در آستانهي روز بزرگداشت عطار استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه هرمزگان: در عرفان عطار، اثري از افسردگي و انزوا نيست
استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه هرمزگان گفت: در عرفان عطار، اثري از افسردگي و انزوا نميبينم؛ بلکه پويا و مؤثر ظاهر ميشود و درسهاي اجتماعي و سياسي ممتازي براي بازگو کردن دارد. اسدالله نوروزي در آستانه روز بزرگداشت عطار (25 فروردين) در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره تلاشهايي که تا کنون در معرفي و تصحيح آثار عطار صورت گرفته است، گفت: ابتدا لازم است صحت آثار تأييد شود تا بر اساس آن بتوان تصويري سالم ارائه کرد؛ وگرنه به همين نقطهاي ميرسيم که هستيم. آثاري را به تعداد سورههاي قرآن منسوب به عطار دانستهاند. فکر ميکنيد اين رقم واقعا منطقي است؟ با تکيه بر نسخههاي مجعول و گاه در تناقض آشکار با سبک و سياق او چگونه ميتوانيم تصويري قابل قبول از عطار ترسيم کنيم؟ او ادامه داد: البته اين در حالي است که تلاش براي شناساندن عطار البته کم نيست؛ از جمله همين برگزاري روز عطار که بهانهاي است براي سخن گفتن از او، شناختن و شناساندنش. قبول دارم که دير شروع شده است؛ اما گفتند که 25 فروردين سال قبل در 19 کشور جهان همزمان با ايران، مراسم و سخنرانيهايي بوده است. اميدوارم امسال هم اين استقبال به شکلي گستردهتر ادامه يابد. نوروزي اظهار کرد: از دانشگاهيان استاد سعيد نفيسي آغازگر اين راه بود که در اواخر عمر حکومت رضاخان با چاپ کتابهايي به تصحيح آثار عطار و معرفي او همت گماشت. در دهه 50 استاد فروزانفر خوش درخشيد و خدمات شاياني در شناخت عطار و مولانا ارائه کرد. بعد از انقلاب نوشتههاي زندهياد دکتر عبدالحسين زرينکوب از بقيه شاخصتر بود و الآن دکتر شفيعي کدکني در اين زمينه همتي ستودني دارد و خدمات استادان پيشين را تکميل کرده است. اين استاد زبان و ادبيات فارسي در بين مستشرقين عطارشناس از نيکلسون، ماسينيون و ريتر نام برد و تصريح کرد: سهم هلموت ريتر - شرقشناس و پژوهشگر آلماني - با توجه به ترجمه الهينامه، چشمگيرتر بوده است؛ اما اينکه چقدر در شناساندن عطار به جامعه غرب موفق بوده، پرسشي است که پاسخش را بايد از خود غربيها و غربشناسان آگاه خواست. او با توجه به ايدههاي انسانشناسانهي عطار دربارهي شناخت جهان، انسان و خدا، اين شاعر عارف را در زمرهي حکمايي قرار داد که تعريف مشخصي از اين مفاهيم دارند و خاطرنشان کرد: پرفسور ماسينيون در مورد عطار و آثارش کلامي شنيدني دارد که دکتر شفيعي کدکني آن را در صفحه نخست تصحيح منطقالطيرش درج کرده است. مضمونش اين است که آثار عطار بر سه رکن "زيبايي"، "عشق" و "درد" استوار است. کار او ابتدا اين است که جان عشاق را سرمست باده محبت ميکند، بعد به کمک معجوني که خودش ارائه ميكند، به راحت ابدي ميرساند. عطار انديشمندي است که فلسفه ترديد را پشت سر نهاده و از گمراهي آن باديه رهايي يافته است. نوروزي با بيان اينکه عطار شاعر مفاهيم عرفاني است و هنر عرفان را با هنر شعر و داستان آميخته که در ادبيات ايران و جهان در نوع خود بينظير است، به کارآيي جهاتي از اين عرفان در زندگي امروز اشاره کرد و گفت: براي انطباق انديشه يک شاعر قديم با زندگي نسل امروز، من ترديدي ندارم که اگر آثار عطار بازکاوي شود، هم روحيه طناز او و حکاياتي که بويژه از قول ديوانگان (خردمندان ديوانهنما) ميآورد، موجب انبساط خاطر نسل اندوهزده ما را فراهم ميسازد و هم با بينش عرفانياش آرامش خاطري لذيذ برايمان رقم ميزند. به جرأت ميتوانم بگويم در هر حکايتش درسي نهفته است. براي نمونه به همان کتاب کوچکي نگاه کنيد که با عنوان "حکمتها و حکايتها " از تذکرةالاولياء برگزيدهام و انتشارات دانشگاه هرمزگان در سال 1380 چاپ کرده است. اگر مشتاق انديشههاي عرفاني باشيد، ترديدي ندارم که در مطالعه آثار عطار کالاهاي دندانگيري نصيبتان خواهد شد. انتهاي پيام