دومين جلسه از نشست‌هاي چهار روزه‌ي همايش هفتمين دوسالانه ملي نقاشي معاصر با سخنان حبيب آيت‌اللهي، مرتضي حيدري، سيد رحيم خوش‌نظر، احمدرضا داروند سپري شد.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ابتداي اين جلسه كه عصر روز گذشته ـ 13 اسفند ماه ـ در موزه هنرهاي معاصر برگزار شد، حبيب‌الله آيت‌اللهي دبير هفتمين دوسالانه‌ي نقاشي معاصر ايران با توضيح تاريخچه‌ي برگزاري دوسالانه‌ها در ايران به دوسالانه‌ي هفتم اشاره كرد و گفت: براي فراخوان اين دوسالانه فرصت كمي داشتيم، اما با اين وجود بيش از دو هزار و 600 هنرمند شركت كردند و بيش از هشت هزار كار به دبيرخانه رسيد كه بايد ظرف چند روز بررسي و انتخاب آنها انجام مي‌شد.
او با بيان اينكه به ديوار نرفتن برخي از آثار، دليل بر بد بودن آنها نيست ادامه داد: بلكه كارها آن‌قدر خوب بودند كه سعي كرديم، بهترين‌ها را براي ديوارها انتخاب كنيم. حتا مي‌خواستيم ويدئوآرتي از آثار به ديوار نرفته را به نمايش بگذاريم تا مورد نقد قرار بگيرند.
اين هنرمند ادامه داد: نسل جوان بايد بياموزد كه نقد و انتقاد را بپذيرد، زيرا نقد بي‌احترامي نيست بلكه در راستاي بهبود كارها اعمال مي‌شود تا دانشجو و نسل جوان درآينده بهتر كار كند و آثار بهتري بي‌آفريند. بايد در هر زماني هر پديده‌اي كه در هنر موثر است بررسي و نقد شود.
آيت‌اللهي معتقد است: هر اثري كه از زيردست هنرمند بيرون آيد، هنر است و اين ما هستيم كه بايد برداشت‌هايمان را تغيير دهيم و وظيفه هنرمند هم اين است كه بينش خود را رشد بدهد.
هنرمند، هنرمند است و اثر هنري يك موجود آفريده شده و فكرگرفتن از آثار ديگران كپي نيست، زيرا خيلي از انسان‌ها افكار شبيه به هم دارند.
او در ادامه از انجمن هنرهاي تجسمي گفت كه بيست‌سال پيش تأسيس شده و اذعان كرد: از زمان تأسيس آن تمام آثار و كتاب‌هاي هنري در زمان سميع آذر چاپ و اكثر نمايشگاه‌ها برپا مي‌شد.
آيت‌اللهي با بيان اينكه انجمن هم‌اكنون بيش از هفت‌هزار عضو دارد، هدف آن را اعتلاي هنرهاي تجسمي ايران دانست.
در ادامه اين نشست مرتضي حيدري هنرمند نقاش هم در سخنانش گفت: بين انسان و طبيعت در نقاشي شرق دور نسبت عجيبي وجود دارد، انسان وقتي فرزانه و بزرگ مي‌شود كه همسو با طبيعت حركت كند.
او با بيان اينكه خيلي از صاحب‌نظران هنر را تقليد مي‌دانند، تصريح كرد:افلاطون هم اعتقاد داشت كه هنرمندان مقلد هستند به اين شرط كه نگاهشان به طبيعت و نظرشان به موسول باشد.
او اذعان داشت: اثر هنري تماشا، تأمل، تخيل و آفرينش را مي‌طلبد كه هركدام قابل بحث هستند.
در ادامه سيد رحيم خوش‌نظر، نقاشي معاصر را با نگارگري ايران مقايسه كرد و در بخشي از صحبتهايش گفت: نقاشي ايران، بازنمايي عالم مثالي نگارين و حتا فراتر از واقعيت ملموس است. هنرمند ايراني بر آن نيست كه آيينه‌اي را برابر دنياي واقعي قرار دهد. هنرمند به دلخواه ظواهر مادي سه بعدي را به طرحي دوبعدي با رنگ‌هاي تخت و شفاف تبديل و با اين روش و زبان، تمامي آرمان‌هاي مطلوب خود را به نمايش مي‌گذارد و با يافتن زباني شاعرانه به سلايق خود پاسخ مي‌گويد.
به گزارش ايسنا، احمدرضا داروند هم به عنوان آخرين سخنران معتقد است: بينال‌هاي كه برگزار شده، همگي جدا هستند و آن هم به دليل نبود مديريت متمركز به وجود آمده است.
او موضوع سخنانش را به دليل نزديكي به بهار، طبيعت انتخاب كرد و آن را مورد بررسي قرار داد و گفت: منظره‌نگاري در هنر ايران كم شده است و اگر هم باشد از ايران تأثيري نگرفته است، نقاش امروز فراموش كرده كه اقليم كشورش چيست. هم‌اكنون مناظر كوير و حتا درياها ايران پر از زباله است و نمي‌توان با ديدن اثر افراد به هويت آنها پي‌برد.
او با بيان اينكه نقاش منظره مورد بي‌مهري قرار گرفته است، خواستار بررسي متفكرانه‌ي اين بحث شد.
به گزارش ايسنا، امروز و فردا ـ 13 و 14 اسفند ماه ـ اين نشست‌هاي تخصصي ادامه پيدا خواهد كرد.
انتهاي پيام