يك مربي غارنوردي گفت: پنج سال پيش، محافظت از غار باستاني «پبده» را به مسؤولان استان خوزستان پيشنهاد كرديم؛ اما تا كنون هيچ اتفاقي نيافتاده است و حتا يك نماينده را براي ديدن اين غار نفرستاده‌اند. حميد جهانبخش در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: آن زمان، اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري در شهرستان لالي نبود و ما موضوع محافظت از غار پبده را با شوراي اداري مسجدسليمان، مسؤولان وقت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري خوزستان و حتا نمايندگان مردم اين استان در مجلس مطرح كرديم، فيلم مستندي هم از اين غار تهيه و در شبكه‌هاي سراسري تلويزيون پخش شد. بسياري از مسؤولان از وجود اين غار شگفت‌زده شدند و به هيجان آمدند؛ اما موضوع در همين‌جا متوقف شد و اتفاق ديگري رخ نداد. او با بيان اين‌كه متأسفانه خيلي‌ها به اين غار به‌عنوان اثر طبيعي نگاه مي‌كنند و آن را اثري تاريخي نمي‌دانند، گفت: در تمام دنيا، آثار را به سه ميراث قديم، معاصر و زنده تقسيم مي‌كنند و براي آن‌ها، يك اندازه ارزش قائل هستند، در حالي كه مسؤولان ما به ميراث زنده و معاصر بيش‌تر از ميراث قديمي كه اتفاقا غار پبده هم يكي از آن‌هاست، اهميت مي‌دهند. اين مربي غارنوردي و كوه‌نوردي ادامه داد: در كشور‌هاي ديگر، كاري ندارند كه آتيلا ـ سردار قوم هون ‌ـ خون‌خوار بوده يا اسكندر مقدوني چه بر سر انسان‌ها آورده است، آن‌ها هر اثر تاريخي را كه از گذشته باقي مانده، درست محافظت مي‌كنند. جهانبخش با اشاره به شرايط غار پبده، بيان كرد: دهنه‌ي اين غار به ارتفاع 15 تا 20 متر و طول آن حدود 100 متر است كه در رشته‌كوه زاگرس مياني و در تنگه‌اي به نام پبده قرار دارد. ارتفاع سطح اين غار از جاده 30 متر و فاصله‌ي آن از جاده 60 متر است. به گفته‌ي او، در غار پبده ديوارنوشته‌ي خاصي وجود ندارد، چون ديوارنوشته‌ها از عصر آهن بوده‌اند. براساس آثار يافت‌شده از غار پبده توسط گريشمن ـ باستان‌شناس فرانسوي ـ كه اكنون در موزه‌ي لوور فرانسه نگهداري مي‌شوند، عمر اين سكونتگاه دوره‌ي پارينه‌سنگي است و قدمت آن 15هزار سال تخمين زده مي‌شود. حتا در كتاب ويل دورانت نيز نام اين غار آمده است. اين مربي غارنوردي افزود: مسؤولان وقتي اين مطالب را درباره‌ي غار پبده مي‌شنوند، به وجد مي‌آيند، اما كاري براي حفاظت از آن نمي‌كنند. انتهاي پيام