«گفت‌وگوهايي هست كه آمريكايي‌ها به چيني‌ها پيشنهاد كرده‌اند نفت خود را به جاي ايران از روسيه و عربستان خريد كنند، حال چقدر چيني‌ها بتوانند مقاومت كنند، نمي‌دانيم.»
به گزارش خبرنگار بازرگاني خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در حالي كه اين روزها رسانه‌هاي كشور خبر يك قرارداد جديد گازي ميان ايران و چين كه قرار است تا پايان هفته جاري، براي انجام عمليات مهندسي، خريد، ساخت و بارگيري چهار جكت طرح توسعه ميدان گازي پارس شمالي منعقد شود را مخابره مي‌كنند، از سوي ديگر اخباري شنيده مي‌شود مبني بر اينكه با توجه به كاهش 40 درصدي خريد نفت ايران توسط چين، اين كشور نفت خود را به جاي ايران از كشور روسيه وارد مي‌كند.
در اين مورد يكي از اعضاي هيات رييسه اتاق مشترك ايران و چين با ارائه توضيحاتي در مورد صحت داشتن يا نداشتن اين موضوع و برآورد و پيش‌بيني خود در مورد اين اتفاق و پيامدهاي آن سخن مي‌گويد.
مسعود دانشمند در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا در اين مورد عنوان مي‌كند: گفت‌وگوهايي هست كه آمريكايي‌ها به چيني‌ها پيشنهاد كرده‌اند كه نفت خود را به جاي ايران از روسيه و عربستان خريد كنند. اين چنين حرف‌هايي است. حال چقدر چيني‌ها بتوانند مقاومت كنند، ما نمي‌دانيم.
وي با بيان اينكه تا اين لحظه خبر موثقي در اين مورد نداريم، ادامه مي‌دهد: هرچند آمريكايي‌ها فشار مي‌آورند اما اين كه چقدر در اين كار موفق مي‌شوند و چقدر هم چيني‌ها مي‌توانند مقابل اين فشار مقاومت كنند را اكنون نمي‌توان گفت.
دانشمند در پاسخ به اين سوال كه با توجه به شناخت خود از چيني‌ها، آيا آن‌ها اين موضوع را مي‌پذيرند يا نه؟ به روابط تجاري ايران و چين اشاره و اظهار مي‌كند: چيني‌ها هم به ايران جنس مي‌فروشند و هم از ايران جنس مي‌خرند، پس طبيعي است كه وقتي از ما نفت نخرند ما هم بازارمان را مقابل آن‌ها ببنديم.
وي تصريح مي‌كند: چيني‌هايي كه براي يك بازار يك ميليارد دلاري در سراسر دنيا در حال حركت هستند، يك بازاري را كه اكنون بين 10 ميليارد تا 15 ميليارد دلار در آن جنس مي‌فروشند، به راحتي نمي‌خواهند از دست بدهند. آن هم در شرايطي كه جايگزين چيني‌ها در بازار دنيا وجود دارد.
به گفته عضو اتاق ايران و چين، چيني‌ها در پروژه‌هاي متفاوتي در ايران از سدسازي گرفته تا پروژه‌هاي نفتي و كارخانه‌هاي مختلف سرمايه‌گذاري كرده‌اند و به همين سادگي نيست كه چيني‌ها يك دفعه بخواهند روابط خود را با ايران قطع كنند.
* 90 صادرات ايران به چين نفت خام است
وي همچنين در مورد آخرين آمار از مبادلات تجاري ايران و چين بيان مي‌كند: طبق آخرين آمار، با محاسبه نفت و محصولات پتروشيمي كه به چين صادر مي‌كنيم و كالاها و خدماتي كه از چين مي‌خريم، در نهايت بالانس اين مبادله تجاري به نفع كشور ماست. به عبارتي حدود پنچ ـ شش ميليارد دلار صادرات ايران، بيشتر بوده است كه اين تفاوت در گذشته حدود 10 ميليارد دلار به دليل قيمت بالاي نفت بود.
دانشمند متذكر مي‌شود: 90 درصد صادرات ما به چين نفت خام است، در حالي كه واردات ما از چين انواع كالاهاي آماده به مصرف يا كالاهاي اوليه و خدمات و ماشين‌آلات است.
وي با توجه به اينكه 90 درصد صادرات ايران به چين نفت خام است، يادآور مي‌شود: اگر چيني‌ها از ما نفت خام نخرند طبيعتا چون ما نمي‌توانيم به آن‌ها پول بدهيم آن وقت ما بازار خود را بر روي آن مي‌بنديم و چيني‌ها هم در اين قضيه ضرر مي‌كنند. بنابراين فكر مي‌كنم چيني‌ها آن قدر آگاهي و هوشياري دارند كه اين بازار را از دست ندهند.
* نخريدن نفت ايران به همين سادگي نيست
اين فعال بخش خصوصي ايران، در مورد خبر كاهش 40 درصدي خريد نفت ايران توسط كشور چين نيز مي‌گويد: من اين ميزان را نشنيدم، چون قراردادهاي نفتي اين‌گونه نيست كه امروز در مورد آن‌ها تصميم بگيرند و صبح انجام دهند. اگر بخواهند قراردادهاي بعدي منعقد نمي‌شود. قراردادهاي نفتي كه ما داريم معمولا شش ماهه يا يك و دو ساله است.
وي با اشاره به اينكه در زمينه نفت قراردادهاي در دست اجرا با چيني‌ها، زياد داريم، ادامه مي‌دهد: يك جايي كه پالايشگاه نفت در آن وجود دارد نمي‌تواند از هر جايي نفت بخرد. چرا كه سيستم آن پالايشگاه با آن نوع نفت خامي كه خريداري مي‌شود، بايد هماهنگ باشد. يعني اگر چيني‌ها تصميم بگيرند نفت روسيه را بخرند بايد تصميم بگيرند تغييراتي را در سيستم پالايشگاه خود بدهند تا در آن سيستم سازگار باشد كه اين يك فرآيند هزينه و زمان‌بر است و به همين سادگي نيست.
عضو اتاق ايران و چين در پايان خاطرنشان مي‌كند: البته اگر احتمالا آن را جا به جا كنند باز اين گونه نيست كه به همين سادگي دوباره به سراغ نفت ايران برگردند. مقداري جنجال رسانه‌اي، را با واقعيت‌هاي بازار اقتصادي يكي نبينيم.
انتهاي پيام