روستایی تاریخی ماسوله جاذبههای تاریخی و طبیعی فراوانی دارد. به همین دلیل از نظر اقتصادی بیشترین سهم درآمد آن به گردشگری وابسته است و حضور گردشگران در این روستا، یکی از مهمترین عواملی است که به پویایی و زنده ماندن آن میتواند کمک کند؛ اما در حال حاضر وجود مشکلات متعدد باعث کمرنگ شدن حضور گردشگران در این روستا شده است.
مسئول مؤسسهی حفظ و توسعهی پایدار ماسوله طاهر حنیفهزاده ماسوله در گفتوگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مهمترین مشکل روستای تاریخی ماسوله را امنیت دانست و گفت: دو ماشین حدود یکماه پیش، در ساعتهای ابتدایی روز کنار کیوسک نگهبانی کلانتری ماسوله آتش گرفتند. بعد از بررسیهای کارشناسان آتشنشانی مشخص شد، این آتشسوزی عمدی بوده و این، یکی از نشانههایی است که نشان میدهد امنیت در ماسوله کاهش یافته است.
او دزدیهایی را که در چهارماه گذشته از ماشین گردشگران در این روستا رخ داده است، یکی دیگر از دلایل نبودن امنیت در ماسوله دانست و ادامه داد: تا وقتی بخش خصوصی شامل نیروهای بومی ماسوله وظیفهی پارکبانی ماسوله را برعهده داشت، هیچ دزدیای رخ نمیداد؛ ولی وقتی بخش خصوصی خارج از روستا پارکبانی را برعهده گرفت، کارهای خلاف متعددی رخ داده است. از سوی دیگر، متأسفانه اینگونه موضوعها اصلا مورد ریزبینی مدیران شهری قرار نگرفتهاند.
وی که در روستای تاریخی ماسوله سکونت دارد، بیان کرد: نباید ماسوله را موش آزمایشگاهی کرد. اقداماتی که در این روستای تاریخی که هر روز پذیرای گردشگران زیادی است، انجام میشود باید بدون خطا باشد. ماسوله مانند پدری است که در یک گوشه افتاده و در حال سکتهی قلبی است، همهی فرزندان او در اطرافش هستند؛ ولی بهلحاظ پزشکی کسی نباید او را جابهجا کند تا اورژانس برسد. دربارهی روستای تاریخی ماسوله نباید راه به خطا برویم.
او گفت: حدود 20 سال پیش، یکی از اهالی این روستا بازسازی درمانگاه ماسوله را با هدف تبدیل کردن آن به بیمارستان آغاز کرد. او حدود سال 1370 از وزیر وقت تقاضا کرد تا با دادن امکانات و تجهیزات بیشتر به این بیمارستان، برای تقویت گردشگری سلامت در ماسوله قدمی بردارد؛ ولی متأسفانه بهانه کردن جمعیت کم ماسوله سبب شد تا این درمانگاه به بیمارستان تبدیل نشود و حالا بخشهای خالی این بیمارستان به هتل پرسنل شبکهی بهداشت تبدیل شده است. در حالی که قرار بود روزی در این مکان، دردهای مردم ماسوله درمان شود و این ساختمان به مرکزی برای درآمدزایی بومیهای روستا تبدیل شود، نه اینکه هیچ درآمدی نداشته باشد.
وی تبدیل شدن یکی از مدارس ماسوله را به خانهی معلم و رستوران اقدام نامناسبی دانست و اظهار کرد: زمین آن مدرسه توسط اهالی ماسوله با هدف تبدیل شدن به مکانی آموزشی و تربیتی هدیه داده شده بود. همچنین مردادماه 1390 نمایندهی استان گیلان در مجلس روی یکی از تختههای سیاه این مدرسه نوشت، مهرماه 1390 دانشگاه در این مکان افتتاح میشود؛ ولی متأسفانه همکاریهای لازم انجام نشد و مدرسه هم هتل - آپارتمان معلمها شد تا هیچ درآمدی برای جامعهی محلی نداشته باشد.
حنیفهزاده وجود مشکلات متعدد در ماسوله را عاملی برای کاهش مدت ماندگاری مسافران و گردشگران در این روستای تاریخی دانست و افزود: افزایش مدت ماندگاری گردشگران در ماسوله به رشد اقتصادی این روستا کمک میکند؛ اما متأسفانه در وضعیت کنونی از تن ماسوله جدا میکنیم تا به خود آن پینه کنیم.
او وضعیت کنونی این روستا را نسبت به گذشته، متناسب با شأن آن ندانست و ادامه داد: این وضعیت به زنده ماندن ماسوله هیچ کمکی نمیکند. باید برای ماندگاری این روستا به پارامترهای مختلفی در زمینههای اقتصادی توجه کرد.
مسئول مؤسسهی حفظ و توسعهی پایدار ماسوله در ادامه با اشاره به وجود یک پارکینگ در این روستای تاریخی، گفت: هیچ ماشینی اجازهی ورود به این پارکینگ را ندارد. این در حالی است که با باز کردن حاشیهی جاده، ماشینها را در این پارکینگ میتوان ساماندهی کرد تا گردشگران بیشتری امکان ورود به روستا را داشته باشند.
حنیفهزاده وجود یک گروه راهنمای محلی در ماسوله را نیازی ضروری برای این روستا ارزیابی و بیان کرد: ماسوله مانند یک خط آهن است که تا قلب شهرهای بزرگ کشیده شده است؛ ولی متأسفانه به دلیل نبودن راهنمای محلی، هیچ گردشگری نمیتواند این رابطه را احساس کند. یک گردشگر بهتنهایی ویژگیهای دیدنی این روستا را نمیتواند ببیند. ماسوله یک معجزه است، هیچ کوچهی بنبستی ندارد و همهی خانههای قدیمیاش ضد زلزله هستند. اگر این اطلاعات به گردشگران داده شود، آنها این روستا را بخشی از وجود خود میدانند.
وی ادامه داد: وقتی یک گردشگر از ماسوله مانند منقل استفاده میکند و فقط دود کتاب خود را به این روستای تاریخی میدهد و نگاهش به قیمت خانهها و آبوهوای این روستاست، نه به تاریخ و فرهنگ آن.
او تأکید کرد: مجموعهی مدیران شهری باید دربارهی امنیت و خدمات شهری و فرهنگی ماسوله احساس خطر کنند و برای برطرف کردن مشکلات با اهالی پای میز مذاکره بنشینند تا شاید بتوان بخشی از مشکلات این روستا را برطرف کرد.
انتهای پیام