مراسم يادبود نخستين سالگرد درگذشت قيصر امين‌پور شامگاه گذشته (سه‌شنبه، هفتم آبان‌ماه) در تالار الغدير كوي دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سهيل محمودي، كه مجري مراسم بود، دانشجويان ساكن خوابگاه كوي دانشگاه را خطاب قرار داد و گفت: شب درگذشت شاعري است كه خود اهل همين حوالي بود. او در دوران دانشجويي‌اش ساكن يكي از همين اتاق‌هاي كوي بود و خود به سادگي زندگي ساده‌ي دانشجويي بود. نسل شما نياز دارد كه قيصر را بشناسد.
اين شاعر همچنين افزود: امين‌پور هيچ‌گاه زيرآبي سياسي نرفت و مقامي هم در اين مملكت نداشت. با بسياري از ماجراها نيز هم‌داستان نشد. قيصر نه ايمانش را فروخت كه به آن خلل وارد شود و نه آن را نان‌داني كرد. قيصر شاعر و انسان زيست. علي‌رغم اين‌كه بعضي بي‌تعهدي را نوعي ژست هنري تلقي مي‌كنند، او شاعري بسيار متعهد بود.
علي معلم دامغاني نيز از قيصر امين‌پور به‌عنوان شاعري آگاه ياد كرد و گفت: قيصر از زمره‌ي خردمندان شعرا بود. او حتا نسبت به نام خويش آگاهي داشت. در جايي مي‌گويد: «طنين نام مرا موريانه خواهد خورد / مرا به نام دگر غير از اين خطاب كنيد». غايت آگاهي قيصر را حتا نسبت به نام خود، مي‌بينيم؛ نامي كه سهم وي بود و هزار لطيفه داشت.
اين شاعر عنوان كرد: امين‌پور استاد دانشگاه بود و بسيار دلسوز نسبت به دانشجويان. او در دفاع از دانشجويان، خود را مسؤول آن‌ها مي‌دانست؛ قصه‌اي كه امروزه در زمان ما بيش‌تر به افسانه مي‌ماند.
معلم همچنين از سروده‌هاي خود، شعري براي حاضران خواند.
در اين مراسم، سعيد بيابانكي، جواد زهتاب، حسين آهي، امير مرزبان، محمدرضا عبدالملكيان، سيدعلي ميرنژاد، يدالله گودرزي، سيدمهدي محمدحسيني، محمدجواد شاه‌مرادي (آسمان) و عباس صادقي به خواندن شعرهايي در سوگ قيصر امين‌پور پرداختند.
همچنين كليپ و مستندي از زندگي و درگذشت اين شاعر و استاد فقيد براي حاضران پخش شد.
انتهاي پيام