/پوسترهاي سينمايي؛ تجاري يا فرهنگي؟/ ابراهيم حقيقي: پوسترهاي سينمايي با ايجاد آلودگي تصويري تنها سليقه‌ي بصري جامعه را پايين مي‌آورند
پوستر فيلم‌هاي ايراني آلودگي تصويري ايجاد مي‌كنند و تنها سليقه‌ي بصري جامعه‌ي شهري را پايين مي‌آورند. درحالي‌كه ضروري است در ساختن پوستر همه‌ي كالاهاي فرهنگي و غيرفرهنگي زيبايي‌شناسي را رعايت كرد. ابراهيم حقيقي، هنرمند طراح و گرافيست، با بيان اين نكته در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: در حال حاضر در پوسترها به يك شكل رفتار شده و تصوير بازيگران روي پوسترها حاكم است و مخاطب دركي از حس فيلم ندارد. به گفته‌ي اين مدرس دانشگاه، اين روشي است كه هاليوود نيز آن را به‌كار گرفته و پوستر فيلم‌ها را توسط تصوير ستاره‌هاي بازيگري مي‌سازد، اما در ايران اين اتفاق درباره‌ي بازيگران غيرستاره نيز مي‌افتد. مثلا بيلبوردهايي در شهر وجود دارند كه بازيگر روي آن ستاره نيست كه به‌وسيله‌ي آن، فروش فيلم بالا رود، بلكه صرفا زيباست. عضو ارشد انجمن طراحان گرافيك ايران، با تاكيد بر ضرورت توجه به انتظارات از پوستر فيلم، توضيح داد: اگر قصد يك فيلم تنها فروش است، تصاويري روي پوسترها گذاشته مي‌شود كه نه ستاره هستند و نه فضاي داستاني را القا مي‌كنند. اين دركي است كه مكانيزم پخش‌كننده ايراني براي فروش بيشتر فيلم به آن رسيده است. اين هنرمند گرافيست با بيان اين‌كه يك پوستر سالم حتا در صورت متكي بودن به بازيگران اصلي يا قهرمان فيلم ضروري است فضايي از فيلم را القا كند، عنوان كرد: روي پوسترهاي فيلم نوشته شده كه "نمايش اين فيلم به دليل ترسناك بودن براي افراد زير 16 سال ممنوع است"، اما حسي از ترس را در پوستر فيلم نمي‌بينيم. من اگر سواد نداشته باشم و نوشته را نخوانم متوجه نمي‌شوم كه فيلم ترسناك است. صرفا تصوير بازيگر زيبايي را مي‌بينم و شايد تصور كنم فيلم حتا عاشقانه است. ابراهيم حقيقي با اشاره به پوستر فيلم "رييس" به‌عنوان نمونه اضافه كرد، تصاوير بازيگران در پوستر فيلم رديف شده است. فيلم بازيگران بسياري دارد، اما مخاطب حس نمي‌كند كه فيلم در چه زماني مي‌گذرد. معاصر است يا قديمي؛ مناسبات اين آدم‌ها با يكديگر چيست؛ با هم دشمن‌اند يا از يك خانواده بنابراين در نهايت دركي از فيلم روي پوستر آن دريافت نمي‌شود. به‌گمان حقيقي در حال حاضر طراحان در پوستر حضور ندارند و فعاليت آنها كمرنگ شده است. اگر هم حضور داشته باشد و پوستر فيلمي را طراحي كنند به خواست پخش‌كننده يا تهيه‌كننده است و چيزي را كه او خواسته طراحي كرده‌اند. او كه طراحي پوسترهاي دوره‌هاي مختلفي از جشنواره فيلم فجر را عهده‌دار بوده است، با تصريح بر اين‌كه در شهر فاقد پوسترهاي زيبا هستيم، توضيح داد: هدف نخست يك بيلبورد تبليغ است و قصد آن زيباسازي شهر نيست. اگرچه در صورت زيباكردن شهر يك مرحله بالا مي‌رود. فرق نمي‌كند براي سينما باشد كه يك كالاي فرهنگي است يا براي يك نوشابه‌ي خانواده كه كالاي تجاري به‌شمار مي‌رود. اما درعين حال ضروري است براي همه‌ي كالاهاي فرهنگي و غيرفرهنگي زيبايي‌شناسي رعايت شود. انتهاي پيام