تا زماني كه شركت‌هاي توليدي و صنعتي در معرض معامله و خريد و فروش قرار نگيرند، نمي‌توان ارزش واقعي برند آن‌ها را تعيين كرد. دكتر سيد عبدالحسين ساسان - عضو هيات علمي دانشگاه اصفهان - در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب افزود: شركت‌هاي بزرگ توليدي و صنعتي موجود در ايران يا اغلب دولتي هستند و يا اين‌كه متعلق به اعضاي يك خانواده بوده كه به اين ترتيب هيچ‌گاه مورد معامله و يا خريد و فروش قرار نگرفته‌اند تا ارزش واقعي برند آن‌ها مشخص شود. وي تاكيد كرد: اگر شركتي مورد معامله قرار نگيرد، لزومي نيز به ارزش‌گذاري برند آن وجود نخواهد داشت. او با اشاره به اين‌كه قيمت واقعي برند يك شركت فقط در بازارهاي شناور و از برخورد عرضه و تقاضا مشخص مي‌شود، توضيح داد: ارزش برند شركت‌ها در صورت معامله آن‌ها با دو ويژگي‌ مطلوبيت و كميابي تعيين مي‌شود. ساسان در ادامه با تاكيد بر نقش سياست‌گذاري دولت در تعيين ارزش برند شركت‌هاي توليدي و صنعتي تصريح كرد: به عنوان مثال شركت ايران‌خودرو را در نظر بگيريد. ارزش برند اين‌ شركت در فضايي كه واردات خودرو به كشور آزاد بوده و قيمت خودروهاي وارداتي نيز ارزان است، چندان بالا نخواهد بود، اما اگر بر اثر سياست‌هاي دولت تعرفه بالايي از خودروهاي وارداتي گرفته شده و عملا واردات خودرو به كشور پرهزينه باشد، در اين صورت ارزش برند ايران‌خودرو نيز افزايش خواهد يافت؛ به اين ترتيب ويژگي كميابي و منحصر به فرد بودن تاثير زيادي در ارزش‌گذاري يك برند دارد. وي ادامه داد: مقايسه بين شير و الماس نيز چنين است. شير ماده‌اي پرفايده و در عين حال ارزان‌قيمت است، در حالي كه الماس كه فايده چنداني نيز براي انسان ندارد، به دليل كمياب بودن آن گران‌قيمت است. عضو هيات علمي دانشگاه اصفهان عنوان كرد: پاسخ به سوالاتي مانند اين‌كه آيا محصولات شركت موردنظر در خارج از آن كشور بازار دارد يا خير و يا اين‌كه در بازار داخلي چقدر توان رقابت با محصولات خارجي را دارد؟ تاثير زيادي روي ارزش‌گذاري برند يك شركت دارد. اين مدرس دانشگاه در ادامه با بيان اين‌كه در اقتصاد روشي به نام تمايل به پرداخت (Willingness to pay) براي قيمت‌گذاري وجود دارد، خاطرنشان كرد: در اين روش بين افراد پرسش‌نامه توزيع شده و از آن‌ها سوال مي‌شود. به عنوان مثال براي تعيين ارزش برند يك نام مانند اصفهان كه كالا هم نيست، از افراد سوال مي‌شود كه چقدر حاضريد براي بازديد از شهر اصفهان هزينه كنيد و يا اين‌كه چه مدت حاضريد در اين مناطق زندگي كنيد. در واقع مي‌توان گفت كه روش "تمايل به پرداخت" روشي براي تبديل پديده‌هاي كيفي به كمي است. ساسان درباره ارزش‌گذاري براي نام افراد نيز اظهار كرد: تاكنون كار علمي مشخصي روي تعيين ارزش نام افراد انجام نشده است. در اين زمينه مي‌توان به مثال‌هايي مانند هنرپيشه‌اي كه عكس فرزند دوقلوي خود را براي چاپ كردن آن به بهاي X ميليون دلار مي‌فروشد و يا سياست‌مداران بازنشسته‌اي كه براي انجام مصاحبه با خود قيمت تعيين مي‌كنند، اشاره كرد كه بهاي تعيين شده از سوي هنرپيشه يا سياست‌مدار در واقع تعيين‌كننده ارزش واقعي نام آن‌هاست. انتهاي پيام