كامران پارسي‌نژاد: مركز ساماندهي ترجمه دور از تعصب كار كند
كامران پارسي‌نژاد معتقد است: مركز ساماندهي ترجمه تركيبي از حركت‌هاي خودجوش و نهادهاي دولتي باشد. اين نويسنده و مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در كنار سرمايه‌گذاري، به مديريت محكم اشاره كرد و گفت: مركز ساماندهي ترجمه دور از تعصبات سياسي و مذهبي، فعاليت خود را دنبال كند. او در ادامه با اشاره به ارايه‌ي طرحي مشابه مركز ساماندهي ترجمه به حوزه‌ي هنري در چند سال پيش، تصريح كرد: به‌زعم من، ادبيات داستاني معاصر در ميان ژانرهاي هنري ديگر در حقيقت به كمالي رسيده كه در كشورهاي منطقه و يا كشورهاي غربي قابل طرح باشد و همانند سينما يك جايگاه هرچند كوچك را باز كند و توجه اذهان عمومي را در كشورهاي ديگر به‌خودش اختصاص دهد. پارسي‌نژاد همچنين تأكيد كرد: با توجه به سفرهايي كه برخي از شاعران و نويسندگان به برخي از مراكز ادبي و نمايشگاه‌ها به كشورهايي چون انگليس، آلمان و تركيه داشته‌اند، متأسفانه گزارش‌هاي آن‌ها حاكي از اين است كه دنياي غرب كاملا با ادبيات معاصر ما ناآشناست و آن‌چه آن‌ها شناسايي كرده‌اند، همان ادبيات كهن ماست كه آن‌هم به آثار منظوم اختصاص دارد. تا جايي كه شنيده‌ام، در آلمان گمان‌شان بر اين بوده كه ما فاقد نويسندگان و داستان‌نويس‌هايي در حوزه‌ي ادبيات داستاني هستيم. او ضرورت تشكيل چنين مركزي را لازم دانست و در عين حال يادآور شد: اما اين بستگي به اين دارد كه روند شكل‌گيري اين مركز چگونه باشد. گاهي وقت‌ها روند شكل‌گيري جرياني در حوزه‌ي ادبيات و ترجمه خودجوش است؛ يعني جريان‌هايي هستند كه برخي از نويسندگان، پژوهشگران و مترجمان خود به‌صورت فردي حركتي را آغاز مي‌كنند و رفته‌رفته به يك جريان بزرگ تبديل مي‌شوند. ولي برخي از جريان‌ها، جريان‌هاي دولتي هستند و يك جريان خودجوش به‌حساب نمي‌آيند. اين جريان‌ها اگر از روي اصول منسجمي شكل نگيرند، معمولا به بي‌راهه مي‌روند و شكست مي‌خورند. چنان‌چه بسياري مواقع ديده‌ايم كه مراكز دولتي باني خير بوده‌اند و مي‌خواسته‌اند كه جريان سالمي را در بستر ادبيات اجرا كنند؛ اما به‌دليل برنامه‌ريزي نادرست و همچنين به‌دليل نبود پيگيري‌هاي لازم، اين حركت‌ها قوام پيدا نكرده‌اند. او با تأكيد بر اين‌كه سرمايه‌گذاري به‌تنهايي كافي نيست، متذكر شد: اين دست حركت‌ها يك نوع مديريت مستحكم و پايدار مي‌خواهند كه پيگير اين قضيه باشند و متأسفانه حركت‌ها و جريان‌هاي اين‌چنيني با تعويض مديران عقيم مي‌مانند. درواقع يك حركت و جريان وقتي مي‌خواهد راه بيافتد، بايد آن‌قدر قوي و منسجم باشد كه با تغيير مديران هم، جريان، راه و مسير اصلي خودش را طي كند و از كار نماند. كامران پارسي‌نژاد در ادامه گفت: اين اصل در شكل‌گيري اين جريان هم هست كه تنها يك نهاد، باني و مبتكر قضيه نباشد و از تمام ارگان‌هاي دولتي و حتا خصوصي استفاده شود؛ زيرا به‌زعم من، بخش‌هاي خصوصي خيلي از توانمندي‌هاي لازم را دارند كه مي‌توانند مفيد باشند. درواقع فقط به يك جريان دولتي معتقد نيستم و ضرورت دارد تلفيقي از حركت‌هاي خودجودش و نهادهاي دولتي و هماهنگي و همكاري بين اين‌ها ايجاد شود و اين مرزها و خط و ربط هايي كه باعث شده افراد و نويسندگان از هم فاصله بگيرند، بايد برداشته شوند. وي افزود: ضرورت دارد افراد به يك وحدت كلمه و انسجام برسند و به‌دور از تعصبات گرد هم بيايند و تعصباتي كه متأسفانه بر تمام ابعاد جريان ادبي كشور حاكم است، لازم است به كناري گذاشته شود و حركتي را آغاز كنند كه سبب شود ادبيات داستاني ما به نحو احسن ترجمه و گزينش و در سطوح مختلف منتشر شود. اين منتقد همچنين گفت: ما روي ترجمه‌ي آثار از زبان‌هاي ديگر به زبان فارسي نيز مشكل داريم و اين مجموعه بايد به ترجمه‌ي آثار از زبان‌هاي ديگر به فارسي توجهي جدي داشته باشد؛ زيرا خيلي مواقع، پايين بودن حق‌التأليف و حق‌الترجمه و عجله‌اي كه مؤلفان و مترجمان در ارايه‌ي كار به ناشر دارند، سبب مي‌شود از دقت لازم برخوردار نباشند و من دقيقا اين مسأله را با مسأله‌ي مادي و مالي محك مي‌زنم و حق‌التأليف و حق‌الترجمه در كار مؤلف و مترجم ناخواسته تأثير مي‌گذارد؛ در نتيجه آثار ضعيف‌تري به بار مي‌آيند. كامران پارسي‌نژاد در پايان اضافه كرد: به‌زعم من، بايد در درجه‌ي اول كميته‌هايي تشكيل و آثار برتر گزينش شوند؛ يعني آثاري كه از لحاظ ساختاري و محتوايي ارزشمندند، و همه متفق‌القول درصدد باشند كه اين‌گونه آثار ترجمه شوند و چنان‌چه قرار است در انتخاب و گزينش اين‌گونه آثار هم مسائل پشت پرده باشند و آثاري را كه قوام نيافته و از نظام دروني بالايي برخوردار نيستند، انتخاب كنيم، به صرف اين‌كه نويسندگان اين آثار را مي‌شناسيم، و يك نوع خط و ربط پنهان در قضيه باشد، اين باعث مي‌شود كه نتيجه ندهد و اين‌گونه آثار وقتي به آن‌سوي آب‌ها مي‌روند، مورد استقبال جامعه‌ي ادبي غرب قرار نمي‌گيرند؛ از اين رو ضرورت دارد آثار زبان فارسي و ادبيات داستاني بدون خط و ربط هاي پنهان انتخاب شوند و بر اساس خود اثر سنجش شوند؛ نه نويسنده‌ي اثر. گفتني است، تأسيس «مركز ساماندهي ترجمه و نشر معارف اسلامي و علوم انساني در خارج از كشور» زير نظر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي تيرماه به تصويب رسيد و دبير شوراي عالي انقلا‌ب فرهنگي نيز در نشست خبري‌اي از اين موضوع گفت. از طرفي، يكي از مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به‌تازگي از برنامه‌هاي «شوراي عالي ترجمه» و به تعبيري، مركزي براي ساماندهي ترجمه گفته است. انتهاي پيام