مهران دوستي پس از داوري آثار راديويي "جايزهي اي.بي.يو 2009" در مغولستان، دربارهي تفاوت برنامههاي راديويي ايران با ساير كشورهاي آسيايي با خبرنگار ايسنا سخن گفت و همچنين مطالبي را دربارهي راههاي موفقيت برنامههاي ايراني در جشنوارههاي راديويي بيان كرد.
اين گوينده فعال راديو در گفتوگو با خبرنگار سرويس راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دربارهي تفاوت برنامههاي داخلي با برنامههايي كه در جايزهي اتحاديه راديو و تلويزينهاي آسيا - اقيانوسيه شركت داده شده بود، گفت: برنامههاي ايراني به لحاظ محتوا بسيار قوي هستند و از بار فرهنگي و علمي بيشتري برخوردارند؛ اما ساختار اين برنامهها چندان راديويي نيست.
وي ادامه داد: برنامههاي راديويي ايران ميتوانستند در 12 بخش شركت داشته باشند، اما تنها در سه بخش برنامه داشتيم؛ براي مثال به رغم توليد انبوه نمايشهاي راديويي ما هيچ اثري در بخش درام نداشتيم.
دوستي با بيان اين كه اداره كل امور بينالملل و معاونت صدا به حضور برنامههاي راديويي در اين جشنواره علاقمند هستند و فراخوان شركت در جايزه "اي بي يو" از شش ماه قبل توسط اداره كل امور بينالملل اعلام ميشود، علت حضور كمرنگ برنامههاي ايراني در اين جشنواره را جدي نگرفتن اين فراخوان از سوي برنامهسازان ايراني دانست.
مهران دوستي به خبرنگار ايسنا گفت: با حضور در مغولستان و شركت در جلسات داوري سعي كردم به ساير داوران اين نكته را بقبولانم كه برنامههاي ايراني در سطح قابل قبولي قرار دارند و با اينكه حق راي به برنامهي خودمان را نداشتم، اما با حضور در جلسات داوري آنان را متقاعد كردم كه يكي از برنامههاي ايراني در اوج قرار دارد. امسال از همان ابتدا من روي اين برنامه بهدليل ساختار زيبايي كه داشت به بحث پرداختم و در نهايت داوران متقاعد شدند كه به اين برنامه (چمچه خاتون) جايزه بدهند.
او ياد آور شد: راديو طي چهار سال اخير در جايزهي اتحاديه راديو و تلويزيونهاي آسيا -اقيانوسيه(اي.بي.يو) عنواني را كسب نكرده است و امسال براي اولينبار بود كه اين جايزه به ايران تعلق گرفت.
اين گوينده راديويي دربارهي ويژگيهاي برنامههايي كه ميتوانند در جشنوارهها موفق باشند، گفت: ما فكر ميكنيم تنوع گوينده در برنامهها لازم است؛ اين درحالي است كه آنان به برنامهاي كه در آن چهار گوينده حرف بزنند، نمره صفر ميدهند و معتقدند يك برنامهي راديويي بايد داراي يك نريتور باشد و در كنار آن صداهاي سايه شامل (صداي كارشناس، تلفن و غيره) به گوش برسد.
وي تصريح كرد: در حال حاضر برنامههاي تركيبي ما با حضور يك زن و يك مرد به عنوان گوينده به روي آنتن ميروند كه تنها به گفتوگو ميگذرد؛ چنين برنامههايي هيچ نمرهاي در جشنوارههاي راديويي نميگيرند.
دوستي يكي ديگر از ضعفهاي برنامههاي راديويي در ايران را كمبود افكت دانست و گفت: در خلال جشنواره اين پرسش از سوي داوران خارجي با من مطرح ميشد كه چرا ما براي مثال در برنامههايمان وقتي داستان ميخوانيم از افكت استفاده نميكنيم؛ اين درحالي است كه افكت در القاي حس داستان به شنونده كمك ميكند.
وي طولانيبودن برنامهها را از ديگر ضعفهاي برنامههاي راديويي برشمرد و گفت: ايراد ندارد برنامهاي كه ساختار گفتوگو محور و تاكشو(talk show) دارد از زماني طولاني برخوردار باشد. اما در برنامهي تركيبي درست نيست كه از گفتوگوهاي طولانيمدت استفاده شود.
اين گوينده و مدرس صدا با بيان اينكه مجمع عمومي اجلاس اتحاديه راديو و تلويزيونهاي آسيا -اقيانوسيه (اي.بي.يو) سال ديگر در ژاپن برگزار ميشود، خاطرنشان كرد: از الان بايد براي يكسال بعد برنامهريزي و برنامههاي متناسب با جشنواره را توليد كرد.
وي همچنين با اشاره به برگزاري اجلاس جهاني راديو كه در سال آينده در ايران برگزار ميشود، خاطرنشان كرد: با پيشنهاد آقاي صوفي اجلاس جهاني راديو در ايران برگزار ميشود؛ براين اساس وقتي قرار است اين اجلاس در كشورمان برگزار شود بايد از الان براي جايزه "اي بي يو" كه سال آينده در ژاپن برگزار ميشود، برنامهريزي كنيم و آثار قابل قبولي را ارائه دهيم.
او خطاب به همكاران خود گفت: برنامههاي طولانيمدت در جشنوارهها جواب نميدهد، بلكه برنامههايي با مدت زمان يكربع موفقتر خواهند بود؛ ضمن اينكه موضوعات برنامهها بايد همهگير باشند تا مخاطبان كشورهاي ديگر نيز بتوانند با آنها ارتباط برقرار كنند.
اين گوينده راديو تاكيد كرد: در انتخاب داوران جشنوارهها دقت كنيم؛ داوراني كه از ايران ميروند بايد برنامههاي ايران را به دقت بشنوند. خود من سه برنامهي ايراني را 200 بار شنيدم، تا بتوانم درست از آنها دفاع كنم.
دوستي در پايان از شبكهي "ان.اچ.كي" ژاپن، "سي.سي.تي.وي" چين و شبكه كره جنوبي به عنوان رقباي اصلي ايران در جايزهي اي.بي.يو نام برد و گفت: رقباي اصلي ما از همين الان براي سال آينده برنامهريزي ميكنند.
انتهاي پيام