رييس كاخ ـ موزه‌ي گلستان با متفاوت دانستن دو بحث مديريت در موزه و موزه‌داري، گفت: براي بحث مديريت در موزه، گاه ويژگي‌هاي تعريف‌شده‌اي وجود دارند و گاه اين ويژگي‌ها با موزه‌داري انطباق نمي‌يابند. به همين دليل، يك مدير قوي مي‌توان بود و از بهترين موزه‌داران و متخصصان موزه استفاده و آن‌ها را رهبري و مديريت كرد، ولي حتما نبايد مدير موزه، يك موزه‌دار باشد.
پروين ثقه‌الاسلام در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ادامه داد: ممكن است، تحصيلات يك مدير موزه با بحث‌هاي فرهنگي مرتبط باشد، ولي بسياري از روساي موزه‌ها الزاما رشته‌هاي تخصصي و مرتبط با موزه‌داري را ندارند.
به عقيده‌ي او، يك مديريت خوب به‌صورت جمعي فكر مي‌كند، چون اگر كار در اين زمينه به‌صورت انفرادي باشد، كارها تمركزي مي‌شوند، آنگاه مديريت خوبي را نمي‌توان به‌دست آورد.
او تبحر مدير موزه را در استفاده از قابليت‌ها و تخصص‌هاي متخصصان موزه‌داري با هدف پيشبرد كارهاي موزه و استفاده‌ي بهينه از آن‌ها موثر دانست و اضافه كرد: مدير يك موزه بايد حداقل اطلاعات را در زمينه‌هايي مانند موزه‌داري، باستان‌شناسي، تاريخ و فرهنگ و پيشينه‌اي از موزه داشته باشد تا در اين زمينه بتواند موفق باشد.
رييس موزه‌ي رضا عباسي ـ محمدرضا زاهدي ـ نيز در اين‌باره به خبرنگار ايسنا توضيح داد: يك مدير بايد دست كم از رشته‌هاي مرتبط با محيط موزه آگاه باشد، درحالي‌كه در بيشتر موزه‌هاي ايران، رشته‌هاي تحصيلي مديران هيچ سنخيتي با كارشان ندارند.
رييس موزه‌ي فرش ايران نيز به خبرنگار ايسنا گفت: يك مدير بايد نسبت به تاريخچه، اشيا، مواد، سابقه و آنچه درباره‌ي يك موزه نياز است، اطلاعات داشته باشد.
پرويز اسكندرپور خرمي افزود: مدير موزه بايد اشراف ضمني نسبت به مقوله‌هاي فرهنگي كسب كرده باشد.
انتهاي پيام