هيچ كار منظم و پيشبيني شدهاي دربارهي جامعهي اطلاعاتي درايران انجام نشده است و بايد برنامهاي جامع براي آينده دربارهي جامعهي اطلاعاتي در كشور طراحي شود.
به گزارش خبرنگار جامعه اطلاعاتي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر كاظم معتمدنژاد - پير علم ارتباطات ايران - در نشست علمي انجمن ايراني جامعهي اطلاعاتي با موضوع «ايران و مسايل جهاني راهبري اينترنت»، با بيان اين مطلب و با اشاره به جملهي يكي استادان خود مبني بر اين كه امروز دولتها با استفاده از توپخانهي ارتباطات ميجنگندند، اظهار كرد: براي آنكه بتوانيم در دنياي امروز به نحو بهتري وظيفهي خود و رسالتهاي انقلاب را انجام دهيم بايد توپخانهي ارتباطات را بشناسيم؛ بنابراين ضروري است در چارچوب برنامههاي جامعهي اطلاعاتي اين كار را دنبال كنيم.
وي افزود: از آغاز تاسيس مطبوعات چاپي در دنيا تا به حال دو نيرو و تعارض وجود داشته است؛ يكي صاحبان سرمايه كه روزنامهها و بعدها ساير رسانهها را راهاندازي كردند و دوم نيرويي كه در برابر آن ايستادگي كردند، يعني نيروهاي سلطه و مقاومت؛ بين اين دو نيرو هميشه و در تمامي عرصهها تعارض وجود داشته است.
او ادامه داد: اگر مباني سياسي و نظري نظام ارتباطات را بررسي كنيم، ميبينيم هميشه مبارزه بين اين دو نيرو وجود داشته و بعد از جنگ جهاني دوم نيز در چند مرحله ادامه پيدا كرده است؛ در جنگ جهاني دوم در كنفرانس بينالمللي دربارهي چارچوب آزادي اطلاعات، آزادي به طور عام و مطلق بدون در نظر گرفتن محدوديتهايش مورد قبول قرار گرفت.
وي ادامه داد: البته در آن كنفرانس نيز نمايندهي فرانسه بر اين عقيده بود كه آزادي بدون محدوديت قابل قبول نيست، اما آمريكاييها نظر ديگري داشتند و معتقد بودند آزادي نامحدود است و كنگره نبايد هيچ قانون محدودكنندهاي براي آن وضع كند.
معتمدنژاد با بيان اينكه در سال 1983 و در بيستمين اجلاس يونسكو جريان جنگ تغيير كرد و جنگ بر سر امكانات ارتباطاتي آغاز شد و پس از آن و در سال 1994 نيز بحث دربارهي خصوصي كردن ارتباطات ادامه يافت، تصريح كرد: پس از مدتي اجلاس جهاني سران دربارهي جامعهي اطلاعاتي به كمك اتحاديهي بينالمللي راه دور جلسههايي تشكيل داد و دربارهي نقش ارتباطات در ادارهي جامعه و همچنين اصطلاحات مبهمي مانند جريان آزاد اطلاعات، جهانيسازي وغيره به بحث پرداخت.
وي با اشاره به اتفاقاتي كه در اين اجلاسها روي داد اضافه كرد: در تمام اجلاسهاي برگزار شده و اجلاسهايي كه تا سال 2010 برگزار ميشود تنها جنبههاي مشورتي مدنظر است و پس از آن قرار است در سال 2010 تصميماتي گرفته شود كه تا سال 2015 نيز بايد اجرايي شوند.
به گفته او برخي معتقدند واژه جامعهي اطلاعاتي صحيح نيست، بلكه بايد به دنبال دانش و آگاهي و شكلگيري جامعهي معرفتي باشيم و حتي جامعهي امنيتي، نظارتي و غيره را مطرح ميكنند. آنها معتقدند بايد استفاده از اينترنت مانند آموزش رايگان باشد و به عنوان اموال عمومي در اختيار دولتها باشد و حتي جزو اموال عمومي جهاني قرار گيرد كه بايد در اين زمينهها كار شود.
وي با اشاره به اين كه اطلاعات بايد جزو عرصهي عمومي جهاني باشد اضافه كرد: متاسفانه امروز مالكيت فكري به جاي آنكه به فكر تحقق مالكيت مولفان باشد حقوق سرمايهگذاران را تامين كرده و حامي كشورهاي سرمايهداري است. البته در جبههي مخالف يعني جبههي مقاومت يكي از آخرين مقاومتها تصويب قطعنامهي جهاني تنوع فرهنگي با موافقت 190 كشور و مخالفت تنها 2 كشور يعني آمريكا و اسرائيل در سال 2001 بود؛ هر چند آمريكاييها سعي كردند با انعقاد قراردادهاي دو جانبه از تحقق اين قطعنامه جلوگيري كنند اما موفق نشدند.
به گفتهي پير علم ارتباطات ايران مسائل راهبري اينترنت يكي از مسائل مهمي است كه بايد در كنار تلاش براي تحقق جامعهي معرفتي به آن توجه ويژه داشته باشيم، ضمن اينكه در اجلاسهاي اخير حقوق ارتباطاتي در جامعهي اطلاعاتي مورد توجه قرار گرفته است كه ما نيز بايد به آنها توجه كنيم.
انتهاي پيام