خبر سقوط پرواز 655 هواپيماي ايراناير كه در بطريهاي رهاشده در خليج فارس منتشر شد، بههمراه پيام صلح دوستي مردم ايران و شعري از هنرمند آمريكايي، به ساحل جزيرههاي دور و نزديك رسيده است.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جمله "صلح در خليج فارس"- " No war in Persian Gulf " در ابعادي عظيم طراحي و نوشته شد كه در سايت گوگل ديده شود. براي اجراي اين طرح با استفاده از گوگل ارت مكاني در جزيره انتخاب شد كه مسطح، داراي رنگ زمينه يكدست و منظر هوايي مناسب باشد. اين مكان كه در ضلع جنوبشرقي جزيره هرمز واقع شده و دور از امواج دريا و شهر هرمز است.
هنرمندان شركتكننده در اجراي طرح، اميد دارند كه در صورت بهروز شدن تصاوير ماهوارهاي نقشهي گوگل، اين جمله ديده شود.
جملهي يادشده ازسويي صلحدوستي مردم ايران است و ازسوي ديگر هدفش تقابل با تحريف نام خليج فارس.
اگرچه تقابل با حضور نظاميان در منطقه خليج فارس و پيامدهاي آن محور اصلي جشنواره بوده است، اما هنرمندان بسياري كه در اين جشنواره حضور داشتند آثار بسيار متنوعي ارايه دادند.
در جشنواره نمونههاي متنوعي از اجراهاي زنده نوگرا و نمايشهاي ملهم از آيينها، بيشتر در مكانهاي طبيعي و تاريخي جزيره اجرا شدند.
آثار ديگر نقشمايههايي بودند كه روي ماسهها نقش بستهاند. بسياري از آنها با استفاده از خاك رنگي جزيره هرمز انجام شدند.
هنر محيطي - خصوصا آثاري كه در جشنواره ارايه شدند - كمتر آثاري فردي بودند، بلكه بيشتر تعامل هنرمندان و افرادي را نشان ميداد كه با هم همفكري ميكردند و بر هم تاثير ميگذاشتند.
روز پاياني جشنواره متن خبري سقوط هواپيماي ايران اير پرواز 655 و همچنين جديدترين سرودهي "باربارا راكس" كه متضمن زشتي جنگ و روياي صلح است به زبانهاي فارسي و انگليسي در داخل بطريهاي پلاستيكي قرار گرفتند و در نقاط متعددي، همچون سواحل شرقي، غربي و مركز دريا رها شدند.
اين اثر مشترك باربارا راكس - هنرمند زيست محيطي و شاعر آمريكايي -، احمد نادعليان - هنرمند هنر جديد و مدرس دانشگاههاي ايران - بود و هنرمندان جوان در جمعآوري بطريها از ساحل و آمادهسازي متن همراهي و دو هنرمند جوان - ميترا سلطاني و حسامالدين محمديان - در اين اجرا مشاركت داشتند.
متن مربوط به پرواز مسافربري شماره 655
پرواز مسافربري شماره 655 شرکت هواپيمايي ايراناير با شناسه 'IR655' از بندر عباس به مقصد دبي، در تاريخ 3 ژوييه 1988 ميلادي برابر با 12 تيرماه 1367 با شليک موشک هدايت شونده کروز از کشتي جنگنده يو اس. اس. جک وينسنس متعلق به نيروي دريايي ايالات متحده آمريکا بر فراز خليج فارس سرنگون شد و تمامي 290 مسافر آن جان باختند. در جمع مسافران 66 کودک (57 کودک 2 تا 12 ساله و 8 کودک زير دو سال) 42 مسافر با مليت غير ايراني و 16 نفر خدمه پروازي وجود داشتند. هيچکدام از خدمه جنگي ناو متخاصم آمريکايي تحت پيگيرد قرار نگرفتند و حتا فرمانده ناو نيز در پايان خدمت خود مدال گرفت. ايالات متحده آمريکا هيچگاه بهخاطر اين حادثه تاسفبار رسما از مردم ايران و جامعه جهاني عذرخواهي نکرد.
گريز پرنده
روزهاي زيادي پرندهي کوچک پرواز کرد
از نهيب صداي گوشخراش و بوي آتش لال شد
سايهاش تصوير کريهي از هواپيماهاي جنگ باقي گذاشت
او ناتوان و گرسنه به دشتي در پايين
و قالي با گلهاي آبي خيره شده بود.
در کرانهي دشت
به بيشهاي پناه برد
اينجا در پناه درختان
جايي پيدا كرد تا بخوابد
و رايحه صلح را در رويايش ببيند.
باربارا راکس 2007
گفته ميشود، اين سنت، يعني قراردادن متن در يك بطري، در گذشته دور، رسانهيي بوده است كه افراد گرفتار در جزيرهها از ديگران استمداد و كمك ميطلبيدند و در زمانه ما مفهومي است كه مخاطب بهواسطه اين اجرا و بازتاب رسانهيي آن ازسويي مظلوميت مردم بيگناه و ازسوي ديگر، صلحدوستي انديشمندان و هنرمندان معاصر جهان را نشان ميدهد.
انتهاي پيام