زبان نمك شناس و قلب سپاس‌گزار و شكر نعمتهاي خدادادي، ارزش ديگري است كه ابرهاي رحمت پروردگار را متراكم تر و فزوني نعمت‌ها را موجب مي‌گردد، شكر نعمت نه تنها سپاس به زبان بلكه شناخت نعمت‌ها و استفاده و بهره‌وري بهينه از آن‌هاست.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، آيه 7 سوره ابراهيم(ع) مي‌فرمايد: «البته اگر شكرگزار باشيد درهاي رحمت خويش را بر روي شما گشاده خواهم كرد».
مريم بهروزي دبيركل جامعه زينب(س) در گفت‌وگو با خبرنگار دين و معارف اسلامي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، با بيان اينكه، شكور يكي از اسامي خداوند است، افزود: شكور يعني شكركننده كه از صفات حسنه است، زيرا شكركردن علامت رضايت و خشنودي است.
وي خاطرنشان كرد: رسيدن به مرحله شاكر بودن اثرات مثبتي را در روحيه به جا خواهد گذاشت كه مي‌تواند انسان را به درجات رفيع ارتقا دهد.
بهروزي با اشاره به آيه‌اي از قرآن افزود: در قرآن آمده است «كسي كه از خدا راضي و پروردگار نيز از او رضايت داشته باشد داخل بهشت خواهد شد».
وي گفت: شكرگزاري قرار گرفتن در جرگه بندگان خوب خدا و دست‌يابي به بهشت است.
وي اولين شالوده شكرگزاري را در خود انسان دانست و گفت: سپاس از خداوند به خاطر نعمتهايي است كه به ما عطا كرده است. همچنين گفته شده، سومين ركن از اين وادي خلق و مردم هستند. در حديث هم آمده كه اگر انسان به اين 3ركن شكرگزاري دست يابد توانسته است به مقامي از بندگي و بهشت برسد.
دبيركل جامعه زينب(س) با اشاره به آيه‌اي مبني بر اينكه« اگر شما به مقام شكر و قدرداني برسيد من نعمتم را بر شما تمام خواهم كرد»، تاكيد كرد: نتيجه رضايت و شاكر بودن رسيدن به نعمتهاي جديد از سوي پروردگار است.
انتهاي پيام