مهرداد اسکویی با اظهار تأسف فراوان از درگذشت جاهد جهانشاهی، گفت: ما یک ستون بزرگ فرهنگی را از دست داده‌ایم.

این مستندساز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: اواسط دهه 60 آقای جهانشاهی به بندر انزلی آمدند و برای بچه‌های تئاتر ورک‌شاپ (کارگاه) برگزار کردند. من آن زمان در تئاتر بازی می‌کردم و کتاب می‌خواندم. ایشان مطالعه‌ی علمی را به من یاد دادند و چند کتاب از برشت به من دادند و مرتب به من توضیح می‌دادند که برشت کیست و من در نهایت یک متن درباره برشت نوشتم.

او در ادامه متذکر شد: من نگاه علمی و زیربنایی خود را به تئاتر و هنر به آقای جهانشاهی مدیون‌ام. می‌گویند جاهد جهانشاهی مترجم خوبی است و من فکر می‌کنم جهانشاهی انسان بسیار بزرگی بود و من و بسیاری از کسانی که امروز در حال فعالیت هستند، به ایشان به خاطر آن‌چه آموخته‌ایم، مدیون هستیم.

اسکویی گفت: من زیاد ایشان را نمی‌دیدم، اما هر جا با هم ملاقات می‌کردیم - اگرچه اجازه نمی‌دادند - دست‌شان را می‌بوسیدم. می‌گفتند خیلی خوشحال‌ام از این‌که کار می‌کنی.

او همچنین اظهار کرد: من رفتن آدم‌ها را باور نمی‌کنم و مرگ آقای جهانشاهی را هم باور نکرده‌ام. اتفاق‌هایی که در نوجوانی انسان می‌افتد، مسیر زندگی را مشخص می‌کند و کسانی که در این دوره بر نوجوان تأثیر می‌گذارند، موتور حرکت آن‌ها می‌شوند و تا ابد به گردن‌شان حق دارند.

اسکویی سپس گفت: من بخش مهمی از زندگی‌ام را مدیون آقای جهانشاهی هستم و همه زندگی وام‌دار آن دو هفته‌ای هستم که این استاد جهان من را زیر و رو کرد و فهمیدم نیاز دارم به این‌که بخوانم، ببینم و تجربه کنم.

او همچنین افزود: جهانشاهی بدون هیچ ادعا، خواسته و منتی و با تمام عشق، در نهایت خلوص و با تمام توان از صبح تا غروب با ما کار می‌کردند و من فکر می‌کنم ما یک ستون بزرگ فرهنگی را از دست داده‌ایم.

اسکویی همچنین با اظهار تأسف، عنوان کرد: بسیار متأسف‌ام از این‌که جاهد جهانشاهی پس از حمید سمندریان رفت. احساس می‌کنم امسال سال خوبی نیست از این بابت که بزرگان ما دارند از دست می‌روند.

او در پایان اظهار کرد: امیدوارم که خداوند به خانواده ایشان صبر بدهد. دوری انسانی تا این حد بزرگ و مهربان که آینده نوجوان‌ها و جوان‌هایی را در این کشور شکل داده، برای خانواده ایشان هم بسیار دشوار است.

انتهای پیام