موانع ارتباطي زيادي ميان ناشنوايان و افراد شنوا وجود دارد كه براي شكستن آن از زبان اشاره استفاده مي‌شود؛ اما هنوز بسياري از افراد در حركات دست و سر آنچنان متبحر نيستند؛از اين رو گروهي از دانشجويان دانشگاه هوستون با همكاري يك محقق ايراني دستگاهي ساخته‌‌اند كه مي‌تواند اين مشكل را برطرف كند.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين تيم دانشجويي با نظارت دكتر فرخ عطارزاده، دانشيار مهندسي فناوري دانشگاه هوستون دست به ساخت نمونه پيش‌ساخت دستگاه «صداي من» (MyVoice) زده‌اند كه به خوانش زبان اشاره و ترجمه حركات آن به واژگان صوتي مي‌پردازد.
اين دستگاه اخيرا در ميان ساير پروژه‌هاي دانشجويي موفق به كسب مقام اول در نشست سالانه انجمن آموزش مهندسي آمريكا شده است.
اين دستگاه دستي شامل يك ميكروفون، بلندگو، تخته موجد صدا، دوربين و مانيتور است.
به محض پردازش حركات، دستگاه «صداي من» به ترجمه آنها در فضا با يك صداي الكترونيكي مي‌پردازد. به همين شكل اين دستگاه قادر به ثبت صداي انسان و ترجمه آن به شكل زبان اشاره و نمايش آن بر روي مانيتور دستگاه هم هست.
اين طراحان با بررسي چالش‌هاي پيش روي جامعه ناشنوايان براي ارتباط با ديگران و درك زبان اشاره دست به ساخت اين دستگاه زده‌اند.
به گفته محققان، بزرگترين چالش پيش‌روي آنها نمونه‌برداري پايگاه داده‌اي از تصاوير زبان اشاره بود كه از 200 تا 300 تصوير براي هر نشانه برخوردار است.
دكتر عطارزاده مي گويد: ما به اين همكاري با جامعه از طريق دستگاه «صداي من» كه سد ميان جامعه ناشنوا و عموم را شكسته است، افتخار مي‌كنيم.
انتهاي پيام