آيت الله محقق داماد گفت: ‌اگر بشر بعد از جنگ جهاني اول و دوم، جنگ را محكوم كرد و براي اسيران و شهروندان بيگانه حقوقي قائل ‌شد اين آثار تربيت چند هزار ساله پيامبران الهي است كه بشر را از مفسد في الارض بودن نجات دادند. به گزارش خبرنگار ايسنا، اين عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در همايش "كوروش هخامنشي و ذوالقرنين" كه صبح امروز در مركز دايره المعارف بزرگ اسلامي برگزار شد، خاطرنشان كرد: اسناد تاريخي گواه آن است كه بشر گذشته‌اي شوم از جنگ، ستيزه، خونريزي و اسارت داشته است. وي گفت:‌ وقتي قدرت‌ها مردم را در برابر حق قرار مي‌دهند خود سرود قدرت مي‌خوانند، نمي‌دانند سرانجام اين آدم كشي به كجا مي‌رسد و اين گذشته بشر است. در طول تاريخ وقتي قدرتي پيروز مي‌شد تمام زن و بچه مردم اسير بودند و به خود حق مي‌دادند كه آنها را حتي از تيغ بگذرانند، اين يك سنت شوم بود كه متاسفانه جا افتاده بود. اين استاد دانشگاه با اظهار اين‌كه حتي از زبان حافظ عزيز جا افتادن اين سنت شوم را مي‌شنويم، به قرائت اين بيت شعر از حافظ پرداخت كه «خيال تيغ تو با ما حديث تشنه و آب است/ اسير خويش گرفتي بكش چنانچه تو داني» و گفت:‌ در قرن ما دو سند بزرگ كه دو پديده بشري است رخ داده است. وي با اشاره به سند اعلاميه جهاني حقوق بشر و كنوانسيون‌هاي چهارگانه ژنو بعد از جنگ‌هاي جهاني عنوان كرد: مدعي نيستيم كه اين كنوانسيون‌ها محصول كار انبيا است اما ادعا مي‌كنيم كه محصول كار بشر است؛ بشري كه تربيت انبيا را فرا گرفته است. محقق داماد با بيان اينكه ذوالقرنين يك صاحب قدرت خدايي است و اين قدرت را خدا به آن داده است، با استناد به آيات قرآني گفت: قومي كه بدون دليل به آن حمله كرده بودند و نتيجه نگرفتند، تسليم محض شدند اما اصل گذشت از يك قادر نمونه بزرگ و كرامت و رحمت است. اين استاد دانشگاه در بخش ديگري از سخنان خود همچنين به آيات ديگري از قرآن مجيد در خصوص ذوالقرنين اشاره كرد و گفت: بر اساس اين آيات اين شخص پيامبر نيست اما مومن و خداپرست است. نشانه‌هاي محققان تاريخي مي‌گويد كه صفاتي كه در قرآن آمده است صفات كوروش هخامنشي بوده است. محقق داماد عنوان كرد: اينكه امروز ما بنشينيم و بگوييم كه كوروش از ما بوده است و كوروش همان ذوالقرنين قرآن است اين افتخار است اما بايد بدانيم كوروشي كه به آن افتخار مي‌كنيم اهل مهرباني و عفو بوده است و امروز شايسته نيست كه ما فقط در وسط تاريخ بنشينيم و پشت سرمان را بنگريم و به آينده هيچ نگاهي نداشته باشيم. محقق داماد با قرائت اين بيت شعر كه «گيرم كه پدر تو بود فاضل/ از بهر پدر تو را چه حاصل» خاطرنشان كرد: در جامعه‌اي كه سرشار از عداوت،بغض، كينه و انتقام باشد آيا رواست از گذشته بگوييم؟ انتهاي پيام