ناتاشا اميري: ميني‌ماليسم يك جريان مخرب بود
ناتاشا اميري گفت: ميني‌ماليسم در زمان اوج خود يعني سال‌هاي 76 ـ 75 به صورت يك جريان بود كه در آن دوره شدت گرفت و بعد پرونده‌اش بسته شد. اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، اظهار كرد: يكي از ويژگي‌هاي داستان‌هاي ميني‌مال، كوتاه بودن آن‌هاست كه در ايران اين كوتاهي روي داستان‌ها تأثيرات مخربي داشت. به دليل اين‌كه نوشتن سخت است، در نتيجه نويسندگاني كه حوصله‌ي نوشتن ندارند، به سراغ آن رفتند؛ زيرا اين آثار داراي توصيف كم و فاقد شخصيت‌پردازي هستند؛ اما اين رويه راه به جايي نخواهد برد و افراد ميني‌مال‌نويس وقت تلف مي‌كنند. اميري با اشاره به مؤلفه‌هاي ميني‌ماليسم توضيح داد: ميني‌ماليسم جهاني است كه زمان و مكان خاصي ندارد. شخصيت‌ها يك زن و يك مردند و توصيفات در سطح ايجازند. در اين جريان، آثار ريموند كارور را به عنوان ميني‌مال و الگو معرفي كرده‌اند؛ در حالي‌كه آنان دچار سوء تعبير شده‌اند؛ زيرا اگر كار كارور ميني‌مال است، پس بسياري از داستان‌هاي ديگر هم ميني‌مال هستند. او در ادامه به رقابت ميني‌ماليست‌ها در ايران اشاره كرد و گفت: رقابت ميني‌مال‌نويسان ايراني بر سر حجم بود؛ يعني هر كه كوتاه‌تر مي‌نوشت، موفق‌تر بود. كارهاي سه‌خطي خوبي هم نوشته شد كه در حد سه خط به عمق كار رسيده بودند؛ اما پرداخت به حجم يك اشتباه بود. هر چند ايجاز در هر داستاني لازم است؛ اما تا حدي كه توصيفات زيادي قابل حذف باشد. اين داستان‌نويس با رد اين نوع طبقه‌بندي‌ها در داستان‌نويسي خاطرنشان كرد: اين طبقه‌بندي‌ها كار منتقدان است و نويسنده بايد كار خودش را انجام دهد. انتهاي پيام