عفريت اعتياد که خنده سر مي‌دهد، مصيبت بلند مي‌شود؛ مصيبتي که روزهاي اول نه کسي متوجه آن مي‌شود و نه کسي از آن پيشگيري مي‌کند. روزهاي اول طعم آن شيرين است و آرام بخش، آنقدر شيرين که مقاومت در برابر آن راحت نيست.

اعتياد معضلي است که ابعاد اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي آن وسيع و گسترده است و نه تنها خود زاييده مسائل مختلف اجتماعي، فرهنگي و رواني است بلکه به وجود آورنده عوارض مختلف جسمي و فکري و از همه خطرناک‌تر رکود اجتماعي است که بيشتر افراد جامعه از دست آن در امان نيستند. افيون اعتياد دامن‌گير قشر يا طبقه خاصي و يا جنس خاصي از جامعه نيست بلکه معضلي همه گير و در ميان قشر با سواد و بيسواد و طبقه ثروتمند و فقير و مرد و زن ريشه دوانده است.

يک درمان‌گر اعتياد در کاشمر در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، با اشاره به اين‌که به موازات پيشرفت جوامع در عصر کنوني در عرصه‌هاي مختلف علمي، تکنولوژي و ارتباطات، بشريت با چالش‌هاي تازه‌اي از جمله تشديد استرس، اضطراب، فشارهاي عصبي و . . . روبرو گشته است، مي‌گويد: با وجود گروههاي توليد و توزيع مواد مخدر و محرک زاي شيميايي دست‌ساز، شاهد بروز و شيوع حدود 2000 گونه از انواع مواد صنعتي و شيميايي از جنس محرک‌ها و توهم‌زا در سطح کشورهاي مختلف مي‌باشيم در حالي که حداقل 42 ميليون نفر از آحاد جامعه جهاني گرفتار سوء مصرف مواد آمفتامين، متاآمفتامين و اکستاسي شده‌اند.

دکتر ناصري با بيان اين‌که روند رو به رشد و تغيير الگوي مصرف از مواد طبيعي(افيوني) به مواد صنعتي و شيميايي در کشورهاي جهان، زنگ خطري براي گروه‌هاي در معرض خطر به ويژه جوانان و نوجوانان است، مي‌گويد: متأسفانه به دلايل مختلف اين خطر براي کشورهاي در حال توسعه و گذار گسترده‌تر از کشورهاي پيشرفته است.

وي با بيان اينکه جوان بودن جمعيت کشور ما و نوسانات اقتصادي در کنار آسيب‌هاي اجتماعي ديگر شرايطي را فراهم آورده است که جوانان و نوجوانان بيشتر در معرض خطر قرار گيرند، ادامه مي دهد: برخي از باورهاي نادرست در مورد مصرف مواد محرک‌زاي شيميايي مشوق گسترش مصرف اين مواد بوده و هست.

وي با تأکيد بر اين‌که در هر برنامه پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و مخصوصاً در مورد مواد محرک‌زاي شيميايي، اولويت برنامه‌ها با زدودن باورهاي نادرست و دادن آگاهي در اين زمينه به عموم مردم است، به باورهاي شايع و غلط در مورد مصرف مواد توهم‌زاي شيميايي اشاره کرده و مي‌گويد: عدم اعتيادآور بودن مواد صنعتي و شيميايي، پايين بودن آسيب‌هاي ناشي از مصرف مواد صنعتي و شيميايي، ايجاد انرژي مضاعف به واسطه مصرف مواد صنعتي و شيميايي، افزايش قواي جنسي ناشي از مصرف مواد صنعتي و شيميايي و آرامش، افزايش تمرکز و خلاقيت ناشي از مصرف مواد صنعتي و شيميايي از جمله اين باورهاي غلط است.

دکتر ناصري با بيان اين‌که تبليغات سوء در جهان حکايت از اين موضوع دارد که آسيب‌هاي ناشي از مصرف مواد صنعتي و شيميايي به ميزان قابل ملاحظه‌اي کمتر از انواع مواد مخدر طبيعي (افيوني) است و مصرف مواد شيميايي خطري براي سلامتي افراد ندارد، مي‌گويد: پژوهش‌ها نشان داده است که آثار سوء ناشي از مصرف مواد صنعتي و شيميايي به مراتب بالاتر از آثار مواد مخدر طبيعي بوده و بروز خسارت‌هاي شديد رواني در ابعاد مختلف خط بطلان بر اين تبليغات دروغين کشيده است.

وي با اشاره به اينکه عده‌اي به علت باورهاي غلط بر اين باورند که مصرف مواد صنعتي سبب احساس شعف و شادماني و انرژي مضاعف خواهد شد، مي‌گويد: مصرف مواد صنعتي سبب ايجاد توهم در ذهن و بروز لطمه به سيستم اعصاب مرکزي مغز خواهد شد لذا بيماري مغزي نمي‌تواند با احساس شعف و شادي روبرو شود.

دکتر ناصري به تبليغات گسترده‌اي که در خصوص مصرف مواد صنعتي و افزايش قواي جنسي مي‌شود اشاره کرده و مي‌گويد: نتايج بررسي‌هاي صورت پذيرفته حکايت از اين واقعيت دارد که در درازمدت همزمان با وابستگي رواني به مواد صنعتي، ميل جنسي در ميان مصرف کنندگان اين مواد کاهش مي‌يابد و حتي سبب تضعيف قواي جنسي خواهد شد.

وي خاطر نشان مي‌کند: دسته‌اي از مصرف کنندگان مواد صنعتي و شيميايي اظهار مي‌دارند که مصرف مواد صنعتي سبب افزايش(مصنوعي) هوشياري، خلاقيت و بهبود کارآيي خواهد شد حال آن‌که مصرف اين گونه مواد و بروز وابستگي‌هاي روحي و رواني براي مصارف مجدد سبب روان پريشي (جنون) و آشفتگي‌هاي ذهني در مصرف کنندگان است.

انتهاي پیام