در سال‌هاي 1384 تا 1389، استان آذربايجان شرقي طي سه سال اول توانسته كمترين نرخ بيكاري كشور را به خود اختصاص بدهد، به طوري كه اين استان سه عدد 5.2 درصد، 5.3 درصد و 7.1 درصد نرخ بيكاري را تجربه كرده است.

به گزارش خبرنگار كار و اشتغال خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در سال 1387 استان يزد با 6.6 درصد كمترين نرخ بيكاري را به خود اختصاص داده و در سال 1388 استان خراسان شمالي با 6.4 درصد داراي كمترين نرخ بيكاري در كشور بوده است.

اما دامنه تغييرات در استان‌هاي داراي بيشترين نرخ بيكاري طي اين سال‌ها گسترده بوده، به طوري كه استان ايلام با 15.1 درصد، استان كرمانشاه با 16.6 درصد، استان كهگيلويه و بويراحمد با 17.6 درصد و استان لرستان با 17.1 و 19 درصد در دو سال آخر، بيشترين بيكاران را داشته‌اند.

به طور كلي طي اين پنج سال استان آذربايجان شرقي با متوسط نرخ بيكاري 6.88 درصد كمترين و استان لرستان با متوسط نرخ بيكاري 16.96 درصد بيشترين نرخ بيكاري را داشته‌اند.

از سوي ديگر تنها در سال‌هاي 85 و 88 تعداد استان‌هاي داراي نرخ بيكاري تك رقمي هفت و هشت استان بود و در سال‌هاي ديگر اين تعداد به اعدادي بيش از 10 رسيد؛ به طوري كه در سال 84 معادل 11 استان، ‌در سال 86 معادل 13 استان و در سال 87 معادل 14 استان داراي نرخ بيكاري تك رقمي بودند.

هچمين استان‌هاي ايلام، تهران، خراسان شمالي، زنجان، كهگيلويه و بويراحمد، گلستان، مركزي و هرمزگان طي اين پنج سال روند نزولي نرخ بيكاري را تجربه كرده‌اند.

انتهاي پيام