كاشت نهال و درخت در حريم دژ رشكان شهرري و آبياري آنها، براساس نظر كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران، پي و بنيان دژ رشكان را سست ميكند.
سرپرست دفتر حقوقي و املاك سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران در گفتوگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب افزود: مالك يكي از خانههاي همسايهي دژ رشكان با كاشت نهال و درخت در حريم اين دژ تاريخي، اقدام به آبياري آنها ميكند كه اين كار از يك سو سست شدن بنيان و اساس اين بنا و ازسوي ديگر، ريشه دادن درختان و تخريب سريع بنا را سبب ميشود.
كيانوش تكلو بهرهبرداري از معدني در نزديكي گورستان تاريخي زيرين در شهرري توسط يك شركت بهرهبردار را عاملي براي تخريب بخشهايي از اين گورستان تاريخي دانست.
وي اضافه كرد: اين دو شكايت در قالب يك پرونده تنظيم و براي رسيدگي بيشتر به مراجع قضايي تحويل داده شدند.
مدير ادارهي ميراث فرهنگي و گردشگري شهرري نيز در اينباره به خبرنگار ايسنا توضيح داد: زماني كه كارخانهي قديمي سيمان ري كه در نزديكي دژ رشكان است، توسط وزارت صنايع و معادن به دانشگاه آزاد اسلامي فرخته ميشود و دانشگاه نيز به اشخاص ديگري ميفروشد، اين اشخاص در زمان مطرح شدن بحث كاوش دژ رشكان، ادعاي مالكيت اين منطقه را مطرح و براي اثبات ادعاي خود در عرصهي اين دژ به كاشت نهال و درخت اقدام كردند و به آبياري آنها پرداختند كه دفتر حقوقي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران درحال حل و فصل اين قضيه است.
محمود تقوايي دربارهي تخريب بخشهايي از گورستان زيرين دماوند نيز اظهار كرد: در نزديكي ارگ سلجوقي شهرري در قسمتي از ادامهي كوه بيبي شهربانو، يك شركت بهرهبردار معدن كه حتا مجوز بهرهبرداري نيز ندارد، در هنگام بهرهبرداري از اين كوه خسارتهايي را به گورستان تاريخي زيرين وارد كرده است و بخشهايي از آن تخريب شدهاند كه دفتر حقوقي سازمان اين قضيه را نيز در دست پيگيري دارد.
به گفتهي او، گورستان تاريخي زيرين، يك گورستان زرتشتي است كه ادامهي آن به استودان ميرسد؛ مكاني كه در زمان قديم بهدليل اعتقاد مردم به مقدس بودن آب، خاك، باد و آتش، مردگان را در آنجا قرار ميدادند و بعد از خورده شدن گوشت آنها توسط پرندگان، استخوانها را در ملافههايي در دل خاك يا حفرههايي در كوه ميگذاشتند، آن هم با اين اعتقاد كه خاك نبايد آلوده شود. اين گورستان ادامهي همان گورستان است كه بقايايي از آن هنوز در منطقه وجود دارد.
انتهاي پيام