آیا می‌توان به «اعتماد»،اعتماد کرد؟

«رعایت اخلاق رسانه‌ای»، شاید حلقه مفقوده‌ای است که برخی رسانه‌ها کمتر به آن دست یافته و البته در این میان بسیاری که همیشه مدعی‌تر بوده‌اند کمتر پایبندی به ادعای خود نشان داده‌اند و به همین دلیل اغلب در عرصه رسانه‌ای کشور شاهد بروز و ظهور رسانه‌هایی بوده‌ایم که حیات و پویایی خود را در زیرسوال بردن این اصل اساسی کار رسانه‌ای دیده‌اند.

«رعایت اخلاق رسانه‌ای»، شاید حلقه مفقوده‌ای است که برخی رسانه‌ها کمتر به آن دست یافته و البته در این میان بسیاری که همیشه مدعی‌تر بوده‌اند کمتر پایبندی به ادعای خود نشان داده‌اند و به همین دلیل اغلب در عرصه رسانه‌ای کشور شاهد بروز و ظهور رسانه‌هایی بوده‌ایم که حیات و پویایی خود را در زیرسوال بردن این اصل اساسی کار رسانه‌ای دیده‌اند.

آیا فضای رسانه‌ای مطلوب در ایران با وجود این گونه رسانه‌ها که با نفی دیگری به اثبات خود می‌پردازند، رشد خواهد کرد؟

نمونه یکی از این رسانه‌ها روزنامه اعتماد است که این روزها درغیاب برخی روزنامه‌ها خود را مستقل و سخنگوی جریان منتقد می‌خواند، اما با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری و شوراها، عملکردش نشان می‌دهد که این روزنامه با عجله در جهت منافع کاندیدایی حرکت می‌کند که به او قول داده صفحات خود را در اختیار وی و خدماتی که او در شهر تهران ارایه می‌دهد، قراردهد (برای نمونه به رپرتاژ آگهی منتشر شده در روز 16 آبان در اعتماد مراجعه کنید)، البته از این جهت به این روزنامه حرجی نیست، اما کاش در عبور از استقلال حرفه‌ای، این روزنامه فعالیت انگشت شمار رسانه‌های مستقل را زیرسوال نمی‌برد.

شاید به دلیل رشد نیافتگی کار رسانه‌ای در ایران نتوان به فعالیت رسانه‌هایی همچون روزنامه اعتماد که هر از چند گاهی خود و مطالب‌شان را به سرنوشت جریان‌های سیاسی گره می‌زنند، چندان خرده گرفت، هر چند که این نوع رسانه‌ها ناخواسته برخلاف ادعای خود جایگاه رسانه به عنوان یکی از ارکان مردمسالاری را به عقب بازمی‌گردانند.

روزنامه اعتماد در شماره‌ روز شنبه خود سعی در تکذیب خبر یکی از مسوولان وزارت کشور با موضوع انتخابات ریاست جمهوری پیش رو که در ایسنا منتشر شده بود، کرد. خبری که فایل صوتی آن هم اکنون بر روی خبر مذکور قرار گرفته، اما عجله‌ای که این رسانه، به زعم خود مستقل، در تکذیب این خبر ایسنا و قرار دادن نام ایسنا در کنار یکی از رسانه‌های بیگانه به عنوان دیگر مرجع انتشار این خبر! نشان داد، این سوال را بیش از هر زمان به اذهان متبادر می‌کند که آیا واقعا می‌توان به اخبار «اعتماد»، اعتماد کرد؟

ایسنا که هم به لحاظ ساختار و اساسنامه، هم به لحاظ سوابق و هم به لحاظ رویکرد، رسانه‌ای مستقل و غیردولتی است و این روزها با جوسازی این نوع رسانه‌های ارتزاق کننده از اصحاب سیاسی، رسانه دولتی قلمداد می‌شود، تنها در راستای رعایت اصل صداقت و احترام به مخاطب، فایل‌صوتی خبر آن مسوول محترم دولتی را منتشر کرد؛ کاش «اعتماد» نیز به اعتماد مخاطبان خود به اخبارش احترام می‌گذاشت و مطابق قولی که به مسوولان ایسنا داده بود می‌توانست دلیل تلاش سوال برانگیزش در تکذیب خبر ایسنا و قرار دادن نام آن در کنار یک رسانه معاند را اعلام کند.

خبرگزاری دانشجویان ایران همواره بر این موضوع تاکید داشته که اخبار بدون منبع را منتشر نمی‌کند و به همین خصوصیت شهرت یافته که کمترین اخبار تکذیبی در بین خبرگزاری‌ها همواره متعلق به ایسنا بوده است و به همین دلیل نیز اصطلاحا به اعتراف دوست‌و دشمن همواره مرجع اصلی مورد اعتماد بسیاری از مخاطبان از قشرهای مختلف بوده است.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۲۶ آذر ۱۳۹۱ / ۱۳:۲۱
  • دسته‌بندی: سیاست داخلی
  • کد خبر: 91092615193
  • خبرنگار :