم به ارث برده است.
این شهر به دلیل هم‌نشینی با کویر، سکوت آرامش بخشی دارد، اما زمان‌هایی که کویر نا آرام می‌شود این شهر از شن‌های روان و باد‌های سرخش بی نصیب نمی‌ماند و این به همین علت است که گذشتگان، این شهر را در میان چهار دروازه محصور کردند و به علت نا‌امنی برج‌ها و منارهای بلندی در آن ایجاد کرده‌اند؛ یکی از این شاهکارهای دوران ساسانیان "پامنار زواره" است که حالا به یکی از جذابیت‌های این شهر تبدیل شده است.
یک کارشناس میراث فرهنگی در خصوص پامنار زواره گفت: منار مسجد پامنار زواره 24 متر ارتفاع دارد و در تاریخ 461 هجری قمری ساخته شده که بر همین اساس این منار دومین منار تاریخ‌دار(دارای کتیبه تاریخی) کشور محسوب می‌شود.
مهدی مشتاقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه اصفهان، اظهار کرد: مسجد پامنار زواره در قرن پنجم هجری توسط ابوعبدالله محمد ابن ابراهیم که در آن تاریخ دهداری زواره را بر عهده داشته ساخته شده است.
وی ادامه داد: این مسجد در عهد مغول‌ها ایجاد شد و دارای هفت محراب است که یکی از محراب‌ها به سمت بیت‌المقدس و شش محراب دیگر به سمت مکه طراحی شده‌اند که در اوایل انقلاب محرابی که به سوی بیت‌المقدس ساخته شده بود تخریب شد و به یک سالن بزرگ برای اجتماع مردم در مسجد تبدیل گشت.
این محقق و نویسنده حوزه میراث تصریح کرد: در کنار این مسجد منارهای قرار گرفته که دارای ارتفاعی بالغ بر 24 متر می‌باشد و بر اساس کتیبه‌ای که در پایین منار وجود دارد سال اتمام این مناره 461 هجری قمری اعلام شده که آن را به دومین منار تاریخ‌دار(دارای کتیبه تاریخی) ایران مبدل کرده است.
مشتاقی با بیان اینکه به احتمال بسیار زیاد مسجد پامنار 20 سال زودتر از این منار بنا گشته است، افزود: زمانی که اعراب ایران را فتح کردند امام حسن مجتبی(ع) برای تبلیغ دین اسلام در ایران مسجد پامنار زواره را به عنوان یکی از استراحتگاه‌های خود انتخاب کرد که بر همین اساس مردم نام این مکان را به مصلی امام حسن(ع) تغییر داده‌اند وی مستند این گفته خود را کتاب ملامحمد لاهیجی عنوان کرد.
وی به تلاش‌های فراوان میراث فرهنگی زواره برای نگه‌داری این اثر اشاره کرد و گفت: چندین سال پیش نعلبکی بالای مناره مسجد پامنار تخریب شده بود که میراث فرهنگی زواره با استفاده از یک معمار برجسته به نام معمار عابدزاده آن را مرمت کرد سپس در سال گذشته نیز همین معمار برجسته کشور اقدام به بند کشی و مرمت داخلی مسجد کرد.
این کارشناس میراث فرهنگی در اردستان بیان کرد: اکثریت مساجد باستانی ایران به جای کاخ‌های ساسانیان یا معابد آن‌ها بنا نهاده شده است و مسجد پامنار نیز بر همین اساس زمانی که اسلام به کشور وارد شد به جای یک آتشکده دوره ساسانیان بنا شد.
مشتاقیان تاکید کرد: کتیبه‌هایی بر روی ستون‌های درب ورودی مسجد وجود دارد؛ در خصوص نحوه اداره و تعداد موقوفات این مسجد توضیحاتی داده و از مهمترین موقوفات این بنا می‌توان به 12 حبه ده فرهنگ‌آباد سفلی اشاره کرد.
وی خاطرنشان کرد: قسمت‌هایی از مسجد پامنار در سال‌های 1356 تا 1358 به دلیل افزایش فضا تخریب شد تا بتواند جمعیت بیشتری را در خود جای دهد و به یک مرکز تجمع برای مردم زواره تبدیل شود.
انتهای پیام