به عقيده‌ي يك مدرس ارتباطات متاسفانه امروز روزنامه‌ي ديواري بيشتر يك كاردستي محسوب مي‌شود و محصول يك نظام، هدف و برنامه‌ي سراسري نيست زيرا معلمان كه نقش هدايت‌كننده را در شكل‌گيري روزنامه‌ي ديواري بازي مي‌كنند، كمتر روزنامه‌خوان بوده و در نتيجه اين نشريات ديواري كمتر به حوزه‌ي تخصصي نزديك مي‌شوند. به گزارش خبرنگار رسانه‌ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دومين كارگاه آموزشي چهاردهمين نمايشگاه بين‌المللي مطبوعات و خبرگزاري‌ها توسط مركز مطالعات و توسعه‌ي رسانه‌ها با موضوع روزنامه‌نگاري ديواري و توسط فريدون صديقي برگزار شد. اين مدرس ارتباطات در اين كارگاه با تاكيد بر اين كه روزنامه‌ي ديواري، مقوا نوشته‌اي طراحي شده و حاوي پيام است كه تنها در يك نسخه منتشر شده و روي ديوار نصب مي‌شود، اظهار كرد: روزنامه‌ي ديواري محصول يك مثلث طلايي شامل مدرسه، دانش‌آموز و رسانه ‌است كه حضور، استمرار و امتدادش بيش از هر چيز به كاركردهايي كه در مدرسه پيدا مي‌كند وابسته است. وي افزود: روزنامه‌ي ديواري مناسبتي منتشر شده و عموما حاوي پيام‌هاي غيرخبري است كه خاستگاه اصلي آن نيز همان اعلاميه‌ها و بيانيه‌هايي است كه روي ديوارها نصب مي‌شود. اين روزنامه‌نگار در بخش ديگري از سخنان خود با بيان اينكه روزنامه ديواري بيشتر بر اساس ذوق خود دانش‌آموزان به وجود آمده كه معمولا هم حتي خود آن‌ها را نيز ارضا نمي‌كند، تصريح كرد: انتخاب موضوعاتي متناسب با روحيه‌ي بچه‌ها، استفاده از زباني شيرين و ساده، كارهاي گرافيكي مناسب، استفاده از عناصر عمده‌ي روزنامه‌نگاري، تعريف نقش و شرح وظايف براي دست‌اندركاران روزنامه‌ي ديواري، استفاده از مطالب كاربردي مي‌تواند به شكل‌گيري يك روزنامه نگاري ديواري خوب بسيار كمك كند. انتهاي پيام