سخنگوي كاترين اشتون ادعا كرد: در انپيتي بحث واضحي مبني بر اينكه هر كشوري حق غنيسازي داشته باشد نيامده است.
به گزارش خبرنگار انرژي هستهيي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اعزامي به مسكو، مايكل مان، سخنگوي كاترين اشتون، نماينده 1+5 در مذاكرات با ايران پس از ساعتي از آغاز نشست صبح مذاكرات ايران و 1+5 در محل حضور خبرنگاران در پاسخ به ايسنا، مبني بر اينكه ايران معتقد است 1+5 ابتدا بايد حق غنيسازي را براي ايران به رسميت بشناسد و پس از آن حاضر است در چارچوب همكاريهاي متقابل درباره پيشنهادهاي 1+5 گفتوگو كند گفت: خير. اول بايد ايران به درخواستهاي 1+5 پاسخ دهد.
وي با بيان اين ادعا كه در انپيتي بحث واضحي مبني بر اينكه هر كشوري حق غنيسازي داشته باشد نيامده است افزود: در عين حال اولويت ما اين است كه ايران ابتدا به درخواستها و پيشنهادات ما پاسخ دهد كه بر روي كاغذ به ايران ارائه شده است و آن توقف غني سازي 20 درصد ، خارج شدن مواد هستهيي تا غناي 20درصد كه تا كنون توليد شده است و بسته شدن سايت غنيسازي فردو.
وي همچنين با بيان اين كه "اميدواريم ايران رويهاي جدي درباره دغدغههاي دو طرف در مسكو داشته باشد" افزود: فعاليتهاي غنيسازي ايران براساس قطعنامههاي شوراي امنيت زير سوال است.
سخنگوي اشتون همچنين درباره ملاقاتهاي دو جانبه ميان هيات ايران و 1+5 گفت: احتمالا مذاكرات جانبي فردا سهشنبه برگزار ميشود.
وي همچنين اظهار كرد: مذاكراتي كه صبح امروز ساعت 11 به وقت محلي آغاز شده است ساعت 13 به وقت محلي در دور نخست پايان مييابد.
مان درباره محتواي مذاكرات مسكو تاكيد كرد: قرار است در مسكو براساس آنچه در گفتوگوي تلفني اشتون وجليلي دوشنبه هفته گذشته صورت گرفته است صحبت شود.
وي در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه فكر ميكنيد تحريمها ايران را وادار به عقبنشيني كند ادعا كرد: سياست تحريم سياست روشني است و واقعا جواب داده است.
وي ادامه داد: تحريمهاي اتحاديه اروپا درباره نفت ايران وجود دارد البته هميشه تحريمها ممكن است راحتتر گرفته شوند چنانچه تغييرات واقعي صورت گيرد.
وي گفت: در برابر هر قدمي، قدم متقابل برداشته ميشود. البته ما بايد آن قدم را به وضوح ببينيم؛ ما نميخواهيم مذاكره براي مذاكره باشد.
سخنگوي اشتون تاكيد كرد: اينها مواردي است كه در گفتوگوي تلفني هفته گذشته جليلي و اشتون مرور شده است.
وي در پاسخ به اين سوال كه 1+5 در برابر احتمال تعليق غنيسازي 20 درصد از سوي ايران چه پيشنهادي خواهد داشت گفت: ايران در مقابل در زمينه قطعات هواپيما و كمك به رآكتور تحقيقاتي تهران (تامين سوخت آن) كمك ميگيرد.
به گزارش ايسنا، اين در حالي است كه در معاهده انپيتي بر اجتناب از برخورد گزينشي و تبعيضآميز با كشورهايي كه به دنبال فناوري هستهيي صلحآميز هستند تاكيد شده است. در ماده چهارم اين معاهده آمده است: هيچيك از مفاد اين معاهده نبايد طوري تعبير شود كه روي حق مسلم همهي كشورهاي امضاكننده اين معاهده براي توسعه تحقيقات، توليد و استفاده از انرژي هستهيي براي مقاصد صلحآميز بدون تبعيض و مطابق با مواد اول و دوم اين معاهده تاثير بگذارد.
از آنجا كه تعداد كمي از كشورهاي داراي برنامه هستهيي حاضر هستند استفاده از انرژي هستهيي را كنار بگذارند، ستون سوم معاهده انپيتي تحت ماده چهارم به ساير كشورها اين امكانات را ميدهد كه مانند آنها برنامه هستهيي داشته باشند، اما تحت شرايطي كه مطابق آن ساخت سلاح هستهيي دشوار باشد.
معاهده انپيتي حق مسلم كشورهاي مستقل براي استفاده از انرژي هستهيي براي مقاصد صلحآميز را به رسميت ميشناسد، اما اين حق را براي كشورهاي عضو انپيتي طوري محدود ميكند كه آن را مطابق با مادههاي اول و دوم (وظايف اساسي درباره منع اشاعه كه ستون اول معاهده انپيتي است) به كار گيرند.
از آنجا كه نيروگاههاي هستهيي رآكتور آب سبك از سوخت اورانيوم غني شده استفاده ميكنند «كاملا طبيعي است كه كشورها بتوانند يا اورانيوم را غنيسازي كنند و يا آن را از بازار بينالمللي خريداري كنند.»
محمد البرادعي، مديركل پيشين آژانس بينالمللي انرژي اتمي، گسترش تواناييهاي غنيسازي و بازفرآوري را «پاشنه آشيل» رژيم منع اشاعه هستهيي خوانده است.
از آنجا كه در دسترس بودن مواد شكافتپذير مدتها مانع اصلي براي تلاشهاي يك كشور براي ساخت تسليحات هستهيي محسوب ميشود، آمريكا در سياستهاي سال 2004 خود تاكيد زيادي روي اين مساله با هدف جلوگيري از گسترش بيشتر فناوري غنيسازي اورانيوم و بازفرآوري پلوتونيوم كرد.
نگرانيها حاكي از اين است كه كشورهاي داراي توانايي غنيسازي اورانيوم و بازفرآوري پلوتونيوم در واقع گزينهي استفاده از اين توانايي براي توليد مواد شكافتپذير براي ساخت تسليحات هستهيي را در اختيار دارند و اين چيزي را در اختيارشان قرار ميدهد كه يك برنامه تسليحات هستهيي «مجازي» ناميده شده است.
ميزان حق كشورهاي عضو انپيتي براي داشتن فناوري غنيسازي اورانيوم و بازفرآوري پلوتونيوم صرفنظر از پيامدهاي جدي اشاعهي آن در راس سياستها و مناظرات حقوقي دربارهي معني ماده چهارم و ارتباط آن با ماده اول، دوم و سوم معاهده انپيتي قرار داشته است.
محمد البرادعي در سال 2004 اعلام كرد به طور تخميني 35 تا 40 كشور احتمالا دانش لازم براي توليد تسليحات هستهيي را دارند.
مواد اول تا سوم معاهده انپيتي نيز بدين شرح است:
ماده اول: هر يك از كشورهاي داراي سلاح هستهيي وظيفه دارد تسليحات هستهيياش يا ساير وسايل انفجاري هستهيي را به دريافتكننده ديگري منتقل نكند و به هيچيك از كشورهايي كه تسليحات هستهيي در اختيار ندارند براي توليد يا دستيابي به چنين تسليحات يا وسايلي كمك نكند.
ماده دوم: هر يك از كشورهايي كه تسليحات هستهيي در اختيار ندارد وظيفه دارد از هيچ منبعي تسليحات هستهيي يا ساير وسايل هستهيي را دريافت نكند، اين تسليحات يا وسايل را توليد نكند و در ساخت آنها هيچ كمكي دريافت نكند.
ماده سوم: هر يك از كشورهايي كه تسليحات هستهيي در اختيار ندارند بايد توافقنامهاي را با آژانس بينالمللي انرژي اتمي براي اعمال پادمانهايش در زمينهي همه مواد هستهيي دخيل در همه فعاليتهاي هستهيي صلحآميز اين كشورها امضا كند و از انحراف اين مواد به سمت ساخت تسليحات هستهيي يا ساير وسايل انفجاري هستهيي جلوگيري كند.
انتهاي پيام