نجف دريابندري ايجاد مركزي را براي ساماندهي ترجمه به‌هيچ وجه ضروري نمي‌داند. اين مترجم پيشكسوت در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: ترجمه كاري فردي است و مسأله‌ي اصلي ترجمه نيز ممانعت‌هاي مسؤولان چاپ كتاب است و با ايجاد اين مركز، كاري براي ترجمه رخ نخواهد داد. او در ادامه متذكر شد: ايجاد مركزي مثل مركز ساماندهي ترجمه وسيله‌اي براي تفريح و امرار معاش گروهي خواهد شد و براي ترجمه كاري نخواهد كرد. البته اگر اين مركز بتواند در رفع ممانعت‌ و محدوديت از ترجمه‌ كاري انجام دهد، شايد مفيد واقع شود. دريابندري همچنين گفت: جلوگيري از ترجمه‌ي يك اثر توسط چندين مترجم به ايجاد مركز نيازي ندارد؛ بلكه تنها كافي است از طريق اعلاني در مطبوعات، مترجمان را از ترجمه‌ي يك اثر آگاه كنند. اين مترجم اظهار كرد: ايجاد چنين مركزي نه تنها مفيد نيست؛ بلكه مضر است؛ چراكه وجود آن باعث دخالت‌هاي بسياري در كار ترجمه مي‌شود و در هيچ نقطه‌ي جهان نيز چنين مركزي وجود ندارد. او با تأكيد بر ضرورت وجود آزادي در كار مترجم، گفت: ايجاد چنين مركزي محدوديت‌هايي در كار مترجم ايجاد مي‌كند؛ چراكه مترجم بايد قبل از ترجمه‌ي اثر، اين مركز را در جريان ترجمه قرار دهد و اين موضوع خود نوعي منع در كار مترجم است. گفتني است، تأسيس «مركز ساماندهي ترجمه و نشر معارف اسلامي و علوم انساني در خارج از كشور» زير نظر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي تيرماه به تصويب رسيد و دبير شوراي ‌عالي انقلا‌ب فرهنگي نيز در نشست خبري اخيرش از اين موضوع گفت. از طرفي، يكي از مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به‌تازگي از برنامه‌هاي «شوراي عالي ترجمه» و به تعبيري، مركزي براي ساماندهي ترجمه گفته است. انتهاي پيام