بيژن نجدي در شعرهايش از جنگ هم نوشته است.
به گزارش بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دو شعر «براي مرداني كه بازنگشتند» و «ارغوان و پسرعموهايم» سروده‌ي اين شاعر فقيد هم‌زمان با هفته‌ي دفاع مقدس در پي مي‌آيد.
«براي مرداني كه بازنگشتند»
با پاهايم فكر مي‌كنم
با دست‌هايم انديشه
با پوستم مي‌نگرم
و موهايم مي‌رقصد
با پاهايم فكر مي‌كنم
به كوچه و خيابان‌ها
با دست‌هايم انديشه
به مادرانه‌ي آرام
آن چادر نماز چيت
كه باز خواهد شد، هنگام
كه بازمي‌گردم به كوچه‌ها و خيابان‌هاي خودم
با پوستم مي‌نگرم به آفتاب و ماه بي‌تقويم
و موهايم مي‌رقصد
در اين باران كه مي‌بارد
بر سيم خاردار
با پاهايم فكر مي‌كنم
كه از آفتاب و باران تو مي‌گذرم
با دست‌هايم انديشه
به گل قالي
چيدن سيب
خريد نان
با پوستم مي‌نگرم
به زخم تن سردارانت
آه سرزمين من
و سرم خانقاه آشفته‌ي عريان است
****
«ارغوان و پسرعموهايم»
خوزستان پسرعموي من است
هاي، پسرعموي من
صبحانه را ميهمان قبيله‌ي من باش
آفتابي مي‌رسد از راه
دختراني از پشت اين پرچين
و خون بهار
سبز مي‌شود بر كف دست برگ
نخل‌هاي سوخته‌ي خرمشهر، پسرعموهاي من‌اند
هاي پسرعموهايم
صبحانه را ميهمان ما باشيد
با ناني از من
تكه‌اي از خاك لاهيجان
با شير، از سينه‌هاي صبح
چاي،
از بوته‌ها و برگ
آه،
پسرعموهايم
انتهاي پيام