عضو هيأت مديره‌ي انجمن صنفي دفاتر سفر و گردشگري استان تهران گفت: حذف ارز مسافرتي براي دولتي‌ها، تاجران و قشر متمول جامعه اهميتي ندارد، فقط قشر متوسط جامعه است كه از سفرهاي خارجي محروم مي‌شود، اما چرا آن‌ها بايد محروم شوند؟

اكبر غمخوار در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه تأمين رفاه اجتماعي وظيفه‌ي دولت است و سفر نيز بخشي از اين رفاه اجتماعي به‌شمار مي‌آيد، بيان كرد: دولت وظيفه دارد به تأمين نيازهاي سبد خانوار جامعه كمك كند، اين نيازها شامل اقلام خوراكي، پوشاك، دارو و تمام چيزهايي است كه رفاه مردم را بيشتر مي‌كند. دولت وظيفه دارد اين سبد را به‌گونه‌اي تأمين كند كه مردم رفاه بيشتري داشته باشند، حالا آيا سفر جزو سبد خانوار به‌شمار مي‌آيد؟ اگر دولت به اين موضوع قائل است بايد امكانات آن را تأمين كند، اگر نيست، هر تصميمي مي‌خواهد بگيرد.

او به‌عنوان كارشناس گردشگري گفت: سفر جزو سبد خانوار است، چون اگر مردم به مسافرت نروند، نشاط فردي و اجتماعي و بهره‌وري آن‌ها پايين مي‌آيد و افسردگي بالا مي‌رود. سفر زمينه‌ي جمع شدن خانواده‌ها دور هم است و سبب نشاط، رفاه اجتماعي و بهره‌وري بالا مي‌شود، پس بايد اين نياز مردم را تأمين كرد. از سوي ديگر، بيشتر سفرهاي خارجي با هدف ديدن خويشاوندان، درمان، زيارت، تجارت و ... انجام مي‌شود، چرا مردم بايد از اين سفرها محروم شوند؟

وي اظهار كرد: در حال حاضر ارز دولتي و مسافرتي به ايراني‌هاي مقيم خارج داده نمي‌شود. از سوي ديگر، مبلغ ارز مسافرتي براي بسياري از كشورها كه سفر كردن به آن‌ها آسان است، 400 دلار تعيين شده است. بنابراين تمام ارزي كه با حذف آن مي‌خواهند صرفه‌جويي كنند، كمتر از يك‌ميليارد دلار مي‌شود؛ ولي اثربخشي آن در خانواده‌ها و اجتماع و انسجام خانواده‌ها چند برابر اين مبلغ است، يعني به‌خاطر رقمي كمتر از يك‌ميليارد دلار مي‌خواهيم همه‌ي اين اثرات را حذف كنيم. واقعا كشور براي اين رقم، معطل مانده است؟ به نظر من، مسائل ديگري در اين جريان وجود دارد.

غمخوار همچنين درباره‌ي اثر حذف ارز مسافرتي بر كار دفاتر خدمات مسافرتي، گفت: تأثير اين اقدام مقطعي است، مگر آن زمان كه ميزان ارز مسافرتي را كم كردند، چه شد؟ با اين كار فقط قشر متوسط جامعه از سفر خارجي محروم مي‌شود.

انتهاي پيام