«دوستان دچار تناقض‌گويي شده‌اند» برزيده و نقطه‌نظراتش درباره‌ي شوراي پروانه ساخت سينما

عبدالحسن برزيده درباره تفويض بخشي از اختيارات شوراي پروانه ساخت به اتحاديه تهيه كنندگان سينماي ايران و بيانيه‌ي اخير كانون كارگردانان سينما، گفت: در هر صورت و با هر شرايطي كانون كارگردانان سينماي ايران زير بار اين تصميم نرفته است و با شورايي كه براي اين منظور در اتحاديه تهيه كنندگان سينماي ايران تشكيل مي‌شود، همكاري نخواهد كرد.

اين عضو كانون كارگردانان سينماي ايران در گفت‌وگو با خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اين اعتقاد كه «اتحاديه تهيه كنندگان يك تشكل دولتي است» گفت: اين اتحاديه با دستور معاونت سينمايي تشكيل شده و اين گونه نيست كه دوستان به صورت خودجوش اتحاديه را تشكيل داده باشند. به اين دليل كه تشكيل اتحاديه بر اساس راي همه صنوف سينمايي نبوده و اعضاي آن بيشتر سبقه تهيه كنندگي دارند، به نظر نمي‌رسد كه آنها صلاحيت بررسي پرونده‌ها براي دادن پروانه ساخت فيلم را داشته باشند. به نظر من وقتي صلاحيت اين دوستان زير سوال باشد، صحبت‌هاي بعدي آنها نيز اعتبار زيادي ندارد.

وي ادامه داد: اما حتي اگر بخواهيم بپذيريم كه اتحاديه تهيه كنندگان صنفي دلسوز است كه مي‌خواهد مشكلات صنوف مانند بحث امنيت شغلي را حل كند، بايد بگويم توجيه آنها به هيچ وجه قابل قبول نيست. چه كسي گفته بررسي پرونده‌ براي صدور پروانه ساخت در صلاحيت اين دوستان است؟ به نظر من صرف معرفي يك كارگردان از سوي كانون كارگردانان و يا ساير صنوف به خودي خود باعث اين نمي‌شود كه حقوق افراد محفوظ بماند.

برزيده با اشاره به اينكه اتحاديه تهيه كنندگان از كانون كارگردانان دعوت كرده است تا نماينده‌اي در شوراي پروانه ساخت اين اتحاديه داشته باشند، اظهار كرد: به طور طبيعي كانون كارگردانان سينماي ايران اجازه ندارد وارد جايي شود كه رسميت ندارد. وقتي آنها هيات مديره و شوراي مركزي خانه سينما را به رسميت نمي‌شناسند چگونه از كانون كارگردانان كه زير مجموعه خانه سينماست دعوت مي‌كنند كه نماينده آن در شوراي پروانه ساخت اتحاديه حضور داشته باشد؟ اين تناقض آشكاري است. اگر مشكل بر سر يك فرد است كه نمي‌توان در مورد آن صحبتي كرد اما اگر بخواهيم عقلاني صحبت كنيم بايد اين سوال را بپرسم كه ما چگونه مي‌توانيم وارد تشكيلاتي شويم كه ضد تشكيلات اصلي و صنفي ماست؟!

اين كارگردان افزود: ما تشكيلات صنفي داشتيم و داريم. كساني كه نمي‌خواستند اين تشكيلات وجود داشته باشد صنف ديگري را با استفاده از دستور العمل‌ها ساختند و حالا آنها براي رسميت پيدا كردن تشكيلات خود از ما دعوت مي‌كنند كه در شوراي آنها حضور داشته باشيم. به نظر من اين درخواست به هيچ وجه منطقي نيست.

وي با اعتقاد بر اين كه «اعضاي اتحاديه تهيه كنندگان كاملا در خدمت دولت هستند»، خاطر نشان كرد: در گذشته در بخش پروانه ساخت يك نماينده از تهيه‌كنندگان و يك نماينده از كانون كارگردانان حضور داشت و از منافع نويسنده، تهيه كننده و كارگردان دفاع مي‌كرد كه كار بسيار معقولي بود. بخش دولتي كه نمي‌خواست هيچ نظري جز نظر خودشان مطرح باشد آن شورا را حذف كرده و گروهي را تشكيل داده‌اند كه دربست در اختيارشان باشد.

به نظر من اين دوستاني كه دور هم جمع شده‌اند دقيقا همان دولت هستند. البته دولتي بودن ايرادي ندارد اما اشتباه آنجايي است كه امكان حيات از صنوف مستقل گرفته شود.

برزيده صحبت‌هاي مطرح از سوي اتحاديه تهيه كنندگان در مورد كانون كارگردانان و خانه سينما را بسيار متناقض دانست و ابراز عقيده كرد: بيانيه‌ها و صحبت‌هاي مختلفي كه از سوي اتحاديه تهيه كنندگان صادر مي‌شود نشان مي‌دهد كه آنها بيش از پيش صلاحيتي براي بررسي پرونده‌هاي پروانه ساخت ندارند. بيانيه‌هايي كه از سوي آنها با تهمت، افترا و ناسزا صادر مي‌شود و همچنين حرف‌هاي ركيكي كه در مورد يك جشن ساده (جشن شب تهيه كنندگان سينماي ايران) مي‌زنند، نشان مي‌دهد كه اين مجموعه، ‌مجموعه‌اي كاملا سياسي است كه صرفا مي‌خواهد كار سياسي انجام دهد نه كار فرهنگي.

وي با اشاره به اينكه حذف صنف در هيچ كجاي دنيا مرسوم نيست، عنوان كرد: حذف خانه سينما به عنوان يك صنف در هيچ كجاي دنيا مرسوم نيست و حتي صنف هندوانه فروش‌ها را نيز به اين راحتي تعطيل نمي‌كنند. اصرار به اينكه خانه سينما نباشد، نشان مي‌دهد كه اتحاديه تهيه كنندگان مجموعه كاملا سياسي است كه بناي سازندگي ندارد.

وي در بخش ديگري از سخنانش با اشاره به سخنان اخير رييس اتحاديه تهيه كنندگان سينماي ايران ـ مبني بر اينكه تمام اعضاي پروژه‌هاي سينمايي بايد براي دريافت پروانه ساخت عضو اصناف باشند ـ خاطر نشان كرد: به نظر من اين صحبت‌ها تناقض‌هايي است كه به هيچ وجه نمي‌توان به آنها پاسخ گفت. اتحاديه تهيه كنندگان از كانون كارگردانان درخواست نماينده براي حضور در شوراي پروانه ساخت اتحاديه كرده است و ما چون آنها را به رسميت نمي‌شناسيم اين موضوع را قبول نكرده‌ايم. چگونه است كه ما يك روز از غير قانوني بودن خانه سينما و صنوف مربوط به آن صحبت مي‌كنيم و روز ديگر از آنها براي حضور در يك شورا رسما دعوت بعمل مي‌آوريم؟

برزيده ابراز عقيده كرد: به نظر من دوستان در اتحاديه تهيه كنندگان دچار تناقض گويي شده‌اند چرا كه مي‌دانند پذيرفتن اين مجموعه كار آسان و معقولي نيست. وجه غالب اتحاديه تهيه كنندگان سياسي است و به نظر من اين عمل آنها قبضه كردن فرهنگ در دست بخشي از دولت است. البته آنها براي جذب افراد كارهاي زيادي مي‌كنند، گاهي افراد را تطميع و گاهي امكاناتي مي‌دهند كه افراد را ارزان‌تر بخرند.

وي در ادامه سخنانش با اشاره مدير نظارت و ارشيابي معاونت سينمايي كه در مقطعي گفته بود خانه سينما را قبول ندارد، خاطر نشان كرد: آقاي سجادپور كه اصلا خانه سينما را قبول ندارند چگونه است كه پس از انتخابات اخير كانون كارگردانان سينماي ايران به كانون نامه‌اي ارسال مي‌كنند و مي‌گويند كه چند نفري از انتخابات كانون شكايت دارند؟ چگونه است كه كانوني كه از دل خانه سينما بيرون آمده و جزو آن به حساب مي‌آيد قانوني، اما خانه سينما غير قانوني است؟! يا چگونه است كه خانه سينما و كانون‌هاي آن را قبول ندارند اما از آنها نامه و مجوز مي‌خواهند؟

عبدالحسن برزيده در پايان اين گفت‌وگو در پاسخ به اينكه آيا نماينده‌اي از كانون كارگردانان در اتحاديه‌ي تهيه‌كنندگان حضور پيدا مي‌كند، تصريح كرد: بايد بگويم اين دوره كانون كارگردانان سينماي ايران با دوره‌هاي گذشته كاملا متفاوت است. چرا كه افرادي با سلايق مختلف در آن حضور دارند. اما در پاسخ به اين سوال بايد بگويم جالب است كه همين افراد با سلايق متفاوت، به اتفاق آراء در نگارش بيانيه كانون كارگردانان در رابطه‌ي تفويض برخي از اختيارات شوراي پروانه ساخت به اتحاديه تهيه كنندگان شركت داشته و اعتقاد دارند كه تشكيلات اتحاديه تهيه كنندگان، تشكيلاتي كاملا سياسي است و بنابراين هر گونه مذاكره‌اي با آنها منتفي است.

انتهاي پيام

  • جمعه/ ۲۰ خرداد ۱۳۹۰ / ۱۲:۵۳
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 9003-12077
  • خبرنگار : 71408