كارشناس كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي: ساختاري براي محافظت از آثار طبيعي ملي بايد تعريف شود سازمان ميراث فرهنگي طرح حفاظت از آثار طبيعي را جدي بگيرد
كارشناس كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري معتقد است: ساختاري براي حفاظت از آثار طبيعي ملي بايد تعريف و از تشكل‌هاي غيردولتي به‌عنوان ديده‌بان ميراث طبيعي استفاده شود. پورنگ پورحسيني در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي اقدامات كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي براي حفاظت از آثار طبيعي ثبت‌شده در فهرست آثار ملي كشور و بخصوص دماوند به‌عنوان نخستين اثر طبيعي ثبت‌شده در اين فهرست، اظهار كرد: ما در شرايط كنوني نمي‌توانيم از اين آثار طبيعي محافظت كنيم، چون سازمان حفاظت محيط زيست با اين همه نيروي آموزش‌ديده، محيطبان و امكانات متناسب در اختيار، خيلي نتوانسته است از اين آثار و مناطق طبيعي حفاظت كند، به‌طوري كه آثاري مانند دماوند اكنون اين وضع را دارند. حال سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري چگونه مي‌خواهد و مي‌تواند اين كار را انجام دهد؟! وي ادامه داد: البته كارهايي است كه مي‌توان انجام داد؛ براي نمونه، پس از ثبت اثر طبيعي در فهرست آثار ملي، بايد مباحث حقوقي آن را نيز مطرح كرد تا در صورت تجاوز به اين آثار، موضوع آن را بتوان قانوني پي‌گيري كرد. پورحسيني با بيان اين‌كه اكنون قدرت اجرايي پليس قضايي براي پي‌گيري تخريب مناطق طبيعي از ارگان‌هاي محيط زيست بيش‌تر است، گفت: وقتي به مناطق طبيعي تعرض مي‌شود، مي‌توانيم از نيروي انتظامي و پليس قضايي استفاده كنيم، چون قدرت اجرايي آن‌ها بيش‌تر است. البته اين به‌خاطر بي‌كفايتي دستگاه‌هاي محيط زيست نيست، بلكه اين ارگا‌ن‌ها مظلوم واقع شده‌اند. او تأكيد كرد: ما بايد طبق يك ساختار خاص، سازمان‌هاي فعال در زمينه‌ي حفاظت محيط زيست را به اين نتيجه برسانيم كه گزارش‌هايي را از اتفاق‌هاي رخ‌داده در مناطق طبيعي ارائه دهند، چون اين گزارش‌ها مي‌تواند مبناي تشكيل پرونده‌هاي حقوقي و كارهاي كارشناسي قرار گيرد. اين سازمان‌ها حتما بايد چنين كاري را انجام دهند. اين كارشناس كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي با اشاره به فعاليت بدون چشم‌داشت تشكل‌هاي غيردولتي و گروه‌هاي مردمي براي محافظت از آثار طبيعي، اظهار كرد: بايد ميان اين بخش‌ها و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و سازمان‌هاي ديگري كه دغدغه‌ي حفاظت از آثار طبيعي را دارند، همكاري ايجاد شود، چون ما با تمام ادعاهايي كه داريم، حاضر نيستيم در روزهاي تعطيل از خانواده‌هاي خود جدا شويم و به دشت رويم و مثلا در طرح نگهباني از دشت شقايق‌هاي دماوند شركت كنيم؛ ولي تشكل‌هاي مردمي و كوه‌نوردان اين كارها را انجام مي‌دهند. وي گفت: بايد ساختاري تعريف شود تا از اين گروه‌ها و تشكل‌هاي مردمي به‌عنوان ديده‌بان منابع طبيعي استفاده كنيم تا با اين امكانات محدود سازماني، به شيوه‌اي كارآمد از آثار بتوانيم حفاظت كنيم. اين كارشناس كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي با بيان اين‌كه بازديدهايي كه در زمان رحيم‌مشايي و پس از ثبت دماوند در فهرست آثار ملي از اين اثر طبيعي براي بررسي مشكلات آن انجام شد، خوب بود؛ اما بايد ساختاري براي حفاظت از اين آثار تعريف شود تا اين گزارش‌ها و بازديد‌ها نتيجه دهد، بيان كرد: در حال حاضر اين كميته، طرح مشخصي براي حفاظت از ميراث طبيعي كشور با مشاركت تشكل‌هاي مردمي دارد؛ اما اين طرح بايد در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري جدي گرفته شود تا به نتيجه برسد. او تأكيد كرد: روش‌هاي حفاظتي از آثار طبيعي بايد تغيير كند. ما براي محافظت از اين آثار نمي‌توانيم به نيروهاي گارد حفاظت محيط زيست متكي باشيم و بايد كار را به تشكل‌هاي مردمي واگذار كنيم. پورحسيني هم‌چنين با تأكيد بر ضرورت تعيين مبالغي به‌عنوان ورودي در مناطق طبيعي كشور، افزود: بايد به ازاي دريافت اين ورودي‌ها، جوامع محلي فعال شوند، در حالي كه معلوم نيست در ازاي دريافت اين پول‌ها كه نمونه‌ي آن در دماوند نيز وجود دارد، چه اتفاقي مي‌افتد. انتهاي پيام