مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعد‌آباد گفت: طرح فرش «صلح و دوستي» به يك نفر متعلق نيست، ايده‌ي مردم ايران است و هيچ‌كسي نبايد مدعي ثبت اين ايده باشد، چون ثبت ايده‌ها مهم نيست، بلكه عملياتي كردن آن‌ها اهميت دارد.

عشرت شايق در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار کرد: طرح بافت فرش صلح و دوستي به اوايل تيرماه 1387 و روزهاي نخست حضور من در اين مجموعه برمي‌گردد و لازم بود، در سعدآبادي كه در گذشته، حركت‌هاي تاريخي در آن انجام شده‌اند و متأسفانه در راستاي ظلم و ستم و تصميم‌هايي كه كشور را به‌سوي پارچه‌پارچه كردن سوق مي‌دادند، بوده‌اند و در شرايط كنوني نيز احساس مي‌شد، اين مجموعه دچار روزمرگي شده است، حركتي صورت گيرد.

وي با تأكيد بر اين‌كه سعد‌آباد فقط كاخ ـ موزه نيست، از رسانه‌ها انتقاد كرد كه چرا هنوز به سعد‌آباد، كاخ ـ موزه‌ مي‌گويند، درحالي‌كه نام آن، مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد است، در ادامه يادآور شد: اين مجموعه، 14 موزه و 21 كاخ ـ موزه دارد و از لحاظ تعريف استاندارد متفاوت‌اند. اين 21 كاخ ـ موزه هريك بخشي از بناهاي تاريخي ما را معرفي مي‌كنند و 14 موزه نيز تخصصي‌اند و ما اصلا در اين مجموعه، موزه‌ي موازي نداريم.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعد‌آباد درباره‌ي دلايل مطرح كردن طرح فرش صلح و دوستي، بيان كرد: بايد حركت‌هاي فرهنگي ـ تاريخي در اين مجموعه رقم زده شوند تا خود را بتواند حفظ كند. فلسفه‌ي وجودي اين اسم بايد حفظ شود و اين‌كه فقط به اسم مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعد‌آباد قانع شويم و صرفا حركتي انجام شود، از نظر استاندارد درست نيست.

به اعتقاد او، يكي از كارهايي كه قدرت مانور دارد تا اين حركت را تاريخي و فرهنگي جلوه دهد و حضور چهره‌ها و شخصيت‌ها را به‌دنبال داشته باشد و بهترين موضوعي كه هميشه در دنيا قابليت بهره‌برداري، طرح و هواداران خود را در ميان توده‌ها و نخبه‌ها دارد، بحث صلح و دوستي است. بنابراين بين واژه‌ها، صلح و دوستي را كه پيام‌آور نشاط روحي و پيوندهاي قوي بين ملت‌ها، شخصيت‌ها و آحاد مردم جهان مي‌تواند باشد، انتخاب كرديم. علاوه بر اين تنها هنري كه پيوندها را به‌صورت نمادين به يكديگر مي‌تواند گره بزند، فرش است.

وي افزود: روي اين ايده كه چه واژه‌ و هنري، شعار شكوفايي و نوآوري را مي‌تواند تبيين كند، كار كرديم و به‌دنبال آن، طرح قاليچه‌ي صلح و دوستي مطرح شد و نخستين بحث را با اولين مصاحبه در تيرماه امسال مطرح كرديم.

او اظهار داشت: به‌عنوان سال شكوفايي و نوآوري، طرح‌هاي زيادي مطرح مي‌شوند؛ اما ممكن است در ادامه‌ي طرح‌هاي قبلي باشند. مثلا گفته مي‌شود، سدي با عنوان شكوفايي و نوآوري ساخته مي‌شود؛ ولي اين سد استمرار حركت علمي قبلي است. احساس كرديم، اين قاليچه قابليت مطرح كردن شعار امسال را باعنوان نوآوري و شكوفايي دارد.

وي بيان كرد: قاليچه‌ي صلح و دوستي، برگرفته از هنر لطيف و اصيل ايراني و سمبل فرهنگ و هنر كشور و يكي از بهترين وسيله‌هاي فرهنگي و تاريخي براي ترويج صلح و ثبات در جهان مي‌تواند باشد. وقتي اين حركت در قلب ايران، يعني تهران و در مجموعه‌اي تاريخي ـ فرهنگي مانند سعدآباد انجام مي‌شود، پيام را پس از بافت كه قرار است، به سازمان ملل اهدا شود، منتقل مي‌كند.

شايق يادآور شد: از اول تيرماه و زماني كه نخستين مصاحبه را درباره‌ي فرش صلح و دوستي انجام دادم، کار بافت اين فرش با بهره‌گيري از توان و هنر هنرمندان تبريزي كه بهترين نماد را براي معرفي اين اثر داشتند، آغاز شد.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد گفت: زماني مصاحبه را انجام دادم كه شناسنامه‌ي اين قاليچه آماده شده بود و بافنده‌ها و طراحان آن مشخص شده بودند. تفاوت اين قاليچه با ديگر فرش‌ها، اين است كه گره‌هاي آن توسط شخصيت‌هاي مختلف در تمام حوزه‌ها زده مي‌شوند و از تمام اين افراد دعوت كرده‌ايم تا اين حركت نمادين صلح و دوستي به‌عنوان پايبندي ايرانيان به وحدت جهاني انجام شود.

وي ادامه داد: از زمان مطرح شدن اين طرح، يعني تيرماه امسال و پس از گذشت حدود سه‌ماه، طراحي قاليچه تمام شده و طرح آن كه كتيبه‌ي حقوق بشر كوروش است، مردادماه 1387 با حضور معاون فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در تبريز رونمايي شد.

شايق با يادآوري اين‌كه كتيبه‌ي كوروش در موزه‌ي انگليس نگهداري مي‌شود و قرار است، به ايران آورده شود و طرح اين فرش از مولاژهاي موجود آن در ايران آماده شده است، درباره‌ي دلايل انتخاب اين طرح، توضيح داد: اگر قرار است، به دنيا ثابت كنيم كه فقط امروز مدعي صلح نيستيم، بايد به تمدن باستان رجوع كنيم، چون فرهنگ ايراني از فرهنگ باستاني و اسلامي ممزوج شده است.

وي يادآور شد: دستورالعملي كه در كتيبه‌ي حقوق بشر كوروش است، قوي‌ترين زيربناي تاريخي را مي‌توانست داشته باشد و بهترين معرفي است براي نوع حركت صلح‌دوستانه‌ي ايرانيان كه در عمق تاريخ وجود دارد. اين ادعا «انشايي» نيست، بلكه گفته و عمل شده است و اكنون خود كتيبه در موزه‌ي انگليس نگهداري مي‌شود. آن دستورالعمل نشاني از گفتار حقوق‌بشرانه‌ي آن دوران ايران است. درحالي‌كه نظام دنيا بر مبناي برده‌داري بود كه در سال‌هاي بعد و برخي به‌تازگي، با اين نظام مبارزه كردند.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد درباره‌ي اين‌كه رونمايي از طرح فرش صلح و دوستي چرا در تبريز انجام شده و در محل برپايي دار اين قالي، يعني كاخ ـ موزه‌ي نگارستان در سعدآباد نبوده است؟ گفت: در اين طرح، حركت فراگير است. علاوه بر اين، طرح و بافندگان اين فرش در اين شهر بودند. بنابراين مراسم ساده‌ي رونمايي دور از حركت‌هاي كليشه‌يي و پرطمطراق برگزار و خبر آن منتشر شد.

به اعتقاد او، اين كار حجيم است و به پاي‌مردي و جسارت خاص نياز دارد و لازم بود، صاحبان گنجينه‌هاي فرش‌هاي نفيس و عاملان قديمي و اصيل حوزه‌ي فرش و نه افرادي كه براي سود و منافع روزمره به تجارت صنعت فرش مي‌پردازند، وارد شوند. ما به ماوراي اين موضوع نگاه كرديم، چون فرش صلح و دوستي با عِرق ملي و بر پايه‌ي باورهاي ديني به نتيجه مي‌رسد. اگر فرد محكم نباشد و متوجه شود در اين تجارت منافع مالي ندارد، ممكن است پس از مدتي خسته شود.

وي تأكيد كرد: اين طرح براي هيچ‌يك از ما، منافع مالي ندارد و هرچه هست، پيام فرهنگي و تاريخي است. اين قاليچه، در معنا خود را پيدا مي‌كند و نه در عالم مادي.

شايق در ادامه يادآور شد: دار اين قالي، اواخر شهريورماه در كاخ ـ موزه‌ي نگارستان برپا شد و شخصيت‌هايي كه مي‌آيند، هريك به‌شكل نمادين گرهي به اين دار مي‌زنند. سايتي نيز براي اطلاع‌رساني راه‌اندازي شده است كه اخبار اين فرش از تيرماه تا كنون در آن منتشر مي‌شوند.

وي افزود: تاكنون سفير كره جنوبي، رييس و تعدادي از نمايندگان مجلس اين كشور، هيأت شوراي اجرايي مجمع مجالس آسيايي، رييس‌جمهور پيشين لبنان، رايزن فرهنگي سفارت ژاپن، سفير اسپانيا، هيأت مديره‌ي هواوفضاي بلاروس، اعضاي تيم‌هاي تيراندازي حوزه‌ي خليج فارس، وزير آموزش و پرورش كشورهاي عراق و تركيه، معاون وزير گردشگري مالزي،‌ هيأتي بلندپايه از روسيه و سفير فلسطين، از جمله افرادي بوده‌اند كه از دار اين فرش ديدن كرده و گره زده‌اند و يادداشتي را به يادگار نوشته‌اند.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد يادآوري كرد: افتتاح رسمي اين طرح هنوز برگزار نشده است؛ اما با توجه به اين‌كه امكان دارد، اين شخصيت‌ها امسال به ايران بازنگردند، گره نمادين زدند و يادداشتي را به يادگار گذاشتند. يادداشت هريك از اين افراد براي ما بسيار افتخارآميز است.

وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا با وجود حضور اين شخصيت‌ها، مراسم افتتاحيه براي آغاز رسمي اين طرح، اجرا نمي‌شود؟ گفت: چون مي‌خواهيم، افتتاحيه با هماهنگي يونسكو انجام شود. اين حركت، ملي مطلق نيست و جهاني است. در اين صورت، بايد هماهنگي‌هاي لازم براي افتتاح مشترك انجام شوند، البته رحيم‌مشايي، ملك‌زاده ـ رييس و معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ و برخي مسؤولان اين سازمان و تعدادي از نمايندگان مجلس و وزرا در محل برپايي دار اين قاليچه حضور داشتند.

به گفته‌ي او، اين اتفاق ثقيل و با پيامي لطيف و اثرگذار است و در جلسه‌هايي كه با مسؤولان دفتر منطقه‌يي يونسكو و بازديدي كه دبير يونسكو از مجموعه و كاخ ـ موزه‌ي نگارستان داشتند، در آبان‌ماه با حركتي مشترك، افتتاحيه‌ي اين مراسم برپا مي‌شود.

شايق افزود: كار مشترك، زما‌ن‌بر است و به مكاتبه‌ها و هماهنگي‌ها نياز دارد. برخي شخصيت‌ها مي‌خواهند در مراسم افتتاحيه حضور داشته باشند كه بايد دعوت شوند. بنابراين اگر اين حركت را انجام ندهيم و از شخصيت‌هايي كه اكنون به ايران سفر مي‌كنند، دعوت نكنيم كه به اين دار گره بزنند، ديگر زمان را نمي‌توانيم برگردانيم تا اين افراد بار ديگر حضور داشته باشند.

وي به برنامه‌هاي اين افتتاحيه اشاره كرد و توضيح داد: در اين مراسم، كار بافت قاليچه‌ي صلح و دوستي به‌صورت رسمي آغاز و نمايشگاه «گره‌هاي ماندگار در نقوش پايدار» كه گنجينه‌ي نفيسي است، با رونمايي فرش 100 در 100 (100 گره با اندازه‌ي 100 مترمربع) و نمايشگاهي مقدماتي از تصاوير، يادداشت‌ها و مصاحبه‌هاي شخصيت‌هاي كه حضور يافتند، برپا مي‌شود تا كساني كه در مراسم افتتاحيه شركت مي‌كنند، با عملكرد ما در اين مدت آشنا شوند.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعد‌آباد درباره‌ي اين‌كه آيا قرار است، اين طرح با جذب اسپانسر اجرا شود يا از بودجه‌ي سعدآباد استفاده خواهد شد؟ اظهار كرد: كار كاملا ملي و مردمي است. از حضور هر اسپانسر و عضو جامعه‌ي ايراني از بخش خصوصي يا شخصيت‌هاي ديگر در اين طرح استقبال مي‌كنيم. اگر اين كار به دو سه اسپانسر محدود شود، اين حركت ديگر فراگير نمي‌شود؛ اما از حضور اسپانسرهاي متعدد استقبال مي‌كنيم.

وي ادامه داد: هرچه تاكنون اتفاق افتاده، از مجموع هزينه‌هاي صاحب گنجينه‌ي نمايشگاهي (گره‌هاي ماندگار در نقوش پايداري) ـ فرش شهابي تبريز ـ بوده است؛ ولي اگر به مرور زمان كه اين حركت براي مردم شناخته شود، افراد ديگري براي حمايت از اين كار اعلام آمادگي مي‌كنند.

شايق بيان كرد: در حالت كلي، كار جلو مي‌رود و زمين نمي‌ماند و ان‌شاءالله به آن مرحله‌اي مي‌رسد كه حركت ماندگار، سالم و فراگير باشد.

او درباره‌ي برنامه‌هاي جنبي بافت فرش صلح و دوستي، گفت: دست كم 30 جشنواره‌ي متنوع مانند عكس، وبلاگ‌نويسي، فيلم كوتاه، پايان‌نامه‌هاي دانشجويان تحصيلات تكميلي و جام صلح و دوستي برگزار مي‌شوند. محور اين طرح، بافت قاليچه است؛ اما جشنواره‌هايي با عنوان صلح و دوستي و با موضوع‌هاي مختلف در كنار آن برگزار مي‌شوند و در پايان 30 تنديس اهدا خواهند شد.

وي درباره‌ي مدت زمان لازم براي بافت اين قاليچه و تحويل آن به سازمان ملل متحد، اظهار داشت: پيش‌بيني اوليه، دست كم يك‌سال است كه اين قاليچه در ابعاد شش مترمربع بافته مي‌شود.

شايق درباره‌ي اين‌كه براساس برخي اخبار و اطلاعات، گفته مي‌شود كه بافت فرش صلح و دوستي با نقش كتيبه‌ي كوروش، طرح فرش شفقي تبريز بوده است كه سال گذشته در سالگرد افتتاح اين شركت در حضور برخي مسؤولان کشور مطرح شد، تصريح كرد: از اخبار سال گذشته در اين‌باره چيزي پيدا نمي‌كنيد و اگر هم پيدا كنيد، من نمي‌دانم. مسؤولان اين شركت مطرح كردند كه اين طرح را در كتابخانه‌ي ملي ثبت كرده‌اند؛ ولي زماني سند مي‌شود كه مشاهده شود، وگرنه خبر روي تلكس‌هاي خبري، بسيار فرستاده مي‌شود.

وي افزود: ابتداي كار، وقتي به اين حوزه وارد شديم، با اين شركت صحبت كرديم، حتا هماهنگي‌هايي انجام داديم؛ ولي چون اين طرح هزينه‌ي بالايي دارد و شركت فرش شفقي تبريز بيشتر تبليغاتي ـ تجاري است تا گنجينه‌داري و فرهنگي، بنابراين امكان مانور روي بودجه‌ي اين طرح را نداشتند.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد ادامه داد: معمولا وقتي براي انجام كاري تصميم گرفته مي‌شود، با حركت‌هاي سريع بعدي و جذب نيروهاي مناسب، آن كار پيش مي‌رود. ما نيز اين كار را انجام داديم، حتا تا پايان تيرماه به احترام اين دوستان، كار را معطل نگه داشتيم؛ اما پاسخي دريافت نكرديم و آن‌ها كار را براي ما كند كردند.

وي تأكيد كرد: با كساني كه صحبت كرديم، گفتيم هزينه‌ي اين كار با خودشان است و در دولت چنين هزينه‌اي نداريم. البته منظور اين نيست كه خودشان سرمايه‌ي اين كار را پرداخت كنند، اما معمولا در فرش، حوزه‌اي به نام گنجينه‌داران وجود دارد، يعني كساني كه اعتبارشان به گنجينه‌ي فرش‌هاي نفيس‌شان است كه ميلياردها تومان ارزش دارد.

او درباره‌ي اين‌كه آيا گروه پيشين (فرش شفقي) داراي اين گنجينه نبود که کار به آن‌ها سپرده شود؟ گفت: گروه كنوني (فرش شهابي تبريز) كه در كنار دار اين فرش، نمايشگاهي را از فرش‌هاي نفيس خود برپا كرده، داراي اين گنجينه است؛ اما گروه پيشين تجاري است و برند اقتصادي دارد.

شايق در پاسخ به اين پرسش كه آيا واگذاري طرح بافت فرش صلح و دوستي به بافنده‌ها، منوط به اين بود كه آن افراد داراي گنجينه‌ي نفيس براي تأمين مالي باشند؟ بيان كرد: خير؛ ولي حداقل هزينه‌ها را بايد صرف كند تا اين كار جان بگيرد. گروه كنوني تاكنون اين هزينه‌ها را پرداخت كرده است و تا آينده كه اين حركت معرفي شود و حمايت افرادي كه قابل استفاده باشد، بتوان جذب كرد، اين كار را انجام مي‌دهد.

وي ادامه داد: معتقدم كه گروه پيشين (فرش شفقي تبريز) به تعهدهاي خود عمل نكرد. زماني كه با اين گروه صحبت كرديم، فقط دو طرح چاپ تمبر و ثبت كتاب گره‌زنندگان را مطرح كرديم و ديگر جشنواره‌ها را نگفته بوديم و جالب است، وقتي كه فرش شفقي تبريز پاي كار نيامد، كار براي ما سخت‌تر شد. ما به دوستاني ديگر رجوع كرديم، بازبيني و تحقيقاتي را انجام داديم تا گروه متخصص ديگري را در بافت فرش پيدا كنيم و قرارهاي تعيين‌شده انجام شدند و كار را شروع كرديم.

او در اين‌باره اضافه كرد: طراحي اين فرش را قرار بود، خواهرزاده‌ي مدير فرش شهابي تبريز براي فرش شفقي تبريز انجام دهد.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد تأكيد كرد: اين طرح مربوط به سعد‌آباد است و اصلا نمي‌خواهم، شخص را مطرح كنم. مسؤول فرش شفقي شايد احساس كرد كه كار زمين مي‌ماند و ما فرصت آماده كردن اين طرح را نداريم؛ اما خوشبختانه چون نيت اين كار قربت الي الله است، افراد خود را سريع پيدا كرد و طرح آماده و رونمايي شد.

شايق افزود: در شهريورماه، مسؤولان گروه پيشين نامه‌اي را به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري فرستادند كه آماده هستند، اين طرح را با عنوان فرش صلح و دوستي در كنار چاپ تمبر و كتاب ثبت گره‌زنندگان اين فرش انجام دهند و درخواست در اختيار قرار دادن تالار آيينه‌ي كاخ نياوران را كردند؛ ولي معاون فرهنگي اين سازمان (حسين جعفري) كه در رونمايي طرح اين فرش در تبريز حضور داشت، در جريان كار ما بود.

وي با بيان اين‌که اين طرح از خردادماه مطرح مي‌شود، اما يك‌ماه به‌دليل ناهماهنگي‌هاي فرش شفقي تأخير دارد؛ ولي پس از آن بلافاصله طرح فرش آماده و دار برپا مي‌شود و شخصيت‌ها براي گره فرش صلح و دوستي به مجموعه مي‌آيند، به طرح اين پرسش پرداخت که اگر فرش شفقي اين طرح را آماده كرده بود، چرا از سال گذشته تا كنون هيچ حركتي انجام نداده است؟

او ادامه داد:‌ پاسخ اين پرسش بسيار ساده است. اگر چنين ادعايي باشد، اين پرسش ساده، جواب ساده‌يي نيز دارد. چرا زماني كه اين شرکت به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نامه فرستاد، از آن دفاع نكرد، حركت‌هاي ايذاعي زياد است.

شايق گفت: همه‌ي افرادي كه در ستاد بافت فرش صلح و دوستي فعال‌اند، خارج از اين مجموعه‌اند، چون ظرفيت و مأموريت سعدآباد مشخص است و به‌جز يكي دو نفر كه در كاخ ـ موزه‌ي نگارستان (محل برپايي دار فرش صلح و دوستي) مسؤوليت دارند، ديگر افراد در اين ستاد با هزينه‌ي اين شركت كار مي‌كنند و ما خود براي اين كار اصلا نيرو نگذاشته‌ايم. ما فكري را مي‌خواستيم عملي كنيم، بايد افرادي كه به صحنه وارد مي‌شوند، هزينه مي‌كردند و هر كه از اين كار استقبال كند، ما آن را همراهي مي‌كنيم.

وي افزود: همه در سعدآباد شاهدند كه هر روز دو سه ساعت با مسؤول گروه پيشين (فرش شفقي) جلسه مي‌گذاشتيم؛ اما بيشتر صحبت مي‌شد و كم‌تر جواب مي‌گرفتيم. ما اينجا به‌جز طرح قاليچه‌ي صلح و دوستي، مأموريت‌هاي ديگري داريم، از روزي كه كار به اين گروه كنوني (فرش شهابي تبريز) سپرده شد، شايد مجموع جلسه‌ها به يك ساعت هم نرسيده است.

به گفته‌ي او، كار اين گروه حاضر (فرش شهابي تبريز) بافت فرش‌هاي نفيس است. بافنده و طراح دارند و از گذشته، كار خودشان و اجدادشان اين بوده است و اعتبار ويژه‌اي در ميان تجار، بافندگان و پيشكسوتان فرش دارند. ما نيز امكانات مورد نياز در بخش فرهنگ و تاريخ را در اختيارشان مي‌گذاريم.

وي اظهار كرد: در اجراي اين طرح ملي و فراملي، نه‌تنها از گروه پيشين، بلكه از تمام افرادي كه در حوزه‌ي فرش فعال هستند، با آغوش باز استقبال مي‌كنيم. اين طرح به يك نفر متعلق نيست و ايده‌ي مردم ايران است و امضا، تأييد، گره‌ها، عشق و معرفت‌اش به مردم كشور برمي‌گردد و هيچ كسي نبايد مدعي ثبت اين ايده باشد، چون ثبت ايده‌ها مهم نيست، بلكه عملياتي كردن آن‌ها اهميت دارد.

مدير مجموعه‌ي سعدآباد گفت: براي حمايت از فرش، اين كار را انجام مي‌دهيم و اين گنجينه‌ي نفيس شامل فرش‌هاي ارزشمند در كنار آن، به‌نمايش گذاشته شده است. اين نمايشگاه حدود يك‌ماه است كه برپا شده است. هر كسي مانند اين گروه دوام نمي‌آورد كه در اين مدت، اثري را نفروشد و فقط قصد عرضه‌ي فرهنگ را داشته باشد. اين موضوع، در تجارت مسأله‌ي سنگيني است.

وي ادامه داد: در اين نمايشگاه، فقط آثار نمايش داده مي‌شوند و براي درآمدزايي کاري انجام نمي‌شود و اگر قرار است، از ميان اين گنجينه، اثري فروخته شود، بايد به اهل آن عرضه شود. مخاطب اين كار توده‌يي نيست، چون بسياري از بافندگان اين آثار، ديگر در قيد حيات نيستند.

شايق در پاسخ به اين پرسش كه اگر بازديدكنندگان و شخصيت‌هاي خارجي درخواست خريد فرش‌هاي اين گنجينه‌ي نفيس را داشته باشند، در آن صورت ‌اين آثار فروخته مي‌شوند؟ بيان كرد: اگر آن فرش نفيس، مشتري خود را داشته باشد، در آن صورت قابليت فروش وجود دارد. معمولا گنجينه‌داران آثار خود را در محلي عرضه مي‌کنند که فروش داشته باشد؛ اما شركت بافنده‌ي فرش صلح و دوستي، چون اصلا در اين کار، هدف تجاري و اقتصادي ندارد، بلكه با هدف فرهنگي و حفظ تاريخ اين صنعت سنتي و هنر اصيل ايراني، اين حرکت را انجام مي‌دهد، اگر از محل گنجينه‌ي به‌نمايش گذاشته‌شده در اين مکان، فروش نداشته باشد، همان‌طور که در سطح شهر تبليغاتي نيز ندارد، مسأله‌اي به‌وجود نمي‌آيد.

مدير مجموعه‌ي سعدآباد در پاسخ به اين‌كه انتخاب اين گروه براي بافت فرش صلح و دوستي با توجه به اين‌كه بافندگان پيشكسوت بسياري در سراسر كشور وجود دارند، بر چه اساسي بوده و آيا آشنايي قبلي با اين گروه داشته‌ايد که به انتخاب آن‌ها منجر شده است؟ تأكيد كرد: در اين جريان، با اين گروه آشنا شدم و اين مسايل براي همه آشكار است.

وي افزود: طرح بافت فرش صلح و دوستي با اين گروه آغاز شده است؛ اما گروه‌هاي ديگري در آينده وارد مي‌شوند و انتظار داريم، صدها گروهي كه در فرش كار مي‌كنند، از بافندگان تا تاجران فرش، در اين طرح وارد شوند. اكنون 10 گروه براي برپايي نمايشگاهي از آثارشان كه تاكنون در ايران نمايش نداده و فقط در لندن اين نمايشگاه‌ها را برپا كرده‌اند، در کنار فرش صلح و دوستي اعلام آمادگي كرده‌اند كه در اين مجموعه، نمايشگاهي داشته باشند.

به گفته‌ي او، بافندگان اين فرش، شخصيت‌ها هستند و دو نفر بافنده‌ي متخصص نيز بر اين كار نظارت دارند.

مدير مجموعه‌ي فرهنگي ـ تاريخي سعدآباد در پايان اضافه كرد: اين حركت‌ها فراتر از اين است كه به فكر من يا ديگران محدود شود، بسيار باز و گسترده است و ان‌شاءالله با گستره‌ي علاقه‌، فكر و افق ديد خود، اين حركت را پيش مي‌بريم تا براي چنين مجموعه‌اي، حرکتي به‌يادماندني باشد.

گفت‌وگو از خبرنگار ايسنا؛ سميه حسنلو

انتهاي پيام