هفتادودو سال پيش و در نخستين روز شهريورماه 1315 در شهر نجف اشرف پسري ايراني به‌دنيا آمد كه از اوان جواني در انديشه‌ي هويت و تاريخ سرزمين خود بود. پسري كه سال‌ها بعد با ثبات قدم براي حفاظت و مرمت پيشينه‌ي تاريخي ايران تلاش و كوشش زيادي كرد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر سيدباقر آيت‌الله‌زاده شيرازي در راه به انجام رساندن اهداف‌اش با تلاش براي به‌روز كردن اطلاعات خود در دانشگاه‌هاي معتبر دنيا مانند دانشكده‌ي هنرهاي زيباي دانشگاه تهران، دانشگاه رم در ايتاليا و انستيتوي مطالعات پيشرفته‌ي دانشگاه يورك در انگلستان به تحصيل مشغول شد.
به گفته‌ي دوستان، همكاران و شاگردانش، او همه‌ي عمر پربركت خود را در راه مرمت و حفاظت از ميراث فرهنگي، تلاش براي خارج نشدن اين مسأله از چارچوب‌هاي علمي و يادگيري و انتقال اطلاعات خود به دانشجويان و تلاش براي ايجاد انگيزه و هدف در آن‌ها و علاقه‌مندان اين رشته گذراند.
او در طول سال‌هايي كه در اين زمينه فعاليت كرد، به‌عنوان كارشناس بناهاي تاريخي، مجري طرح‌هاي عمراني، معاون اجرايي و قائم‌مقام سازمان ميراث فرهنگي كشور، رياست و سرپرست سازمان ملي حفاظت از آثار باستاني ايران، رييس دفتر فني سازمان ملي حفاظت آثار باستاني اصفهان و كارشناس مسؤول پژوهشي سازمان بدون هيچ توقع و چشم‌داشتي كار كرد. البته نبايد سهم او در بنيان‌گذارى دانشكده‌ي مرمت بناها، بافت‌ها و آثار تاريخى در ايران، همكاري در بنيان‌گذارى سازمان ميراث فرهنگى كشور و تهيه‌ي پيش‌نويس اساسنامه و لايحه‌ي قانونى تشكيل اساسنامه‌ي سازمان ميراث فرهنگي را از ياد برد.
مرحوم دكتر شيرازي، مردي بزرگ بود كه خدا نيز به پاس خوبي‌هايش او را در زيباترين صورت ممكن به عرش رسانيد؛ در لحظاتي كه اشك شوق از حضور او بر گونه‌ي همه‌ي مريدانش جاري بود و هركسي تلاش داشت با زبان بي‌زباني با او سخن بگويد و خاطرات شيرين خود را در حضور او مرور كند، لحظاتي كه هيچ‌گاه پاياني براي آن رقم نخورد.
انتهاي پيام