مراسم تشییع پیکر پرتو اشراق برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پیکر پرتو اشراق، مترجم، سینماگر و پژوهشگر موسیقی، صبح امروز (یکشنبه، 19 آذرماه) از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع شد.
در ابتدای این مراسم، محمدحسین دانایی، از دوستان و همکاران پرتو اشراق، در معرفی او گفت: پرتو اشراق هنرمند وارسته سینما، ادبیات و پژوهشگر موسیقی سال 1324 در محله قدیمی خیابان کاخ تهران به دنیا آمد. او دانش‌آموخته کارگردانی سینما بود و تخصص اصلی‌اش به شکل تکنیکال در سینما، فیلم‌بردای، مونتاژ و صداگذاری بود.
دانایی همچنین عنوان کرد: علاقه‌مندی ایشان بیش‌تر به سینمای مستند، آثار باستانی و حیات وحش بود.
او سپس ادامه داد: عکاسی از طبیعت به شکل حرفه‌یی در آفریقا و جنوب ایران از دیگر فعالیت‌های ایشان محسوب می‌شود. اما تحصیل در فرانسه، علاقه ایشان را به هنر و ادبیات دوچندان کرد.
وی گفت: از همان بدو امر، پرتو اشراق به ادبیات، ترجمه و کار در مطبوعات اهتمام داشت. او پیش از انقلاب کتاب‌های «سینمای مکزیک» و «سینمای کارل تئودور درایر» را منتشر کرد.
او همچنین گفت: نگاه پرتو اشراق به سینما بسیار حرفه‌یی بود و به معنای واقعی کلمه تئوریسین سینمای کلاسیک محسوب می‌شود.
دانایی اظهار کرد: علاقه اشراق به شکل حرفه‌یی، نقاشی امپرسیونیست‌ها از جمله کامیل پیسارو بود. ترجمه «ژرفای افتخار»، «بر باد رفته»، «الیا کازان» و مجموعه پنج‌جلدی کتاب‌های «تئوری موسیقی کلاسیک تا پاپ» از مهم‌ترین ترجمه‌های اشراق محسوب می‌شود.
او همچنین عنوان کرد: استاد پرتو اشراق سال‌های متمادی دو دهه اخیر را بیش‌تر در کار ترجمه کتاب و نگارش مقاله‌های مفاخر در زمینه هنر و فرهنگ ایران از عارف قزوینی، روح‌الله خالقی تا حسین بهزاد سپری کرد.
او در ادامه گفت: اشراق در سلوک خودخواسته خود تمام هم خود را در راه اعتلای فرهنگ و هنر ایران‌زمین صرف کرد.
سپس مجتبی عربی، از همکاران اشراق در حوزه سینما، درباره او گفت: من با ایشان از حدود 20 سال پیش کار سینمایی انجام می‌دادم. ما با هم استودیویی به نام «عروج فیلم» تأسیس کردیم که البته در حال حاضر تعطیل شده است و همین‌طور فیلمی به نام «ارتباط شوم» با ایشان ساخته‌ام و در تمام این مدت جز صمیمیت از پرتو اشراق چیزی ندیده‌ام.
در ادامه، حسین ترابی، مستندساز، درباره پرتو اشراق گفت: ما در دانشکده دراماتیک هم‌کلاس بودیم. او اهل کتاب خواندن بود. در آن زمان دانشکده تنها یک دوربین 16 میلی‌متری داشت که آن هم در اختیار دانشجویان نبود، اما ما با امکانات کم با هم فیلمی ساختیم. پس از آن هم فیلم «قصه مادربزرگ» را با فیلم‌برداری اشراق تهیه کردیم.
ترابی سپس اضافه کرد: اشراق تصمیم گرفته بود به آمریکا برود، اما نتوانست و پس از مدتی برای مستندسازی به آفریقا سفر کرد که در آن دوران چندان کار شناخته‌شده‌ای نبود.
او همچنین عنوان کرد: اشراق با جلال مقدم هم در یک فیلم سینمایی به نام «آشیانه مهر» همکاری می‌کرد.
ترابی سپس اظهار کرد: اشراق فرد بی‌آزاری بود و کاری به کار کسی نداشت و کار خود را در سکوت و تنهایی انجام می‌داد.
در ادامه، مهدی احمدی در سخنانی گفت: من به نمایندگی از بنیاد سینمایی فارابی و سازمان سینمایی، آقای جواد شمقدری و احمد میرعلایی، که به دلیل کسالت نتوانستند صحبت کنند، سخن می‌گویم، اما دین بزرگ‌تر من آشنایی با پرتو اشراق از سال‌های دور است.
او همچنین ادامه داد: پرتو اشراق بیش از آن‌که به خاطر کارهایش مورد محبت قرار گیرد، به دلیل فرهیختگی، انسانیت و درویش‌مسلکی‌اش برای ما عزیز بود.
سپس محمدرضا بدر طالعی، داماد پرتو اشراق، از طرف خانواده‌اش از حاضران سپاس‌گزاری کرد و پیکر پرتو اشراق برای خاک‌سپاری روانه قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) شد.
مراسم ترحیم این مترجم و پژوهشگر نیز ساعت 15:30 تا 17 روز سه‌شنبه در مسجد الجواد (ع) برگزار می‌شود.
انتهای پیام