سيدمهدي سجادي ناييني ـ محقق و پژوهشگر تاريخ اصفهان ـ عصر روز گذشته (13 اسفندماه) در اصفهان درگذشت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در اصفهان، مرحوم سجادي ناييني تاكنون تحقيقات فراواني درباره‌ي بناهاي تاريخي اصفهان انجام داده بود كه بسياري از آنها در قالب كتاب‌هايي چاپ شده‌اند و از آن جمله به كتاب‌هاي «تاريخ اصفهان»، «استاد‌كاران هنرمند» و «كتاب‌شناسي اصفهان» مي‌توان اشاره كرد. او همچنين 130 مقاله منتشر كرده و 30 سال نيز در سازمان ميراث فرهنگي فعاليت داشته است.
وي آخرين گفت‌وگوي خود را با خبرنگار ايسنا درحالي انجام داد كه بر ارزش بناهاي تاريخي تاكيد مي‌كرد و براي حفظ آنها مي‌خواست، مردم و مسؤولان تلاش بيشتري انجام دهند و معتقد بود كه هر كدام از بناهاي تاريخي كه در سال‌هاي گذشته ساخته شده‌اند، داراي يك سابقه‌ي فرهنگي و پيشينه‌اي هستند كه نشان مي‌دهند، ايرانيان چگونه در هر دوره‌اي دست به نبوغ و خلاقيت زده و چه آثار شگفت‌انگيزي خلق كرده‌اند و حتا تا به آنجا پيش رفته‌اند كه سردمداران مغول نيز تحت تاثير فرهنگ ايراني قرار گرفتند و به ساخت بناهايي چون منار جنبان پرداختند.
مرحوم ناييني همچنين از برخي بي‌مهري‌ها نسبت به محققان و اهالي فرهنگ گله‌مند بود و اظهار مي‌كرد: برخي كتاب‌هايم را به سختي چاپ مي‌كنند و بايد مدت‌ها پي‌گير چاپ آنها باشم.
او از اين‌كه نمي‌توانست پس از سال‌ها پژوهش و تحقيق، اندك پس‌اندازي جمع كند و به معالجه‌ي بيماري خود كه از ناحيه‌ي ريه رنج مي‌برد، بپردازد، گله داشت و مي‌گفت: براي معالجه بيماري‌ام، تاكنون چندبار به بانك‌ها يا ديگر جاهايي كه دسترسي داشتم، مراجعه كردم، تا وامي براي درمان بگيرم؛ اما حتا از گرفتن يك ميليون تومان هم براي درمان عاجز بودم.
البته اين صحبت‌ها را به‌عنوان درد دل مطرح مي‌كرد؛ او از اين‌كه بارها نسبت به تخريب آثار تاريخي اصفهان هشدار داده بود، خسته به‌نظر مي‌رسيد و هنگامي كه از چگونگي تخريب حمام خسرو آقا پرسيدم، مي‌خواست كه به نقل از او چيزي منتشر نشود و به اين نتيجه رسيده بود كه روزي مردم، متوجه ارزش آثار تاريخي خواهند شد و اجازه‌ي تخريب آنها را نمي‌دهند كه اين كار به فرهنگ‌سازي نياز دارد. پس بهتر است، به‌جاي مبارزه و دردسرهايي كه به همراه دارد، به كار فرهنگي و چاپ نتايج و تحقيقات در زمينه‌ي آثار تاريخي اصفهان پرداخت.
درحالي‌كه خانه‌ي او را ترك مي‌كردم، اين موضوع را در ذهنم كردم كه آيا روزي تلاش چنين محققاني كه در زمينه‌ي آثار تاريخي و به‌طور كلي اعتلاي فرهنگ اين مرز و بوم تلاش كرده و رنج‌ها برده‌اند، موجب مي‌شود كه مردم به ارزش آثار تاريخي گذشتگان خود بيش از پيش پي‌ببرند و در حفظ و نگهداري آنها اهتمام ورزند و حتا اجازه‌ي تخريب اين آثار را به ديگران ندهند؟ آيا روزي فرا مي‌رسد كه اهالي فرهنگ از جايگاه مناسبي در اين خطه‌ي هنرپرور برخوردار شوند كه حتا براي درمان بيماري‌شان عاجز نباشند؟
يكي از كارشناسان مرمت و حفاظت از آثار تاريخي اصفهان پس از درگذشت سجادي ناييني به خبرنگار ايسنا گفت: مرحوم سجادي ناييني يكي از محققان و پژوهشگران تاريخ اصفهان و از افراد دلسوز براي بناهاي تاريخي بود.
كريم متقي با بيان اين‌كه چنان‌چه از همين افراد دلسوز بسيار داشتيم، شايد بناهاي تاريخي ما بهتر و بيشتر حفظ مي‌شدند؛ چراكه هر كسي كه قلم در دست دارد، با ذهن و روح مردم سر و كار دارد و اين افراد ارزشمند مانند معلماني دلسوز و آگاه براي جامعه‌اند كه بايد قدر آنها را دانست.
انتهاي پيام