/برنامهريزي در نگاه رهبر معظم انقلاب/4/ اصليترين مساله در تنظيم برنامه، رفع فقر و محروميت است
"بحث لزوم بازشناسي الگوي توسعه و پيشرفت است. ما ميخواهيم پيشرفت كنيم، مدل اين پيشرفت چيست؟ اين مدل را بايد بازشناسي كنيم. ما بايد توسعه و پيشرفت را بازشناسي كنيم، ببينيم براي كشور ما براي جامعه ما مدل پيشرفت چيست، لذا الگو براي پيشرفت ميخواهيم." به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،اين بخشي از بيانات رهبر معظم انقلاب است كه در كتاب "برنامهريزي فضايي، توسعه منطقهاي و محيط زيست" منتشر شده است. بخشي از اين بيانات روز گذشته منتشر شد. در ادامه بخش ديگري از آن ارائه ميشود. *ويژگي نظام اسلامي* « نظام اسلامي، نظامي است كه قصد اجراي تمام احكام و موازين اسلام را به صورت كامل دارد. اين نظام، مايهي سعادت انسان و سربلندي ملت و كشور و مايهي آبادي روي زمين و كشور و منطقهي زيست و مايهي شادي محيط زندگي و نيز استحكام خانواده و اصلاح روابط اجتماعي ميان مردم و خلاصه مايهي خوشبختي زندگي مادي و معنوني انسانهاست. نظام اسلامي با توليد ثروت مخالف نيست، با ايجاد ثروت مخالف نيست، بلكه مشوق اوست. اگر توليد نباشد، اگر ايجاد ثروت نباشد، حيات و بقاي جامعه به خطر خواهد افتاد. اقتدار لازم را جامعه به دست نخواهد آورد، اين يك اصل اسلامي است. اما اين كه آحاد مردم دلشان لك بزند براي مسابقهي اشرافيگري، براي تجمل پرستي، اين يك چيز بسيار نامطلوب است، اين چيزي است كه متاسفانه در درون ما هست، همان طور كه قبلا هم گفتهام: اسراف و مصرف گرايي افراطي است. *الگوي نظام جمهوري اسلامي* الگوي نظام جمهوري اسلامي، الگوي اسلامي است، يعني الگوي پيشرفت و توسعه و رفاه، همراه با عدالت و برادري و محبت و عطوفت بين قشرها و پر شدن شكاف بين فقير و غني در جامعه. پيشرفت جامعه به اين شكل كه با معنويت همراه است، مورد نظر اسلام است. *الگوي توسعه* بحث لزوم بازشناسي الگوي توسعه و پيشرفت است. ما ميخواهيم پيشرفت كنيم، مدل اين پيشرفت چيست؟ اين مدل را بايد بازشناسي كنيم. ما بايد توسعه و پيشرفت را بازشناسي كنيم، ببينيم براي كشور ما براي جامعه ما مدل پيشرفت چيست. لذا الگو براي پيشرفت ميخواهيم. من در يكي دو تا ديدار دانشجويي سفرهاي سال گذشته در مشهد و سمنان، راجع به مسالهي الگوي توسعه صحبت كردم. الگوي توسعهي ايراني، الگوي توسعه بومي كه ما براي توسعه كشور به سراغ نظريات دانشمندان اروپايي نرويم. نميگويم از علم آنها استفاده نكنيم، اما نسخهي آنها مال خودشان . علم آنها را ياد بگيريم، اما نسخهي بيماري خودمان را خودمان بنويسيم تا مورد اعتماد خودمان باشد، تا بتوانيم به آن تكيه كنيم، اطمينان كنيم. حالا اگر اعتماد به نفس نباشد، ميگويند آقا مگر ما ميتوانيم؟ اين همه ديگران تجربه كردند، ما حالا چه بالاتر از آنها ميخواهيم بياوريم؟ اين نبود اعتماد به نفس است كه الان هم متاسفانه بعضي ها ميگويند! بعضي از تحصيلكردههاي ما همين را ميگويند. ما گفتيم الگوي توسعهي بومي تهيه كنيم، ميگويند آقا كدام الگوي توسعهي بومي، مگر ميشود؟! ببينيد! اين همان رسوبات باقيمانده از گذشته است، نبود اعتماد به نفس است. اگر يك ملت ميخواهد پيشرفت كند، نميشود منتظر ديگران باشد. *خصوصيات برنامههاي توسعه كشور* برنامه خصوصياتي دارد، بايد منطبق با خصوصيات جغرافيايي، تاريخي و فرهنگي كشور باشد. از برنامهي كشورهاي ديگر نميشود تقليد كرد، برنامه يك چيز تقليدي نيست. اينكه فلان كشور از اين راه به توسعه رسيد، پس ما هم از اين راه برويم، غلط است. بايد امكانات و موجودي و تواناييها و زمينههاي كشور محاسبه و راه انتخاب شود. برنامه، فقط اقتصادي محض نباشد. در برنامه، فرهنگ، امنيت، معنويت و اخلاق بايد حتما ديده شود. فقط رشد اقتصادي مورد تكيه نباشد، در چارچوب سياستهاي كلاني باشد كه عرض شد. امروز در جامعهي ما، برترين گام در راه استقرار عدال، رفع محروميت از طبقات محروم و تهيدست و كم درآمد است كه غالبا بيشترين بار نظام را در همه مراحل بر دوش داشتهاند و دارند و همواره با اخلاص و صميمت، از انقلاب و اسلام دفاع كردهاند. دفاع از قشرهاي محروم ـ كه صاحبان واقعي انقلابند ـ بايد در راس همهي برنامهريزيهاي كشور و محور كليهي تحركات اقتصادي در بخشهاي مختلف آن باشد و صحت هر سياست و برنامهي اقتصادي، با چگونگي و اندازه پيشرفت در اين هدف، در كوتاه مدت يا بلند مدت سنجيده شود. در تنظيم برنامههاي كشور، اصليترين مساله عبارت است از رفع فقر و محروميت و نجات طبقات مستضعف و محروم و پابرهنگان كه از تبعات دوران ستمشاهي و آثار سلطهي بيگانگان است. همهي برنامههاي اقتصادي و توليدي و سازندگي و رونق اقتصادي، بايد به اين هدف متوجه باشد و تنها دراين صورت است كه اين برنامهها، درست و قابل قبول است. نقاط قوت و ضعفتان را بسنجيد و بدون تعصب داوري كنيد. از نظرات افراد دلسوز در اين داوري حتما استفاده كنيد. تعهدات را با مقدورات تنظيم كنيم و به مطالبات و توقعات ناممكن دامن نزنيد.» انتهاي پيام