بر اساس برآورد‌هاي انجام شده براي توليد هر كيلو سيب‌زميني با راندمان آبياري صد‌درصد 400 ليتر آب لازم است اما با راندمان آبياري 40 درصدي بيش از 860 ليتر آب نياز است لذا توليد هر كيلوگرم سيب‌زميني حدود 300 تومان هزينه آبياري دارد.

به گزارش خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، 180 هزار هكتار سطح زيركشت محصول سيب‌زميني در كشور وجود دارد كه از هر هكتار آن به طور متوسط 25 تن محصول برداشت مي‌شود.

سالانه 4.5 تا پنج ميليون تن سيب‌زميني در ايران توليد مي‌شود كه تقريبا مازاد مصرف كشور بوده و به دليل نداشتن الگوي كشت اين محصول هرساله با مشكل بازار مصرف مواجه است، چرا كه در سالي با افزايش قيمت مواجه شده و در ويترين مغازه‌هاي ميوه‌فروشي جاي مي‌گيرد و سال بعد به دليل افزايش سطح زير كشت آن از سوي كشاورزان با افزايش و مازاد توليد مواجه مي‌شود؛ به‌طوري كه در زمين مي‌ماند و حتي برداشت آن توجيه اقتصادي ندارد.

اين درحالي است كه براساس نياز آبي گياه و سند ملي آب، براي كشت هر هكتار سيب‌زميني 10 هزار مترمكعب آب لازم است كه البته اين 10 هزار مترمكعب آب به صورت كامل جذب نمي‌شود و بر اساس اعلام معاونت آب و خاك وزارت جهاد كشاورزي ضريب راندمان آبياري در كشاورزي ايران 35 تا 40 درصد است.

بر اين اساس براي هر هكتار زمين سيب‌زميني 30 هزار مترمكعب آب لازم است.

اين در حالي است كه بهاي هر مترمكعب آب پشت سد‌‌ها و آب تنظيم‌شده 350 تومان بوده اما آب‌ مصرفي براي توليد سيب‌زميني از آب سفره‌هاي زيرزميني تامين مي‌شود كه ارزش بسيار بالا‌تري دارد و كيفيت آن در حدي است كه آب‌هاي معدني و خوراكي از آن استحصال مي‌شود.

كشاورزي در چنين شرايطي بدون داشتن الگوي كشت و مصرف بي‌ حساب و كتاب آب باعث شده كه 300 دشت و سفره آب زيرزميني، زاينده‌رود، اروميه و... خشك شود چراكه سفره آب زيرزميني و برداشت آب از اين چاه‌ها بررسي نمي‌شود و متولي ندارد كه چه ميزان آب از سفره‌هاي زيرزميني و چاه‌ها استحصال مي‌شود.

بر اساس برآورد‌هاي انجام شده براي توليد هر كيلو سيب‌زميني با راندمان آبياري صد‌درصد 400 ليتر آب لازم است اما باراندمان آبياري 40 درصدي بيش از 860 ليتر آب نياز است لذا توليد هر كيلوگرم سيب‌زميني حدود 300 تومان هزينه آبياري دارد.

چندي پيش نيز رييس جمهور در اين زمينه اظهار كرده بود: "با توجه به اين‌كه سيب‌زميني نيازمند مصرف آب شيرين است، توليد مازاد اين محصول و صادرات آن با وجود كم‌آبي كشورمان هيچ‌گونه توجيه اقتصادي ندارد."

اين درحالي است كه اين محصول به صورت مازاد مصرف هم توليد مي‌شود و در انبار‌ها روي دست كشاورز مي‌ماند تا شايد بازار مصرف داخلي يا خارجي داشته باشد كه البته به اعتقاد كارشناسان حتي اگر اين محصول به بهترين قيمت صادر شود، باز هم ارزش اقتصادي ندارد، چرا كه در قالب آب مجازي صادر مي‌شود اما كو گوش شنوا...

انتهاي پيام