17 مردادماه؛ زماني‌ كه روز خبرنگار از مزارشريف آغاز شد

محمود صارمي، خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران در 17 مردادماه سال 1377 به همراه هشت نفر از اعضاي کنسولگري ايران در مزارشريف افغانستان توسط نيروهاي افراطي طالبان به شهادت رسيد و اين خبر بهانه‌اي براي پاسداشت ياد خبرنگاران در ايران شد، اما هنوز هم خبرنگاران در افغانستان، همسايه شرقي‌يمان قرباني مي‌شوند.

به گزارش سرويس رسانه‌ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جنگ و کشتار در افغانستان در چند سال گذشته فقط گريبانگير غيرنظاميان نبوده و بارها و بارها جان روايتگران اين صحنه‌ها را نيز گرفته است.

كميته محافظت از خبرنگاران (CPJ) در سال جاري هشدار داد كه با كشته شدن پنجمين خبرنگار در پاكستان در سال جاري ميلادي، اين احتمال وجود دارد كه اين كشور عنوان خطرناك‌ترين كشور دنيا براي خبرنگاران را براي دومين سال متوالي به خود اختصاص دهد اما افغانستان هم چيزي از پاكستان كم ندارد.

اخيرا خبرنگار بي بي سي و چند تن ديگر در حمله طالبان در ولايت ارزگان افغاننستان کشته شدند.

مرکز حمايت از خبرنگاران افغانستان با انتشار اعلاميه‌اي حمله به گزارشگران را که به گفته اين نهاد هدفي جز اطلاع‌رساني به هموطنان خود ندارند، محکوم کرده و از طرف‌هاي درگير در افغانستان خواسته‌اند که مصونيت خبرنگاران را در نظر بگيرند.

اين مرکز نبود خبرنگار بي بي سي در ارزگان را که يکي از خطرناک‌ترين و نا آرام‌ترين مناطق افغانستان است، يک ضايعه بزرگ دانسته است.

روزنامه‌نگاران در شهر مزارشريف، در اعتراض به کشته شدن اميد خپلواک از تمامي رسانه‌هاي محلي خواسته‌اند تا از انشار خبرهاي مربوط به گروه طالبان خودداري کنند.

مروري بر سال‌هاي گذشته نشان مي‌دهد كه افغانستان يكي از كشورهاي پرخطر براي خبرنگاران است؛ به عنوان نمونه روپرت هامر، خبرنگار انگليسي روزنامه ساندي ميرور سال 88 بر اثر انفجار بمبي در جنوب افغانستان كشته شد.

قبل از آن و در همين سال دو خبرنگار فرانسوي كه براي شبكه تلويزيوني دولتي فرانسه كار مي‌كردند به همراه سه افغاني در شرق كشور افغانستان ربوده شدند.

طي سالهاي گذشته در افغانستان دانيله مسترو جاکومو - خبرنگار ايتاليايي - همراه دو افغان ديگر در شهرستان نادعلي استان هلمند ربوده شدند؛ طالبان راننده افغان و اجمل نقشبندي خبرنگار افغان را گردن زدند و فقط خبرنگار ايتاليايي با تلاش افغانستان و ايتاليا از سوي طالبان آزاد شد.

در آن زمان با وجود درخواست‌هاي فراوان "غلام حيدر نقشبندي" پدر اجمل از اتحاديه‌ي خبرنگاران افغانستان و جهان و اينکه فرزندش تنها نان‌آور خانه است، دولت افغانستان هيچ تلاشي براي آزادي وي انجام نداد چرا كه نمي‌خواست گروگان گيري به استراتژي طالبان تبديل شود.

انور صالح - ديگر خبرنگار افغان - و از اهالي استان خوست افغانستان، قرباني ديگري بود كه به دنبال حمله افراد ناشناس در شهر هنگو ايالت سرحد پاکستان کشته شد و اين افراد سر وي را از بدن جدا کردند.

فاضل سانچاركي- رئيس اتحاديه ملي روزنامه نگاران افغانستان - درباره محدوديت آزادي بيان در رسانه‌ها گفته بود: آزادي بيان تحفه‌اي نيست كه غرب به جامعه افغانستان داده است بلكه آزادي بيان با پشتيباني و حمايت مردم كشور در رسانه‌ها و جامعه فراهم گشته است.

انتهاي پيام

  • دوشنبه/ ۱۷ مرداد ۱۳۹۰ / ۰۹:۲۵
  • دسته‌بندی: رسانه
  • کد خبر: 9005-11115
  • خبرنگار : 71088