محمد بهارلو: جايزه‌هاي ادبي پيش‌كسوتان را ناديده گرفته‌اند
محمد بهارلو گفت: جايزه‌هاي ادبي در ايران هرگز پيش‌كسوتان ادبيات ما را حتا به مشورت هم نگرفته‌اند. اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: اصولا نسبت به جايزه‌هاي ادبي نظر موافقي ندارم؛ زيرا غالب داوران و انتخاب‌كنندگان، امكان بررسي كتاب‌ها را با دقت و آرامش ندارند. معمولا بررسي آثار در محافل ادبي صورت مي‌گيرد، كه غالبا هم اين صلاحيت را ندارند. او در ادامه خاطرنشان كرد: اين جايزه‌ها ده سالي است كه برگزار مي‌شوند، اما چرا تاكنون اهالي پيش‌كسوت ادبيات ما در آن‌ها شركت نداشته‌اند؛ كساني چون احمد محمود يا هوشنگ گلشيري، تا زماني كه در قيد حيات بودند، و يا رضا براهني، تا وقتي كه در ايران بود. يا از همين‌ها كساني كه هنوز هستند؛ محمود دولت‌آبادي، نجف دريابندري، علي‌اشرف درويشيان و... هيچ‌كدام در هيأت داوري يا انتخاب آثار نبوده‌اند و حتا مورد مشورت هم قرار نگرفته‌اند. درحالي‌كه ما بسياري از كساني را كه در اين جايزه‌ها داوري مي‌كنند، حتا نمي‌شناسيم؛ چه رسد به اين‌كه بخواهند در كار داوري صحيح آثار شركت داشته باشند. بهارلو افزود: اين جايزه‌ها با درنظر نگرفتن و يا شركت ندادن پيش‌كسوتان ادبيات كشور در طول اين سال‌ها، باعث نوعي بي‌اعتمادي و سوءظن شده‌اند و اعتبارشان زير سؤال رفته است. او همچنين تصريح كرد: اين‌كه پيش‌كسوتان ادبي در هيأت داوري جايزه‌ها شركت داده نشده‌اند، حالا به دليلي كه خود تمايلي به شركت در داوري اين جايزه‌ها نداشته‌اند و يا اگر خواسته‌اند، به آن‌ها مراجعه نشده است، به اشكال اين جايزه‌ها بازمي‌گردد؛ كه چرا چنين زمينه‌اي را براي حضور اين افراد مهيا نكرده‌اند. من اگر كتابي را مي‌نويسم، مي‌خواهم چاپ شود؛ اگر نمي‌خواهم چاپ كنم، حتما دلايلي دارد؛ مثلا به اوضاع بد نشر بازمي‌گردد. اگر پيش‌كسوتان ما هم در اين جايزه‌ها شركت نكرده‌اند، حتما در آن‌ها مكانيزمي بوده كه دل‌شان را زده است. اين داستان‌نويس همچنين با اشاره به مجله آدينه و حضور اكثر داستان‌نويسان و شاعران مطرح در آن، گفت: چرا در زماني كه مجله آدينه منتشر مي‌شد، همه در آن شركت داشتند و مطلب مي‌دادند؛ اما امروز در بسياري از مجله‌هاي ما نويسندگان مطرح حضور ندارند؟! شايد يك مكانيزم اقتدارگرايي بر نهادها و مجله‌هاي ما وجود دارد، كه اين تمايل را برنمي‌انگيزد. آن‌ها بايد پاسخ‌گو باشند و به اين موضوع جواب دهند. چرا افرادي كه صلاحيت بيش‌تري دارند، اين جايزه‌ها را جدي نگرفته‌اند و نگاه‌شان به اين جايزه‌ها انتقادي است؟ بهارلو در عين حال با بيان اين مطلب كه با نفس و علت وجودي جايزه‌هاي ادبي مخالف نيست، توضيح داد: با نفس وجودي اين جايزه‌ها مخالف نيستم. اين مثل اين است كه بخواهم با جايزه ادبي نوبل مخالف باشم؛ درحالي‌كه خوشحال خواهم شد نويسنده‌اي ايراني روزي جايزه نوبل را دريافت كند. اما با نحوه برگزاري جايزه‌ها در ايران مشكل دارم. انتهاي پيام