ميرجلال‌الدين كزازي گفت: درست است بزرگان فرهنگ و ادب ايران چهره‌هايي جهاني‌اند، اما مي‌بايد به‌هر شيوه‌اي كه مي‌توانيم، بر ايراني بودن آن‌ها درنگ بورزيم و از فناوري رسانه‌يي بهره ببريم تا جهانيان آن‌چنان با اين چهره‌ها آشنا شوند كه هيچ كشوري بزرگان ايراني را از آن خود نداند. اين استاد زبان و ادب فارسي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: ما زماني مي‌توانيم از اين‌كه ديگران، بزرگان و نام‌آوران انديشه، ادب و فرهنگ ما را به خود بازبندند، شادمان بشويم، كه اين بازبستگي به نام ايران انجام شود. به سخن ديگر، كساني كه مي‌كوشند با اين نام‌آوران پيوند بگيرند، اعتراف كنند و بپذيرند كه آنان فرزندان برومند و بالابلند ايران‌زمين‌اند. او در ادامه تصريح كرد: اما در اين روزگار كه روزگار گسترش فن‌آوري رسانه‌يي است و به ياري اين فناوري مي‌توان بر توده‌هاي مردم در سراسر جهان اثر نهاد، و حتا با سخنان شگفت‌آور خردآشوب، دروغ‌هاي بزرگ را به گونه‌اي پذيرفتني فرانمود، اگر بيگانگان از اين امكان بهره‌ ببرند و بزرگان ايران‌زمين را به خود بازبندند، ما به گونه‌اي اين بزرگان را از دست خواهيم داد. اين نويسنده و پژوهشگر در ادامه درباره‌ي چگونگي موضع مسؤولان در اين زمينه، خاطرنشان كرد: درست است كه اين چهره‌هاي والا و برجسته جهاني‌اند، اما اين جهاني بودن آن‌هاست كه از آنان، پايه‌هاي گران‌ارج فرهنگي براي ما مي‌سازد. اين چهره‌ها مايه‌ي سرفرازي ما ايرانيان‌ بر جهانيان‌اند و پروردگي و گستردگي فرهنگ، تاريخ، ادب و انديشه‌ي ايراني را آشكار مي‌دارند. چگونه است كه ما سرمايه‌ها و گنجينه‌هاي خود را به هر گونه است، گرامي مي‌داريم و هرگز نمي‌پذيريم آن‌ها را از ما بربايند؛ اين چهره‌ها نيز در شمار اين گنجينه‌ها هستند. اين استاد زبان و ادبيات فارسي در ادامه متذكر شد: كشوري مانند تركيه چگونه از مولانا در اين روزگار بهره‌هاي گوناگون مي‌برد؛ هم در جهان مي‌كوشد براي خود ارج و ارزش پديد بياورد و هم گروه گروه جهانگرد را به افسون و گيرايي نام مولانا به سرزمين خويش مي‌كشاند. از نام مولانا، هم بهره‌هاي مادي و هم بهره‌هاي معنوي مي‌برد؛ آن هم مولانايي كه از جان و ژرفاي دل و نهانخانه‌ي نهاد خود ايراني است. كزازي در ادامه تأكيد كرد: مولانا در كودكي به آسياي كهين رفته است. بيشينه‌ي زندگي خود را در آن سرزمين گذرانده و نه تنها ايراني بودن خود را واننهاده است؛ بلكه در سرزمين بيگانگان، كانوني شكوفان براي گسترش فرهنگ ايران و زبان و ادب فارسي شده است. او با تأكيد بر اين‌كه ضرورت دارد از فن‌آوري رسانه‌يي براي آشنايي جهانيان با چهره‌هاي فرهنگ و ادب ايران استفاده كنيم، افزود: آن‌چنان بارها و بارها از ايراني بودن آنان سخن بشنوند و برنامه‌هاي گوناگون نمايشي ببينند تا هيچ كشوري نتواند با شيوه‌ها و ترفندهاي گوناگون، بزرگان ايراني را از خود فرانمايد و بهره‌هاي مادي و معنوي از نام آنان ببرد. اين مترجم در پايان افزود: واپسين گفته‌ام اين است كه ما ايرانيان آن‌چه مي‌بايدمان كرد، تنها اين است كه فرهنگ خود را به‌درستي به ديگران بشناسانيم. اگر چنين كنيم، اين فرهنگ آن‌چنان درخشان، شكوهمند، انساني و اثرگذار است كه جهانيان را به خود خواهد شيفت. انتهاي پيام