عصر شعر و ترانه يادبود قيصر امينپور روز گذشته (سهشنبه، هفتم آبانماه) در فرهنگسراي هنر (ارسباران) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عباس خوشدل در اين مراسم در سخناني گفت: واقعيت اين است كه براي من آهنگساز و رهبر اركستر، دشوار است كه دربارهي دكتر امينپور صحبت كنم. ايشان از دو شاخه با مردم ارتباط داشت و مردم به او عشق ميورزيدند؛ بخشي مربوط به شاعريهاي امينپور است كه در بزرگداشتهاي بسياري در اين زمينه صحبت شده، و بخشي ديگر، تصنيفهاي اوست كه كمتر به آن پرداخته شده است؛ در حاليكه مردم با «نيلوفرانه»ي قيصر با او ارتباط داشتند و چنانچه ميبينيد، اين كاست هفت تا هشت ميليون فروش داشته است.
آهنگساز آلبوم «نيلوفرانه» در ادامه به شرايط و وضعيت موسيقي ايران در سالهاي پيش از خلق «نيلوفرانهها» پرداخت و از اين وضعيت به عنوان وضعيت نابساماني ياد كرد و گفت: در اين شرايط، مرد دلسوختهاي كه عاشق موسيقي بود، با تمام مسائلي كه در آن موقع بود، گامي برداشت تا موسيقي ايراني را از نو زنده كند و اين مرد، محمدعلي چاووشي بود كه با ايمان خاصي در پي موسيقي اصيل بود. بنده با همفكري او، ملوديها را تهيه كرديم و زير نظر استاد فريدون شهبازيان، قطعات را ضبط كرديم. در همين حين، بهدنبال ترانهسرا بوديم كه جناب چاووشي پيشنهاد سرايش ترانهها را به دكتر امينپور داد، كه آن روزها درگير تز دكتري خود بود و بهدليل اينكه او تا آن زمان، كار ترانهسازي روي ملودي را انجام نداده بود، از اين كار استقبال نكرد؛ اما سرانجام پذيرفت كه بر روي ملوديها، كلام آسماني خود را بگذارد.
وي تصريح كرد: امينپور عليرغم اينكه آشنايي جدي با موسيقي نداشت، بهقدري كلماتش روي اين ملودي چفت شده بود، كه گاهي فكر ميشد من روي كلمات ملودي گذاشتهام.
خوشدل با يادآوري اين مسأله كه فكر نميكرديم «نيلوفرانهها» اينقدر در دل مردم جاي بگيرد، در ادامه، بخشي از ترانههاي آلبوم «نيلوفرانهها» را كه قيصر امينپور سروده بود، خواند و متذكر شد: كاش در بزرگداشتهايي كه براي دكتر قيصر امينپور ميگيرند، يادي هم از « نيلوفرانهها» كنند، كه با كلام آسماني قيصر در دل مردم جاي گرفت.
در ادامه، محمدرضا تركي در ابتدا غزلي را كه در سال 78 براي قيصر امينپور سروده بود، خواند و در سخناني كوتاه دربارهي شعر وي گفت: در همهي مجموعههاي قيصر به نوعي ميتوان رد درد را دنبال كرد. گاهي اين درد شخصي است و گاهي در گسترهي تاريخي _ اجتماعي، مصداق خود را پيدا ميكند.
اين شاعر و مدرس دانشگاه تهران، سيدحسن حسيني و قيصر امينپور را در زمينهي دردهاي اجتماعي _ تاريخي داراي نگاهي مشترك دانست و يادآور شد: به اعتقاد من، كساني مانند امينپور در چاه شعرشان ناليدند و از حنجرهي شعرشان، دردهاي فردي _ اجتماعي انسان را روايت كردهاند.
او با استناد به برخي از شعرهاي قيصر امينپور، از اين شاعر بهعنوان زخمخوردهي چپ و راست سياسي ياد كرد و گفت: به او تهمتهاي فراواني زدند. عليرغم اينكه هيچوقت نديدم برافروخته باشد؛ اما يادم ميآيد زماني كه به او تهمت ميزدند و او را شاعري منتسب به جرياني خاص ذكر ميكردند، برافروخته شده بود. به اعتقاد من، كسي كه خودش است، از چپ و راست ميخورد و او از هجوم اين دردها به عشق پناه ميبرد.
تركي در پايان گفت: همچنان كه قيصر در شعرهايش ميگويد، درد قيصر، درد مردم است؛ اما عين درد مردم نيست.
در اين مراسم، همچنين اكبر آزاد با بيان خاطرههايي از ديدارش با قيصر امينپور در خانهي شاعران ايران، يادآور شد: گاهي ميديدم كه چهرهي قيصر از درد كبود شده است؛ اما شكايتي نميكرد. به اعتقاد من، قيصر از تاثيرگذاران شعر جنگ و اجتماعي ما بوده و همچنين در زمينهي ترانهسرايي، جريانساز بوده است.
اين ترانهسرا در ادامه، ترانهاي خواند.
به گزارش ايسنا، فريدون شهبازيان هم با اشاره به سالهايي كه در كنار سيدحسن حسيني، يوسفعلي ميرشكاك، قيصر امينپور و تعدادي ديگر از شاعران در حوزهي هنري حضور مييافت، آشنايي جدي خود را با قيصر در سالهاي خلق «نيلوفرانه» عنوان كرد و با تشريح چگونگي ترانهسرايي و ملوديسازي كه سرانجام به آهنگي تبديل ميشود، گفت: آن سالها كه اين مجموعه را آماده كرديم، از قيصر خواسته شد مجموعهي شش ترانه را روي موسيقي بگذارد و با توجه به اينكه بر روي آن شش ملودي، پيشتر ترانه گذاشته شده بود، ميبايست فارغ از اجراهاي ارائهشده از آن ملوديها، ترانههاي ديگري گفته ميشد، كه اين كار بسيار دشوار بود و قيصر امينپور از اين تجربه سربلند بيرون آمد و به اعتقاد من، براي قيصر كه پيشتر، ترانهاي بر روي ملودي نگذاشته بود و به عنوان كار اولش به حساب ميآمد، كار درخشاني بود، كه اين از قريحه، استعداد و دانش سرشار امينپور بود، كه به اينجا انجاميد.
فريدون عموزاده خليلي نيز به 10، 12 سال هماتاقي بودنش با قيصر امينپور در حوزهي هنري، خوابگاه دانشگاه تهران و مجلهي «سروش نوجوان» اشاره كرد و از اين سالها به عنوان مجموعهاي از خاطرات شعر و شعور ياد كرد و در ادامه، خاطرهاي مكتوب از قيصر خواند.
در عصر شعر و ترانه كه با اجراي عبدالجبار كاكايي همراه بود، اهورا ايمان، حامد عسگري، عباس سجادي، محمدرضا طهماسبي، شهرام مقدسي، روزبه امامي و عزيز مهدي ترانهها و شعرهايي خواندند.
بهروز صفاريان هم به همراه ايمان خطيبي، ترانهي «بوي باران» قيصر امينپور را كه محمد اصفهاني خوانده است، اجرا كردند.
همچنين در بخشي ديگر، بهروز صفاريان و فريدون آسرايي به اجراي قطعهاي پرداختند.
انتهاي پيام