كاخ اردشير بابكان در فيروزآباد استان فارس بنايي سنگي و داراي سه گنبد، ايوان‌ها و اتاق‌ها‌ي متعدد است كه گچ‌بري‌ها و تزيينات بالاي درهاي داخل آن، شبيه تزيينات بالاي آستانه‌هاي سنگي تخت جمشيد (پارسه) هستند. هم‌چنين گنبدهاي اين كاخ، از قديمي‌ترين گنبدهاي سنگي دنيا هستند كه روي پلان مربع بنا شده‌اند.
با تمام ارزش و اهميتي كه كاخ اردشير دارد، حريم اين بناي ساساني تاكنون تملك و آزادسازي نشده و با وجود اين‌كه سال‌هاست، بسياري از كارشناسان، انتقال روستاييان ساكن در نزديكي اين آتشكده را ضروري دانسته‌اند، اما هنوز در اين‌باره اقدامي نشده است. اين درحالي است كه روستايي‌هايي كه در آن منطقه زندگي مي‌كنند، نيازهايي دارند كه بايد برطرف شوند و يكي از اين نيازها، پلي بود كه براي سهولت در رفت و آمد به آن نياز داشتند.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيش‌تر از يك‌سال پيش بود كه خبر آغاز ساخت پلي روي رودخانه‌ي فيروزآباد، در حريم درجه‌ي يك كاخ اردشير منتشر شد. اين مسأله واكنش‌هاي متفاوتي را به‌دنبال داشت، بويژه آن‌كه مدتي پيش از آن، فهرستي از آثار و مجموعه‌هاي تاريخي ايران براي ثبت در فهرست ميراث جهاني يونسكو اعلام شد كه مجموعه‌ي ساساني فارس شامل آثار فيروزآباد، سروستان و بيشاپور در آن فهرست قرار داشت. به همين دليل، نگراني‌هايي به‌وجود آمدند مبني بر اين‌كه با وجود اين پل، مجموعه‌ي آثار فيروزآباد براي ثبت در فهرست ميراث جهاني با مشكل روبه‌رو مي‌شود.
آن زمان، مدير كل دفتر حفظ و احياي بناها و محوطه‌هاي تاريخي با بيان اين‌كه ما مجوزي براي ساخت پل نداده‌ايم و اگر كار ادامه پيدا كند، موضوع را از نظر حقوقي پي‌گيري مي‌كنيم، به گفت‌وگوهاي انجام‌شده با مسؤولان پايگاه فيروزآباد و استان فارس اشاره كرده و گفته بود: قرار بر اين شده است كه مكان‌يابي جديدي براي پل انجام شود و اگر موضوع عملياتي بود و در شوراي راهبردي و فني پايگاه و سازمان تصويب شد، پس از آن، براي طرح اقدام خواهد شد.
سياوش صابري اظهار كرده بود: نكته‌اي كه بايد به آن توجه كرد، اين است كه اگر قرار باشد، سايت فيروزآباد و مجموعه‌ي سايت‌هاي ساساني استان فارس، نامزد ثبت در فهرست ميراث جهاني باشند، بايد اين اطمينان خاطر از سوي سازمان ميراث فرهنگي داده شود كه ضوابط حفظ عرصه و حريم اثر و به‌طور مشخص، حريم منظري رعايت شده‌اند. در غير اين صورت، شانس ايران براي نامزد شدن اين آثار در فهرست موقت و فهرست نهايي ميراث جهاني كم خواهد شد.
علاوه بر اين، فريبرز دولت‌آبادي ـ معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ بيان كرده بود: ايده‌آل‌ترين راه در اين‌باره، انتقال روستاست و تا زماني كه اين اتفاق محتمل نيست، بايد پلان مديريتي تعريف شود و اين پلان مديريتي تصميم بگيرد كه اگر قرار است، در محل، سازه‌اي ساخته شود، چه شرايطي داشته باشد و موقت باشد تا با انتقال روستا، آن سازه نيز جابه‌جا شود.
به گزارش ايسنا، سال گذشته گروهي شامل مدير پايگاه‌هاي تاريخي كشور و چند كارشناس ميراث فرهنگي از محل ساخت پل فيروزآباد ديدن كردند و پس از گفت‌وگو با مجريان پل، توافق‌هايي حاصل شدند؛ اين توافق‌ها برخي ملاحظه‌هاي ميراث فرهنگي را مانند پايين بودن ارتفاع پل از سطح محوطه براي مخدوش نشدن حريم منظري، كم بودن عرض آن به‌گونه‌اي كه فقط براي عبور يك ماشين فضا وجود داشته باشد و نيز محلي براي عبور افراد پياده در دو طرف پل شامل مي‌شد.
البته آن زمان، به گفته‌ي يكي از كارشناساني كه از محل ديدن كرد، به دلايل نامشخصي، مسؤولان پل نقشه‌اي را به كارشناسان ميراث فرهنگي نشان ندادند.
مرحوم مسعود آذرنوش نيز در اين‌باره به خبرنگار ايسنا گفته بود: ساخت اين پل همه را در مقابل عمل انجام‌شده قرار داد و زماني متوجه شديم كه اقدامات ساخت پل انجام شده بودند؛ ولي قرار شد، شرايط محدودكننده‌اي براي آن درنظر گرفته شوند.
حال كه بيش‌تر از يك‌سال از آن زمان مي‌گذرد، ساخت پل به پايان رسيده و حتا از آن بهره‌برداري نيز شده است؛ اما اين‌كه آيا ضوابط تعيين‌شده، از سوي سازندگان پل رعايت شده‌اند يا خير، مسأله‌اي است كه كارشناسان ميراث فرهنگي بايد آن را بررسي كنند.
انتهاي پيام