ارزش برند يك شركت مانند سرقفلي يك مغازه بوده كه جزو دارايي‌هاي نامشهود شركت‌ها طبقه‌بندي مي‌شود. دكتر محمد بلوريان تهراني - عضو هيات علمي دانشگاه صدا و سيما - در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب گفت: هم‌اكنون در ايران مدل ابتكاري براي محاسبه ارزش برند وجود نداشته و در صورت وجود تمايل براي محاسبه ارزش برند شركت‌هاي داخلي بايد از روش "آكر" استفاده شود. وي افزود: موسسه بين‌المللي اينتر برند تاكنون با استفاده از روش آكر ارزش برند بسياري از شركت‌هاي مطرح جهان را محاسبه كرده است. او با بيان اين‌كه عوامل متعددي مانند سهم بازار، رضايت مشتري، وفاداري مشتري، ميزان صادرات، سهم صادرات از كل درآمد شركت، سرمايه‌گذاري‌هاي انجام شده و اميد به سودآوري در آينده در تعيين ارزش برند يك شركت موثرند، توضيح داد: با مشخص شدن ارزش يك برند در واقع مي‌توان فهميد كه مشتري چقدر بايد بابت نام شركت‌ها بپردازد. عضو هيات علمي دانشگاه صدا و سيما اظهار كرد: ‌به عنوان مثال اگر شركت پپسي بخواهد كوكاكولا را بخرد، بايد چندين ميليارد دلار بابت تصاحب زمين، ساختمان، ماشين‌آلات و غيره بپردازد، اما در عين حال بايد بيش از اين مبلغ را به خاطر نام موفق كوكولا بپردازد. اين مدرس دانشگاه با اشاره به اين‌كه ارزش برند معمولا بيشتر از ارزش دارايي‌هاي مشهود يك شركت است، عنوان كرد: ارزش برند در ترازنامه و سود و زيان يك شركت نيز ذكر نمي‌شود و ناشي از فعاليت‌هايي است كه كارمندان و مديران پيشين براي آن انجام داده‌اند. وي با بيان اين‌كه تاكنون در ايران براي محاسبه ارزش برند شركت‌ها كار خاصي انجام نشده است، تاكيد كرد: در ايران شركت‌هايي وجود دارند كه برند آن‌ها با ارزش بوده و مي‌توان با روش‌هاي فعلي ارزش برند آن‌ها را محاسبه كرد. او همچنين با بيان اين‌كه سياست‌هاي دولت نيز در تعيين ارزش يك برند تاثيرگذار است، اظهار كرد: ارزش‌گذاري برند يك شركت گاه حتي يك سال به طول مي‌انجامد؛ ضمن اين‌كه ارزش‌گذاري برند فقط مخصوص شركت‌هاي صنعتي و توليدي نبوده و شامل بخش خدمات مانند بانك‌ها، بيمارستان‌ها و بيمه‌ها نيز مي‌شود. انتهاي پيام