محمود سجادي گفت: محمد ايوبي داستان‌پردازي آگاه و مردم‌دوست بود و نوعا در آثارش رگه‌هاي اجتماع‌گرايانه و مردم‌دوستانه وجود دارد. اين شاعر كه از دوستان قديمي ايوبي بوده است، در پي درگذشت اين داستان‌نويس، در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: من ايوبي را از سال‌هاي بسيار گذشته مي‌شناسم؛ زماني كه در اهواز با هم به يك مدرسه مي‌رفتيم. در سال 1340، من و سيروس مشفقي و ايوبي مشتركا شعرهاي‌مان را در يك كتاب با عنوان «قنديل» منتشر كرديم. بعد ايوبي ديگر شعر نگفت و به داستان نوشتن رو آورد. او در ادامه با بيان اين اين‌كه ما محمد ايوبي، نويسنده‌ي خوب و صميمي و مهربان جنوبي را از دست داده‌ايم، درباره‌ي زندگي اين داستان‌نويس گفت: او در سال 1321 در اهواز در يك خانواده‌ي متوسط الحال و تقريبا پرجمعيت به دنيا آمد. ديپلم ادبي خود را در اهواز گرفت. بعد از خدمت سربازي به استخدام آموزش و پروش درآمد و در خرمشهر به تدريس پرداخت. بعد به دانشگاه تهران آمد و مشغول تحصيلات تكميلي خود شد. سجادي سپس گفت: ايوبي از نوجواني به نوشتن داستان‌هاي خوبي كه در مجلات معتبر آن موقع چاپ مي‌شدند، روي آورد. اولين داستانش را در مجله‌ي جوانان آن موقع چاپ كرد و بعد از آن داستان‌هايش در مجلاتي چون فردوسي، آرش و دفترهاي زمانه منتشر مي‌شد. «جنوب سوخته» اولين كتابش و «صورتك‌هاي تسليم» از آخرين كتاب‌هايش بود كه نامزد جايزه‌ي جلال نيز شد. اين شاعر افزود: ايوبي در سال‌هاي اخير به تدريس داستان‌نويسي پرداخت و جوانان زيادي از دانش او بهره‌مند شدند و در كنار اين فعاليت‌ها، با مجلات معتبر هم همكاري داشت. انتهاي پيام