يك دوست‌دار ميراث فرهنگي: سازمان ميراث فرهنگي دچار سياست‌زدگي است جايگاه اين سازمان به وزارتخانه مي‌تواند ارتقا يابد
يك دوست‌دار ميراث فرهنگي معتقد است: با توجه به اتفاق‌هاي اخير در پازل سياسي ايران، به نظر مي‌رسد برخورد با سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به‌عنوان سازماني با ماهيت كاملا فرهنگي و غيرسياسي، از نوع سياسي است. عليرضا روحاني در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه اين مشكل از زمان انتخاب مديران سياسي براي در اختيار گرفتن مصدر رياست سازمان ميراث فرهنگي آغاز شد، اظهار كرد: با انتخاب مدير سياسي، هم‌زمان با بروز هر تغيير و تحول سياسي، بايد منتظر تغيير و تحولات در اين سازمان باشيم. اين قضيه متأسفانه منافع ملي را تحت تأثير قرار مي‌دهد و با مسائل و منافع ميراثي در تضاد قرار مي‌گيرد. مدير يك سازمان كاملا فرهنگي، اصولا نبايد با مسائل سياسي درگيري داشته باشد. اين برخورد در عمل، به ضرر مسائل تاريخي و فرهنگي ايران تمام مي‌شود. دبير و سخنگوي ائتلاف انجمن ميراث فرهنگي اصفهان با بيان اين‌كه سازمان ميراث فرهنگي به‌شدت دچار سياست‌زدگي شده است، يادآوري كرد: پس از دوران رياست مهندس بهشتي، سازمان ميراث فرهنگي با سازمان جهانگردي ادغام شد و سازمان كنوني را تشكيل داد. از آن زمان به بعد، مديراني كه در رأس اين سازمان قرار گرفتند، مديراني سياسي بودند. وي گفت: اين مسأله سبب شد، حرف سازمان ميراث فرهنگي، بخصوص در اوايل دولت نهم و با حمايت‌هاي بي‌دريغ رييس‌جمهور از رييس وقت سازمان، در برخي حوزه‌ها برش لازم را داشته باشد. او ادامه داد: امروز با قرار گرفتن اين سازمان در كنار مسائل سياسي، سازمان ميراث فرهنگي دوباره به يك سازمان بي‌ثبات تبديل شده است. اقتدار بيش از اندازه‌ي گذشته و ضعف امروز سازمان ميراث فرهنگي هيچ‌يك به نفع مصالح و مسائل ميراث تاريخي و فرهنگي ايران نيست. روحاني تفكيك هريك از يك سه محور ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي را مناسب ندانست و گفت: بايد قدري كلان‌تر به اين قضيه نگاه كنيم. به فرض انجام اين كار، به گذشته برمي‌گرديم و همه‌ي هزينه‌هاي صرف‌شده و حضور كارشناسان براي كسب تجربه دوباره تكرار مي‌شود. به هر حال، بايد از اين قضيه درست استفاده كرد و يك بررسي كاملا كارشناسانه داشت. اكنون نمي‌توان گفت كه اگر يكي از اين سازمان‌ها از دو سازمان ديگر جدا شود، وضعيت بهتر مي‌شود يا بدتر. دبير ائتلاف انجمن ميراث فرهنگي اصفهان بيان كرد: همكاري ما با سازمان ميراث فرهنگي در قالب تشكل‌هاي ميراثي است. اگر بخواهيم ميراث فرهنگي را با همه‌ي ظرفيت‌هايش و مجموعه‌هاي مشابه در كشورهاي مشابه كه حتا گاهي ظرفيت‌هاي‌شان به‌لحاظ گردشگري و مواريث فرهنگي و تاريخي كمتر از ظرفيت‌هاي كشور ما است، مقايسه كنيم، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري بايد جايگاهي بالاتر از جايگاه كنوني داشته باشد و اين به ارتقاي جايگاهش در حد وزارتخانه مي‌تواند منجر شود تا سازمان به نوعي به جايگاه برحق خود برسد و بهتر پاسخگوي مسائل باشد. همچنين به‌عنوان نماينده‌اي در اين زمينه بين مردم مي‌تواند حضور داشته باشد. او با تأكيد بر اين‌كه ادغام‌هاي انجام‌شده، سه حوزه‌ي ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي را به نوعي تحت تأثير قرار مي‌دهد، گفت: صنايع دستي زماني كه زيرمجموعه‌ي وزارت صنايع بود، بسيار قوي‌تر از امروز فعاليت مي‌كرد و شايد هيچ قرابتي با وزارت فرهنگ نداشته باشد، شايد ميراث فرهنگي قدري به فعاليت‌هاي وزارت ارشاد نزديك‌تر باشد، ولي گردشگري قرابت چنداني با اين حوزه نمي‌تواند داشته باشد. وي ادامه داد: وزارتخانه‌اي مانند فرهنگ و ارشاد اسلامي با همه‌ي زيرمجموعه‌ها و شاخه‌هاي متعددش، يكي از وزارتخانه‌هاي بزرگ كشور است و بزرگ بودنش كارآيي لازم را از آن گرفته است. روحاني گفت: تصور كنيد سه حوزه‌ي ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري با وجود عظمت و اهميت زيادشان در حوزه‌هاي اقتصادي و فرهنگي در مجموعه‌اي مانند وزارت ارشاد ادغام شود، در اين شرايط، با چه چشم‌اندازي مواجه مي‌شويم؟ قطعا افرادي كه اين طرح را پيشنهاد دادند، بايد در اين حوزه كار كارشناسي كنند، ولي چيزي كه حداقل در افكار عمومي مي‌بينيم، اين است كه اين مسأله كاملا يك برخورد سياسي است، نه برخوردي كارشناسانه. وي در پاسخ به اين پرسش كه سازمان ميراث فرهنگي با ارتقا به سطح معاونت رياست جمهوري، قرار بود جايگاهي بالاتر و اقدامات فرابخشي بهتري داشته باشد، آيا اكنون به آن درجه‌ي مورد نظر رسيده است؟ اظهار كرد: با توجه به آمار و ارقامي كه ارائه مي‌شود، به نظر مي‌رسد شرايط نسبت به قبل بهتر شده باشد؛ اما اگر پاي درد دل برخي افرادي كه خارج از ساختار دولتي و در اين حوزه‌ها مشغول فعاليت هستند، مانند هتل‌داران و تو‌رگردانان يا حتا در حوزه‌ي صنايع دستي بنشينيم، به نظر مي‌رسد، حداقل در يكي دو سال اخير، آن‌طور كه بايد و شايد انتظاري را كه در بحث ادغام و سياست‌گذاري‌ها داشتند، مانند افزايش ظرفيت‌ها و بودجه‌ها برآورده نشده است، در صورتي كه قرار بود، روي كاغذ اين اتفاق‌ها بيفتد، اما متأسفانه در عمل، چيز ديگري را شاهد بوديم. اين دوست‌دار ميراث فرهنگي به تقسيم‌بندي سازمان ميراث فرهنگي از چند سال پيش كه نخست زيرمجموعه‌ي وزارت علوم و سپس وزارت ارشاد بود و پس از مدتي با ادغام گردشگري، به سطح معاونت رياست جمهوري ارتقا يافت، اشاره كرد و درباره‌ي بهترين و بدترين موقعيت ميراث فرهنگي در اين سه دوره، توضيح داد: با ادغام ميراث فرهنگي و گردشگري و ارتقاي آن به سطح معاونت، در عمل، ميراث فرهنگي بين سازمان‌هاي ديگر كه پروژه‌هاي عمراني‌شان در تضاد و تعارض با منابع ميراثي مي‌شد، يك وجه و برشي كلامي را داشته باشد، ولي بعد از آن، ادامه پيدا كردن اين قضيه بدون برنامه‌ريزي و سياست و مهم‌تر از همه، انتصاب مديران سياسي، اين جايگاه را به‌شدت بي‌ثبات كرد، زماني به اوج رسيد و زماني نيز مانند امروز، اين سازمان در موقعيت ضعف قرار گرفته است. انتهاي پيام