بابك شهركي گفت: هرچقدر درباره‌ي توانايي "آندره آرزومانيان" در نواختن پيانو حرف بزنيم، صحبت از شخصيت والاي او با اهميت‌تر خواهد بود، چون او يك هنرمند انسان بود.
اين هنرمند و نوازنده ويلون در پي درگذشت "آندره آرزومانيان" در گفت‌وگو با خبرنگار موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت:اگر در ايران سه نابغه موسيقي وجود داشته باشد، به نظرم "آندره آرزومانيان" يكي از آن سه نفر بود.
شهركي با اشاره به آلبوم منتشر‌نشده‌اي آرزومانيان ادامه داد:10 قطعه‌ي آهنگ فولكلور ارمني را در يك آلبوم كه احتمالا نام آن «آخرين آواز عشق» خواهد بود، نواختيم كه من در آن ويلون و كمانچه زدم و آندره نيز نوازندگي پيانو را برعهده داشت.
وي ادامه داد: مدتي بود در جريان بودم كه حال آندره خوب نبود و در سال‌هاي آخر همين كه نمي‌توانست روي پاهايش بايستد، بسيار ناراحت‌كننده بود.
اين نوازنده ويلون يادآور شد:من از او درس‌هاي بسياري گرفتم و به لحاظ شخصيتي و اخلاقي بسيار بزرگوار بود و سابقه‌ي 40 سال نوازندگي حرفه‌اي را داشت و از كودكي و نوجواني با گروه‌هاي حرفه‌اي ايراني و خارجي همراهي كرده بود و تجربه‌هاي بسياري داشت.
بابك شهركي درباره‌ي شيوه نواختن آرزومانيان گفت: هرگاه او در قطعه‌اي پيانو مي‌نواخت، آن قطعه رو مي‌آمد و كاملا متفاوت مي‌شد و او به ما ياد داد كه دانش موسيقي مهم نيست بلكه ويژگي‌هاي اخلاقي يك هنرمند از دانش او بسيار با اهميت‌تر است.
انتهاي پيام