دبيرخانهي نخستين سمپوزيوم مجسمهي تهران: حضور بزرگان مجسمهسازي كشور به اين رويداد هنري اعتباري ديگرگونه بخشيد
در پي برخي اظهار نظرها دربارهي نخستين سمپوزيوم مجسمهي تهران، از سوي دبيرخانهي سمپوزيوم، نمابري به خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ارسال شد. در اين نامه كه خطاب به حسين فخيمي - مدرس دانشگاه و هنرمند پيشكسوت مجسمهسازي ايران - تنظيم شده، آمده است: در شرايطي كه فرايند برگزاري نخستين سمپوزيوم بينالمللي مجسمهسازي تهران پس از يك سال تلاش مداوم از نيمه گذشته و كمتر از هفت روز ديگر آثار هنرمندان و برجسته داخلي و خارجي به داوري گذاشته خواهد شد، اظهار نظر شما در مورد ميزان استقبال هنرمندان داخلي و چهرههاي برجسته از اين رويداد هنري كه به گفته اغلب هنرمنداني كه از كارگاهها و آثار در حال ساخت ديدار كردهاند. اتفاقي منحصربهفرد و بديع در تاريخ مجسمهسازي معاصر ايران است، مسووليت يادآوري چند نكته را بيشتر بنا به احترام به جامعه هنرمندان مجسمهساز بر دوش ما ميگذارد: نخست آن كه شوراي سياستگذاري و برنامهريزي سمپوزيوم مجسمهسازي تهران از شما و البته همه منتقدان، كارشناسان وصاحبنظران دعوت ميكند در روزهاي باقيمانده با حضور در كارگاههاي سمپوزيوم در پارك چيتگر از نزديك شاهد بزرگي و ابعاد كاري كه براي نخستينبار در ايران تجربه ميشود، باشيد كه چگونه ميتوان بدون مشاهده از آنچه در كارگاهها ميگذرد از دور در فضايي ذهني به قضاوت اين تجربه نشست؟ از سوي ديگر دبيرخانه سمپوزيوم بينالمللي مجسمهسازي تهران كه بهطور رسمي از خرداد سال 85 با انتشار فراخوان، مقررات و تقويمكاري سمپوزيوم آغاز بهكار كرد و با انتشار فراخوان برگزاري سمپوزيوم در نشريات تخصصي، روزنامههاي كثيرالانتشار و ارسال دعوتنامه براي 180 نفر از هنرمندان فرصت مشاركت برابر براي همه هنرمندان را فراهم ساخت. علاوه بر اين با هماهنگي بهعمل آمده با انجمن مجمسهسازان و دانشكدههاي هنر به اطلاعرساني در مرحلهاي ديگر اقدام نمود. تشكيل شوراي برگزاري سمپوزيوم با حضور استادان و بزرگان رشته مجسمهسازي چون بهروز دارش، طاهر شيخالحكما، حسين حليمي و همكاري نزديك با انجمن مجسمهسازي ايران نشانهاي ديگر از اعتقاد و احترام مديران اجرايي اين برنامه به ديدگاه و آراي جامعه مجسمهسازان و هنرمندان كشور و نگاهي انجمني و گروهي ونه سازمان محور و يكسويه بوده است. شركت نزديك به 400 هنرمند از 55 مليت در سمپوزيوم مجسمهسازي تهران كه از اين ميان 170 نفر از آنها برخلاف ذهنيت شما هنرمندان داخلي بودند، نشاندهنده اهميت و نياز به برگزاري چنين سمپوزيومي داخل كشور است و دبيرخانه مفتخر است اعلام كند بر خلاف آنچه گفته شده، بزرگان مجسمهسازي كشور چون بهروز دارش، نادر قشقايي، ملكداديار گروسيان، جعفر نجيبي، ابراهيم معماريان، عطاالله اميدوار، جمشيد مراديان، حسين عماد و چهرههاي برجسته ديگري كه ذكر اسامي همه آنها در اين مجال نميگنجد با شركت در سمپوزيوم به اين رويداد هنري غنا و اعتباري ديگرگونه بخشيدند و آيا حضور نداشتن برخي پيشكسوتان در اين سمپوزيوم جهاني را كه ممكن بنا به دلايل شخصي بوده باشد، بايد به حساب اكثريت جامعه مجسمهسازي كشور گذاشت و به يكباره با ناديده گرفتن سابقه، تجربه و ايدههاي خلاقانه همه هنرمنداني كه در اين سمپوزيوم شركت كردهاند، آنها را بنا به تحليلي ذهني كه ريشه آن مشخص نيست. نالايق خطاب كرد؟ آيا اين امر شائبه شخصي بودن اين اظهار نظر را تقويت نميكند؟ در ادامهي اين نامه آمده است: ميزباني ايران براي برگزاري نخستين سمپوزيوم مجسمهسازي در تهران بهگفتهي اكثريت هنرمندان مجسمهساز كشور چه منتقدان و چه موافقان، تحقق خواستهاي است كه سالهاي طولاني براي آنها به يك روياي دور از دسترس - از اين نظر كه اجراي آن نيازمند پشتوانه سنگيني است - تبديل شده بود. شكي نيست كه برگزاري هرچه بهتر سمپوزيومهاي آتي، نيازمند شناخت دقيق قوتها و كاستيهاي اين نخستين تجربه است، كه اين مهم در فضايي متكي بر انتقادهاي سالم و مستدل ميسر خواهد شد و بيترديد اين نقد را نميتوان در فضايي به دور از واقعيتهايي كه هر روز در كارگاههاي سمپوزيوم مجسمهسازي تهران بر اساس عينيتها و نه برداشتهاي ذهني تجربه ميشود، به گونهاي سازنده هدايت كرد و اي دريغ كه به تخريب نزديك شود كه كمترين دستاورد تداوم اين راه در آينده، فراهم كردن عرصهاي براي رشد و بالندگي هنر مجسمهسازي كشور است. انتهاي پيام