عضو هيأت علمي گروه انسانشناسي دانشگاه تهران: ايرانيها بيشتر از ديگر ملتها به يكتاپرستي معروف بودهاند بايد به شادروزهاي ايراني پرداخته شود
عضو هيأت علمي گروه انسانشناسي دانشگاه تهران بيان كرد: بهلحاظ اجتماعي، تقويت هر شادروزي اعم از ديني و ملي، براي كشور نياز است و كاركردهاي مثبتي دارد. مريم رفعتجاه در گفتوگو با خبرنگار بخش ايرانشناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: شادروزها در فرهنگ ايرانيان ريشه دارند و بهنظر من، بيش از آنكه ريشهي اين جشنها در اديان باشد، ريشههاي ملي و ايراني دارند. او توضيح داد: حتا اگر اين جشنها به ايران باستان هم مربوط شوند، باز هم مشكلي پيش نخواهد آمد، چون هويت ايراني هميشه دو هويت برجسته داشته است كه شامل فرهنگي خاص و توحيد و يكتاپرستي بوده است. وي گفت: ما در فرهنگ خود به اوقات فراغت جمعي نياز داريم. اكنون متأسفانه اوقات فراغت ما به سمت فردي ميرود و وقتي شادي، فردي و درونگرايانه شود، آسيبزاست. رفعتجاه ادامه داد: براي جامعهي ما يك نياز جدي است كه چنين شادروزهايي را كه شاديهاي جمعي و ريشهيي را براي مردم زنده ميكنند، تقويت كنيم و صرف نظر از اينكه به دوره يا دين خاصي تعلق دارند، بايد اهميت و كاركرد آنها مورد توجه قرار گيرد. عضو هيأت علمي گروه انسانشناسي دانشگاه تهران يادآور شد: به بيان بسياري از جامعهشناسان، روانشناسان و مردمشناسان، مردم كشور ما شاد نيستند و اين روحيهي ناشادي ايرانيان در تحولات و تغييرات تاريخي كه بر آنها گذاشته است، ريشه دارد. ماجراي حملههاي مختلف به كشور و بعضي حكومتهاي اقتدارگرا كه براي مردم مسأله درست كردهاند، در ناشادي روحيهي مردم تأثير داشته است. وي تأكيد كرد: مردم نياز دارند، با روحيه و نشاط بيشتري در فعاليتهاي روزمره شركت كنند. اوقات فراغت ما بايد به جاي اينكه به سمت فردي و درونگرايانه برود و جنبههاي آسيبزا پيدا كند، به سمت اوقات فراغت جمعگرايانه و برونگرا برود. او گفت: ايرانيها ملتي هستند كه نسبت به بقيهي ملتها به يكتاپرستي معروفاند و حتا پيش از آنكه اسلام بيايد و سبب اعتلاي تفكر ايرانيان شود، آنها بيشتر از ديگر ملتها به يكتاپرستي معروف بودهاند. وي بيان كرد: در فرهنگ ما، به هر بهانهاي اعم از ديني و ملي بايد شادي را ترويج دهيم، چون كاركرد فوقالعادهاي دارد و به جاي اينكه جنبههاي منفي آن را بزرگنمايي كنيم كه در بسياري موارد اصلا حقيقت ندارد، جنبههاي مثبت آن را در نظر بگيريم و شاهد آن باشيم كه چقدر آثار مثبتي را ميتواند بهدنبال داشته باشد. رفعتجاه با اشاره به جشنهايي مانند نوروز، مهرگان، سده، يلدا و اسفندگان، اظهار داشت: اين جشنهاي ايراني سبب همبستگي بيشتر، رواج محبت بين مردم و شادي ميشوند. او اضافه كرد: بايد به شادروزهاي ايراني پرداخته شود. مردمشناسان بايد در ميان اقوام مختلف بروند و ببينند چقدر اين جشنها در ميان مردم باقي ماندهاند و فلسفهي آنها چيست. همچنين جامعهشناسان بايد به كاركردهاي اين روزها بپردازند و روانشناسان دربارهي ابعادي از اين شادروزها كه ميتوانند در سلامت رواني جامعه مؤثر باشند، كار كنند. انتهاي پيام